Φωτιά κατακαίει την πορτογαλική Μαδέρα εδώ και μια βδομάδα, έχοντας κάνει στάχτη 50.000 στρέμματα.
Ουδείς όμως εκεί διανοήθηκε να σπεκουλάρει κάνοντας πολιτική πάνω στ’ αποκαΐδια, ουδείς διανοήθηκε να οργανώσει «αυθόρμητες» συγκεντρώσεις «κατοίκων» που να βρίζουν τον πρωθυπουργό της χώρας χυδαία, ουδείς αποκάλεσε τους κυβερνώντες δολοφόνους και εγκληματίες.
Του Κυριάκου Μπερμπερίδη *
Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, αυτοδιοίκηση, φορείς και πολίτες, έσκυψαν στο πρόβλημα, συνεργάζονται αρμονικά με νηφαλιότητα και με ψυχραιμία και προσπαθούν να διορθώσουν τα όποια κακώς κείμενα.
Ελλάδα και Πορτογαλία είναι απολύτως συγκρίσιμες χώρες οικονομικά και πληθυσμιακά και μπήκαν σχεδόν μαζί στα μνημόνια.
Εκεί όμως σήκωσαν τα μανίκια, δούλεψαν σοβαρά, άφησαν κατά μέρος τις κραυγές και τις κατάρες, δεν έριξαν το ανάθεμα σε καμμιά Μέρκελ και κανέναν Σόιμπλε, έκαναν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και διόρθωσαν τα λάθη τους.
Να σημειωθεί δε ότι τα μνημόνια τα υπέγραψε εκτός από την κυβέρνηση, και η τότε πορτογαλική αντιπολίτευση που δεσμεύθηκε μάλιστα να τα υλοποιήσει αν και όταν ερχόταν στην εξουσία.
Αντίθετα δηλαδή με εδώ που λαϊκιστές, καιροσκόποι και τυχοδιώκτες χρησιμοποίησαν την κρίση σαν εφαλτήριο για να κάνουν ρεσάλτο στην εξουσία, και λίγο έλειψε να ρίξουν τη χώρα στο γκρεμό.
Καθόλου λοιπόν τυχαίο που οι Πορτογάλοι βγήκαν σε τρία χρόνια από την κρίση όταν εμείς κάναμε δέκα.
Από ένα ιστορικό ατύχημα δεν περάσαμε δυστυχώς Διαφωτισμό.
Και πληρώνουμε τώρα τα επίχειρα.
*Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας