Μετά τα δυο χρόνια καραντίνας που βίωσε όλος ο κόσμος, σίγουρα αυτό που περίμεναν όλοι ήταν το καλοκαίρι και οι διακοπές. Τα νησιά πλημμύρισαν, οι παραλίες γέμισαν, οι κοινωνικές εκδηλώσεις διαδεχόντουσαν η μια την άλλη, η διάθεση όλων ήταν αρκετά ανεβασμένη και έδειχνε τίποτα να μην απασχολεί τον κόσμο γύρω μας παρά μόνο η ανεμελιά αυτή που χαρακτηρίζει την περίοδο αυτή.
Της Μικάς Πανάγου *
Πολλές φορές ήταν σαν να μην ζήσαμε καραντίνα, σαν να μην υπήρξε ποτέ ο COVID. Όμως παρόλο που εκπληρώθηκαν όλα όσα είχαμε νοσταλγήσει, τα συναισθήματα του φόβου, ο εκνευρισμός, ο προβληματισμός, η κόπωση των εργαζόμενων, δημιουργούσε μια κρυφή νοσταλγία του ερχομού του χειμώνα για κάποιους. Υπήρχαν και κάποιοι που δεν το έζησαν με τόση ένταση.
Αποχαιρετώντας τον Σεπτέμβριο, με το άνοιγμα των σχολείων,των πανεπιστημίων, με το τέλος των επαγγελματικών αδειών, υπάρχει μια εσωτερική μετάβαση για το καλωσόρισμα του χειμώνα. Επιστροφή των οικογενειών στην καθημερινή τους ρουτίνα, φοιτητές που ξεκινάνε ένα νέο κύκλο ζωής και εμπειριών στην ζωή τους. Άτομα που θέλουν να κλείσουν τον εργασιακό τους κύκλο ή και την αλλαγή της προσωπικής τους κατάστασης. Πολλές φορές σχεδόν αυτόματα το Φθινόπωρο είναι σαν να περνούμε ένα νοητό χαρτί και μολύβι και θέτουμε νέους στόχους για τις ζωές μας. Η ικανότητα προσαρμοστικότητας πολλών οδηγεί στο να διερευνούν συχνά θέματα αυτοβελτίωσης, καλυτέρευση συνθηκών διαβίωσης, φροντίδα εαυτού και σώματος, οργάνωση ταξιδιών για αλλαγή παραστάσεων. Παρατηρείται επίσης σημαντική αύξηση σε εγκυμονούσες, που αυτόματα δημιουργείται νέος κύκλος ζωής τόσο των γυναικών όσο και των αντρών. Συχνά η μετάβαση εποχής συνδυάζεται με τον ερχομό αλλαγών.
Ανάμεσα λοιπόν στις παραλίες, των εξόδων διασκέδασης και των διακοπών, στους περισσότερους ανθρώπους υπήρχε η σκέψη και η απορία πως θα είναι ο χειμώνας, τι εκπλήξεις θα επιφυλάσσει, αν θα θυμίζει κάτι από τους δυο προηγούμενους. Αρκετοί τον παρουσιάζουν σαν δύσκολο και εξαντλητικό οικονομικά. Πολλά μέρη αυτή τη στιγμή έχουν έντονες ανησυχίες για την ενέργεια. Μοιάζει σαν ένα σκωτσέζικο ντουζ από την μια η τόση ανεμελιά, το άνοιγμα όλων, η απελευθέρωση από μάσκες και εμβόλια και γενικότερα όλων των περιορισμών και από την άλλη το άκουσμα πολλών κακών σεναρίων για το πως θα βιώσουμε τον χειμώνα, στέρηση «ελευθερίας»της χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας, μεγάλο κόστος λογαριασμών, περιορισμός ωρών στο άνοιγμα μαγαζιών και πολλά άλλα.
Σκληραγωγημένοι και ταυτόχρονα εξαντλημένοι από την εποχή COVID, το σίγουρο είναι ότι θα θέλαμε έναν ομαλό χειμώνα στις ζωές μας όμως ταυτόχρονα ίσως ετοιμοπόλεμοι να ανασυγκροτηθούμε στις οποίες ανάγκες προστάζει η εποχή. Το κύριο συστατικό είναι η ψυχραιμία, να μην επηρεαζόμαστε από σενάρια που δεν έχουν εξακριβωθεί, να συνεχίσουμε να αναζητούμε τις προσωπικές μας ανάγκες, να θέτουμε στόχους, να μας αγαπάμε και να αλληλεπιδρούμε με τους γύρω μας. Είναι πολύ διαφορετικό το μαζί από το μόνος απέναντι στην οποιαδήποτε κρίση.
Όσο αναπνέουμε ζούμε και όσο ζούμε μπορούμε να δημιουργούμε και να βελτιώνουμε τον εγώ μας και τον κόσμο μας. Μην ξεχνάμε να γεμίζουμε τα ψυχικά μας αποθέματα.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία
