Με τον τίτλο του σημερινού άρθρου θα ταυτιστούν αρκετοί άνθρωποι καθώς είναι μια σκέψη που κυριαρχεί στο μυαλό τους. Δεν νιώθουν καλά στην καθημερινότητα τους και ταυτόχρονα δυσκολεύονται από που να ξεκινήσουν τις αλλαγές. Όταν σε μια σχέση, δουλειά, κατάσταση πιεζόμαστε και δυσκολευόμαστε να είμαστε λειτουργικοί αυτό σημαίνει την αρχή ενός τέλους.
Της Μίκας Πανάγου*
Θα πρέπει να επανεξετάσουμε επιλογές μας χωρίς να βιαστούμε να μας κατηγορήσουμε ότι δεν τα καταφέραμε. Ο άνθρωπος διανύει διάφορες φάσεις με ποικιλόμορφες ανάγκες ανά διαστήματα. Κάτι που μου ταίριαζε χθες σήμερα με στενεύει και θα χρειαστεί αλλαγή. Είναι αρκετά βοηθητικό να καταγράψουμε είτε εγκεφαλικά είτε γραπτά μια λίστα αυτών που μας δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Να ορίσουμε προτεραιότητες ώστε να μην ανοίξουμε ταυτόχρονα πολλά θέματα. Μια συχνή τάση των ανθρώπων είναι να επιθυμούν γρήγορες και πολλές αλλαγές ταυτόχρονα. Τόσο η ψυχή μας όσο και το μυαλό μας χρειάζεται χώρο και χρόνο. Η επεξεργασία κάθε μετακίνησης είναι απαραίτητη και σημαντική για τον καθένα.
Λόγω της διαφορετικότητας μεταξύ μας η οποία σύγκριση με τους γύρω μας μπορεί να αναπτύξει ταραχή και να ενισχύσει την απογοήτευση μας. Δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε κάποιος άλλος. Η επαφή του σώματος με την ψυχή και η παρατήρηση των αντιδράσεων μας θα σημάνει την έναρξη της διεργασίας. Το να επιτρέψουμε να μας σκεφτούμε σε μια άλλη δουλειά, σε ένα άλλο μέρος, με ή χωρίς σύντροφο θα διευκολύνει την εσωτερική μας διεργασία. Η ρουτίνα όσο και να την θεωρούμε βαρετή άλλο τόσο μας βολεύει και δημιουργεί ένα μαξιλάρι ασφάλειας. Η πρόκληση στο μυαλό θα φέρει την πρόσκληση στο σώμα μας για μια αλλαγή. Καθημερινά όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκδηλώνουν διαταραχές εξαιτίας του άγχους αλλά και νοσούν αφού όταν δεν μιλάει το στόμα μιλάει το σώμα. Το να μας επιβάλλουμε να υπομένουμε πρόσωπα και καταστάσεις, εξάντληση, να θυσιάζουμε ώρες και ημέρες από την δίκη μας ζωή θα μας οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο.
Επιλέγουμε το λιγότερο ανώδυνο για εμάς και προσπαθούμε να πετύχουμε αυτή την μικρή μας μετατόπιση που η ολοκλήρωση της θα μας ωθήσει για μια επόμενη. Η δύναμη και το κουράγιο αντλείται από την καθημερινότητα μας και την ανακούφιση που θα βιώνουμε όταν θα απομακρύνουμε όλα όσα μας κάνουν να νιώθουμε δυσφορία, ταχυκαρδία, αϋπνία, λύπη, απογοήτευση.Δεν είναι εύκολο, όμως με μικρούς στόχους, μικρά χρονικά διαγράμματα, με το να ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά θα δημιουργήσουμε τις απαραίτητες συνθήκες δουλειάς, ζωής, δραστηριοτήτων ώστε να ξυπνάμε με ενέργεια και όρεξη για μια ζωή φτιαγμένη στα δικά μας μέτρα. Η επιτυχία δεν έρχεται μέσα από την δυστυχία μας και την καταπίεση για να πούμε κοιτά πόσα αντέχω μπράβο μου, ούτε να λειτουργούμε με την υποστήριξη φαρμάκων και ασθενειών για να γίνουμε ήρωες.
Η επιτυχία είναι να τσαλακωθούμε ώστε να μπορέσουμε να παραδεχτούμε και να αποδεχτούμε ότι τόσο μπόρεσα , τόσο άντεξα, ίσως δεν μου ταιριάζει ο σύντροφος αυτός, ο κύκλος στη δουλειά που είμαι έκλεισε και δεν έχω να δώσω αλλά, το να μην έχω κοινωνική ζωή δεν με κάνει καλύτερο γονιό και τόσα αλλά που αρνούμαστε να σταματήσουμε γιατί θα μας χαρακτηρίσουν αδύναμους, τεμπέληδες, κακούς. Η ζωή σας δεν ανήκει σε κάποιον άλλον και αν δεν ξέρετε εσείς οι ίδιοι τι σας ευχαριστεί, η κοινωνία θα συνεχίσει να σας παραβιάζει.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία – Facebook – Instagram
