Σίγουρα όσοι διαβάζετε το άρθρο θα έχετε δοκιμάσει είτε οι ίδιοι είτε άνθρωποι από τον κύκλο σας τη νέα εφαρμογή του ChatGPT. Φυσικά και σαν πρώτη αίσθηση έχει κανείς ότι δημιουργήθηκε μια νέα μηχανή αναζήτησης και δεν υπάρχει κάτι κακό όμως αναλύοντας την σκέψη μας θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν γράφουμε απλά μια λέξη και μας δίνεται μια εξήγηση αλλά υπάρχει διάλογος.
Της Μίκας Πανάγου*
Επικοινωνείς με λίγα λόγια με μία μηχανή αναζήτησης που έχει ανθρώπινη φωνή. Μέχρι εδώ ακούγεται μια σημαντική εξέλιξη της τεχνολογίας. Όμως για να φανεί χρήσιμο κάτι θα πρέπει να μας εξηγήσουν την ορθή χρήση αυτού. Ας σκεφτούμε ότι αγοράζουμε μια μηχανή του καφέ, θα διαβάσουμε τις οδηγίες χρήσης και αν θέλουμε μια ασφαλή και πετυχημένη λειτουργία θα τις ακολουθήσουμε πιστά. Κάποιος μπορεί να μην δώσει σημασία και να το λειτουργήσει όπως πιστεύει εκείνος. Υπάρχει λοιπόν πιθανότητα να χαλάσει η συσκευή. Κάπως έτσι μπορεί να γίνει και με ότι άλλο νέο φτάσει στα χέρια μας. Θα αναρωτιέστε όμως πως αυτό συνδέεται με την ψυχολογία μας. Διανύουμε μια εποχή που η κοινωνική απομόνωση ολοένα και αυξάνεται, αρκετοί άνθρωποι νιώθουν ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνδεθούν με άλλους. Υπάρχει αδυναμία στο να συζητήσουμε απλά πράγματα και να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας. Η χρήση κινητών έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στις ζωές μας.
Φοβόμαστε να πούμε τι σκεφτόμαστε, θεωρούμε ανούσιο να επισκεφτούμε έναν ειδικό, θέλουμε να αλλάξουμε τις ζωές μας αλλά δεν ξέρουμε το πώς. Νιώθουμε ενόχληση στο σώμα μας αλλά δεν το θεωρούμε σοβαρό να επισκεφτούμε γιατρό. Κουβαλάμε θυμό για όσα αποφασίζουν άλλοι για εμάς, για το ότι δεν κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, δυσκολευόμαστε να φύγουμε από μια εργασία ή σχέση που μας κρατάει πίσω.
Δυσκολευόμαστε να βάλουμε όρια γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε κακά παιδιά ή να μας σχολιάζουν αρνητικά. Και τόσα πολλά άλλα και σαν διέξοδο πληκτρολογούμε το πρόβλημα μας σε μια άψυχη εφαρμογή χωρίς ενσυναίσθηση, χωρίς οπτική επαφή, σαν να βγαίνεις στο μπαλκόνι και να φωνάζεις σήμερα με πονάει η μέση μου τι λες να έχω; Και ακούς μια φωνή να σου δίνει οδηγίες πώς να γίνεις καλά. Εμπιστεύεσαι κάτι που θα σου απαντήσει αυτοματοποιημένα, που δεν ξέρει το ιατρικό και κοινωνικό ιστορικό σου, που δεν θα συναντήσεις ποτέ. Αν αυτό δεν είναι κοινωνική αποξένωση και κλίση στην μοναξιά τότε τι μπορεί να είναι; Αν αμφισβητούμε εμείς οι ίδιοι την ανθρώπινη ύπαρξη, την εκπαίδευση και εμπειρία τόσων ειδικοτήτων και απλά επιτρέπουμε την τεχνητή κάλυψη γιατρών, δικηγόρων, ψυχολόγων κ.α.που θα οδηγηθούμε; Η ορθή χρήση λοιπόν του οτιδήποτε νέου εμφανίζεται στις ζωές μας θα συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη επιρροή του. Ναι να ψάχνουμε διάφορες απορίες μας αλλά να είναι σαν να ανοίγουμε μια εγκυκλοπαίδεια που θα μας παρέχει γνώσεις και όχι γνώμη και λύσεις.
Ο ενθουσιασμός παρασύρει, η κούραση και ο ρυθμός ζωής μας οδηγεί στις γρήγορες λύσεις όμως να ψάχνουμε και την ποιότητα των παροχών μας. Είναι μια μεγάλη ανακάλυψη για την ανθρωπότητα το να μπορείς μέσα σε λίγα λεπτά να λύνεις απορίες σου, να αναζητάς και να μαθαίνεις όμως χωρίς να ακυρώνουμε την ίδια μας την ύπαρξη. Όλα αναγκαζόμαστε να τα κάνουμε γρήγορα, το φαγητό, την οδήγηση, την επικοινωνία, όλα με άγχος και βιασύνη και τελικά τι απολαμβάνουμε στη ζωή μας;
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία – Facebook – Instagram
