Σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, όλου του πλανήτη, όλων των μορφών, ο κόσμος είναι πεινασμένος για πληροφορίες σχετικά με τον Covid 19. Κάποιες από αυτές τις πληροφορίες παρουσιάζονται στο πλαίσιο ότι η χώρα μας είναι σε καλύτερο επίπεδο από ότι είναι άλλες. Στο μεγαλύτερο ποσοστό, πρόκειται για μια προσπάθεια να τεθεί όλος αυτός ο πακτωλός πληροφοριών, σε ένα πλαίσιο που είναι σχετικό με την καθημερινή ζωή των πολιτών, η οποία έχει ανατραπεί με βίαιο τρόπο. Παρόλα αυτά, όσο περνούν οι ημέρες και οι ώρες, ο στόχος δεν επιτυγχάνεται.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Αιτία για αυτό, είναι εν μέρει, η φύση της συλλογής δεδομένων κατά τη διάρκεια περιόδου κρίσης. Οι περισσότεροι επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης ενδιαφέρονται περισσότερο να σώσουν τη ζωή μπροστά τους από την καταγραφή δεδομένων. Αλλά, ως επί το πλείστον οφείλεται στο γεγονός ότι όλα τα δεδομένα είναι προϊόν των τοπικών συνθηκών:
Στην Κίνα, πρέπει να λάβουμε υπόψη τα πολιτικά κίνητρα, το σύστημα αποθαρρύνει έντονα τη μετάδοση κακών ειδήσεων. Ανησυχεί το Κομμουνιστικό Κόμμα για τη διεθνή του εικόνα, αλλά τρέμει πολύ περισσότερο με τις εγχώριες λαϊκές αντιδράσεις στις συνεχιζόμενες αρνητικές ειδήσεις. Αυτό μαζί με το ότι, η κινεζική κυβέρνηση έχει μια, θα μπορούσε να πει κανείς, όχι και τόσο καλή σχέση με τα δεδομένα. Παρόλα αυτά, αυτή τη στιγμή, τα δεδομένα από την Κίνα εξακολουθούν να είναι το μόνο μεγάλο σύνολο δεδομένων, που έχουμε, για λοιμώξεις από τον Covid 19.
Πολύ ενδιαφέρον έχει να μάθουμε δεδομένα από τη Νότια Κορέα, μια χώρα με ένα εξαιρετικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και έναν ισχυρό σεβασμό στην εφαρμογή της επιστήμης. Το γεγονός ότι, η «επιδημία» εκεί, δεν είναι τίποτα τέτοιο. Μέχρι πρόσφατα, οι μισές από τις περιπτώσεις της Νότιας Κορέας εντοπίζονταν στους πιστούς μιας συγκεκριμένης εκκλησίας. Είναι πολύ χρήσιμο ως μελέτη συμπλέγματος και αναδεικνύει τον αντίκτυπο των πρώιμων, ευρέως διαδεδομένων εξετάσεων για τον Covid 19, αλλά, ταυτόχρονα, δεν είναι πραγματικά ένα είδος ευρέος φάσματος δεδομένων που περιλαμβάνει πολλαπλές περιοχές και ομάδες ηλικιών από το οποίο θα μπορούσε η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα. Παίζει, επίσης, ρόλο το γεγονός, ότι τα περισσότερα κρούσματα της Κορέας, στην εν λόγω εκκλησία, αφορούσαν νέους ανθρώπους. Οπότε η θνησιμότητα είναι χαμηλή. Αυτό για παράδειγμα, επειδή στη Νότια Κορέα δεν είχαμε ευρεία διάδοση της επιδημίας, δεν μπορεί να ισχύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες, στις οποίες βλέπουμε σημαντική αύξηση της θνησιμότητας. Το ίδιο λίγο πολύ, διότι έδρασαν εξαιρετικά γρήγορα, ισχύει για την Ταϊβάν , το Χόνγκ Κόνγκ, και τη Σιγκαπούρη. Στην Ιταλία, το τοπικό σύστημα υγείας συγκλονίστηκε απροσδόκητα.
Όταν οι Ιταλοί συνειδητοποίησαν τι συνέβαινε, τα νοσοκομεία είχαν καταρρεύσει. Αυτό εμπόδισε σημαντικά τα θεραπευτικά σχήματα οπουδήποτε έξω από τα ίδια τα νοσοκομεία. Δεδομένου ότι ο ιός τείνει να προκαλέσει πιο σοβαρά περιστατικά σε ηλικιωμένους ασθενείς, μόνο το 10% των επιβεβαιωμένων περιπτώσεων της Ιταλίας ήταν σε άτομα κάτω των 40 ετών, ενώ το 70% είναι μεταξύ των ηλικιωμένων άνω των 50 ετών. Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα στοιχεία της Ιταλίας δείχνουν ποσοστό θνησιμότητας πολύ υψηλό. Στην τέταρτη εβδομάδα της επιδημίας, η Ιταλία κάνει σημαντικές δοκιμές εκτός των νοσοκομείων. Επομένως, είναι λογικό συμπέρασμα τα χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας της Νότιας Κορέας και τα υψηλά της Ιταλίας, να μην είναι βέβαιο ότι θα είναι το μέλλον για τις ΗΠΑ ή οποιαδήποτε άλλη χώρα που ακολουθεί.
Οι εμπειρίες αυτών των χωρών έχουν μαθήματα για όλους μας, αλλά αυτό που δεν έχουν είναι σαφή σημεία σύγκρισης. Όλα τα δεδομένα πρέπει να αξιολογηθούν στο πλαίσιο των συνθηκών παραγωγής τους, και με βάση συγκεκριμένη χρονική στιγμή που παρήχθησαν.
Εξακολουθούμε να μην έχουμε μια λογική κατανόηση των αμερικανικών δεδομένων επειδή απλά δεν έχουμε αρκετά. Σιγά σιγά θα αρχίσουν να προκύπτουν.
Από τις 27 Μαρτίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τα αποτελέσματα για πάνω από 500.000 τεστ, αλλά στις 19 Μαρτίου είχαν ολοκληρωθεί μόνο 100.000. Οι ΗΠΑ μόλις τώρα αρχίζουν να παίρνουν τα πρώτα στοιχεία της ιογενούς διείσδυσης στα πρωταρχικά κέντρα κλίσης και μόνο στα πρωταρχικά κέντρα μόλυνσης. Τα τεστ, θα συνεχίσουν να αυξάνονται ταχύτατα, τόσο σε αριθμό όσο και σε γεωγραφικό επίπεδο, αλλά παραμένουν οι στρεβλώσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού.
Η πρόοδος δεν θα είναι ευθεία. Αυτό σημαίνει ότι τα καλύτερα συγκριτικά δεδομένα που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιθανό να πάρουν πριν από την εκτόνωση της επιδημίας στη χώρα θα βγουν από την Ισπανία και τη Γαλλία, ένα ζευγάρι χωρών που είχαν αρκετή προειδοποίηση για να ξεκινήσουν τουλάχιστον μερικά σποραδικά τεστ. Τα δεδομένα τους μπορεί να είναι τα καλύτερα διαθέσιμα, αλλά καθώς οι επιδημίες τους προηγούνται κατά δύο με τρεις εβδομάδες της Αμερικής, δεν θα υπάρχει πολύς χρόνος να αναλυθούν και να αντληθούν διδάγματα από αυτήν.
Γενικά, εάν παρακολουθήσει κανείς ψύχραιμα την εικόνα σε παγκόσμια κλίμακα, αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει με περίσσεια σοβαρότητα και υπομονή να ακολουθεί τα μέτρα περιορισμού και προφύλαξης, μέχρι η επιστημονική κοινότητα να καταφέρει να βρει φάρμακα περιορισμού και ίασης της επιδημίας, και αρκετά αργότερα εμβολίου για την πρόληψή της.
Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης, όλων των μορφών, σε αυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμος, και αυτός είναι ο λόγος που λαϊκισμοί, και ανευθυνότητες όχι απλά δεν χωρούν, αλλά είναι κάτι εγκληματικό και καταδικαστέο.
*Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of International Studies,The Johns Hopkins University, μέλος τουThe InternationalInstitute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών, διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.
