Το ουσιαστικό ζητούμενο κάθε συγγραφέα είναι να ταυτίζονται οι αναγνώστες με τους ήρωες του και τις ιστορίες τους. Αν αυτό συνδυαστεί και με τη δημιουργία ερωτημάτων, υπαρξιακών ή αξιακών, που βάζουν τον αναγνώστη σε μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης, τότε ο συγγραφέας έχει επιτελέσει το έργο του, αναφέρει ο συγγραφέας, Κωνσταντίνος Μανίκας σε συνέντευξή του στο ThePresident.
Ο κ. Μανίκας εξηγεί πως το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο “Το τρίτο λάθος” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ιωλκός πραγματεύεται καταστάσεις που ξεπερνούν τα στενά όρια μιας εποχής. Αφορούν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, των επιλογών μας και της διαχείρισης των αποτελεσμάτων τους. Τις αντοχές μας απέναντι στις δυσκολίες, τη δημιουργική υπέρβαση τους, την αποφυγή της αυτοαναίρεσης που μας βυθίζει στην κατάθλιψη και τον αυτοκτονικό ιδεασμό.
“Το τρίτο λάθος” με προσγείωσε στα πιο σκοτεινά αλλά και στα πιο φωτεινά στιγμιότυπα μιας σκληρής καθημερινότητας που απαιτεί πίστη, δύναμη και ισχυρή θέληση για να την κερδίσεις και να μην σε “κερδίσει” αυτή, αφήνοντας σε ηττημένο στα χέρια της αυτοαναίρεσης, αναφέρει ο συγγραφέας.
Ο κ. Μανίκας επιδιώκει μέσα από τις σελίδες του δεύτερου μυθιστορήματος του να διαδώσει στους αναγνώστες το μήνυμα της ισχύς που διαθέτει η βούληση μας και μπορεί, οφείλει, να μας γεμίζει με αισιοδοξία για το ταξίδι της ζωής, παρά τις αντιξοότητες, τις αδικίες και τις πρόσκαιρες χαμένες μάχες, .
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Κωνσταντίνου Μανίκα στο The President και στην Ειρήνη Μυλωνά
Ερ: Κύριε Μανίκα πρόσφατα κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο σας, “Το τρίτο λάθος”. Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Απ: Όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, πάντοτε θυμάμαι τα λόγια του Φρέντυ Γερμανού προς έναν αγαπημένο μου καθηγητή. Δεν αποφασίζεις εσύ πότε θα ασχοληθείς με τη συγγραφή. Έρχεται αυτή και σε βρίσκει.
Κάπως έτσι συνέβη και με μένα. Στο παρελθόν οι απόπειρες μου να γράψω ένα βιβλίο σταματούσαν άδοξα, πολύ νωρίς, γιατί δεν με ικανοποιούσε το αποτέλεσμα. Η ζωή έφερνε νέες υποχρεώσεις βάζοντας στο ράφι αυτή την πρόθεση αλλά η διάθεση παρέμενε, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να εκφραστεί.
Αυτή η στιγμή ήρθε το καλοκαίρι του 2014, όταν μετά τη συμμετοχή μου στις τότε Περιφερειακές Εκλογές, μου “καρφώθηκε” η ιδέα να γράψω ένα διαφορετικό βιβλίο για την πολιτική. Ένα μυθιστόρημα με ψυχαναλυτική ματιά στα κίνητρα, τα πεπραγμένα και την ψυχοσύνθεση των πολιτικών. Κι έτσι προέκυψε το πρώτο μου μυθιστόρημα “Στην Ψυχή του Ηγεμόνα” που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2016 από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Ερ: Μέσα σε λίγες μέρες, το βιβλίο σας έγινε – επιτρέψτε μου να πω – best seller και θέμα συζήτησης, με τις γνωστότερες στήλες βιβλίου να το προτείνουν ανεπιφύλακτα και τα γνωστότερα βιβλιοπωλεία να το συστήνουν στους αναγνώστες. Πώς αισθάνεστε γι αυτή την επιτυχία σας;
Απ: Είναι πολύ ευχάριστο η δουλειά σου να αναγνωρίζεται από κοινό και κριτικούς. Το ουσιαστικό ζητούμενο κάθε συγγραφέα είναι να ταυτίζονται οι αναγνώστες με τους ήρωες του και τις ιστορίες τους. Αν αυτό συνδυαστεί και με τη δημιουργία ερωτημάτων, υπαρξιακών ή αξιακών, που βάζουν τον αναγνώστη σε μια διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης, τότε ο συγγραφέας έχει επιτελέσει το έργο του. Χαίρομαι πολύ όταν μου λένε ότι ξαναδιαβάζουν τα βιβλία μου και κάθε φορά ανακαλύπτουν νέα νοήματα, νέα ερεθίσματα για σκέψη.
Ερ: Στο μυθιστόρημά σας, “Το τρίτο λάθος” αναφέρεστε στις ανθρώπινες σχέσεις και την ανθρώπινη φύση. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για τους χαρακτήρες που επιλέξατε ως πρωταγωνιστές στο βιβλίο σας;
Η συγγραφή του βιβλίου έγινε μεταξύ 2016 και 2017. Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης υπήρξε ένας αρχικός καμβάς πάνω στον οποίο στήθηκαν οι χαρακτήρες και η πλοκή. Ήρωες που βιώνουν απροσδόκητα προβλήματα, την ανάγκη επαναπροσδιορισμού των στόχων τους, της ίδιας τους της προσωπικότητας κι έρχονται αντιμέτωποι με το νόημα της ύπαρξης.
Αυτά όμως που πραγματεύεται “Το τρίτο λάθος” ξεπερνούν τα στενά όρια μιας εποχής. Αφορούν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, των επιλογών μας και της διαχείρισης των αποτελεσμάτων τους. Τις αντοχές μας απέναντι στις δυσκολίες, τη δημιουργική υπέρβαση τους, την αποφυγή της αυτοαναίρεσης που μας βυθίζει στην κατάθλιψη και τον αυτοκτονικό ιδεασμό.
Ερ: Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σας οδηγείτε τον αναγνώστη να αναρωτηθεί αν η ζωή που ζούμε, είναι δική μας επιλογή ή επιλογή άλλων. Ένα πολύ επίκαιρο ερώτημα. Κατά πόσο πιστεύετε πως ο καθένας μας ζει πραγματικά τη ζωή του βάσει των επιλογών του;
Απ: Αναφέρω κάπου στο βιβλίο, ότι αυτό που ονομάζουμε τύχη δεν είναι παρά οι στιγμές που συμπίπτουν οι διαφορετικές διαδρομές μας. Οι δικές μας επιλογές καθορίζουν την μετέπειτα πορεία και την αξιοποίηση ή μη αυτών των συγκυριών.
Φυσικά και κινούμαστε όλοι μέσα σε ένα πλαίσιο συνθηκών και κανόνων που μπορεί να μην είναι πάντα οι πιο δίκαιοι για όλους. Η μοιρολατρία όμως κι ο στείρος ντετερμινισμός που καταλήγει συνωμοσιολογική νεύρωση, δεν μας αφήνουν ούτε να εκμεταλλευτούμε, ούτε, πολύ περισσότερο, να αναπτύξουμε το προσωπικό μας δυναμικό και να προσπαθήσουμε, έστω, να πετύχουμε τους στόχους μας.
Ερ: Ποιο κομμάτι του μυθιστορήματος θεωρείτε πως ήταν το πιο πολύπλοκο ως προς τη συγγραφή; Πόσο δύσκολη είναι η αποτύπωση της ψυχοσύνθεσης ενός ατόμου, η οποία προκύπτει από την κατάθλιψη ή την αυτοαναίρεση, στο χαρτί;
Απ: Δεν ξέρω αν υπάρχουν πιο εύκολα ή πιο πολύπλοκα σημεία στη συγγραφή ενός βιβλίου. Ίσως το πιο ουσιαστικό, στην όλη διαδικασία, είναι να δομήσεις μέσα σου τα βασικά στοιχεία μιας προσωπικότητας και μετά να την αφήσεις να σε καθοδηγήσει στα μονοπάτια των ενστίκτων και της συνείδησης της.
Ο δρόμος προς την κατάθλιψη και την αυτοαναίρεση, που καταλήγει στις αυτοκτονικές τάσεις, ακολουθεί συγκεκριμένη διαδρομή. Αυτήν περιγράφει “Το τρίτο λάθος”, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων από φιλοσοφικές αναφορές, από τον Πλάτωνα έως τον Κίρκεγκωρ και τον Νίτσε, αλλά και μια συνοπτική ψυχοθεραπευτική διαδικασία μέσω της ψυχολόγου – ήρωα.
Φυσικά, με βοήθησαν σε όλο αυτό οι ακαδημαϊκές μου γνώσεις στο αντικείμενο αλλά το ζητούμενο ήταν να πάμε πέρα από μια τυπολατρική επιστημονική αναφορά και να αναδείξουμε τις κρίσιμες στιγμές κάθε σταδίου.
Ερ: Η συγγραφή αποτελεί ένα εσωτερικό ταξίδι για τον συγγραφέα το οποίο αποτυπώνεται μέσα από το βιβλίο. Που σας “ταξίδεψε” “Το τρίτο λάθος”;
Απ: Όσο πιο πολύ “βυθίζεσαι” στις ψυχές των ηρώων σου τόσο πιο συναρπαστικό και διδακτικό είναι αυτό το ταξίδι.
“Το τρίτο λάθος” με προσγείωσε στα πιο σκοτεινά αλλά και στα πιο φωτεινά στιγμιότυπα μιας σκληρής καθημερινότητας που απαιτεί πίστη, δύναμη και ισχυρή θέληση για να την κερδίσεις και να μην σε “κερδίσει” αυτή, αφήνοντας σε ηττημένο στα χέρια της αυτοαναίρεσης.
Ερ: Τα βιβλία αποτελούν μια παρηγοριά και προσφέρουν μια δυνατότητα διαφυγής σε περιόδους κρίσης. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μεταφέρετε στους αναγνώστες μέσα από “Το Τρίτο λάθος”;
Απ: Αν για κάτι θα ήθελα να προτρέψω όλους μας είναι να διαβάζουμε περισσότερο. Να αφηνόμαστε στην μαγεία των ιστοριών και των χαρακτήρων που έχουν κάποιο μήνυμα να μας στείλουν, ουσιώδες ακόμη και για την ίδια μας την ύπαρξη.
Ελπίζω το “Το Τρίτο Λάθος” να κατορθώσει να πετύχει αυτό τον σκοπό. Να διαδώσει το μήνυμα της ισχύς που διαθέτει η βούληση μας και μπορεί, οφείλει, να μας γεμίζει με αισιοδοξία για το ταξίδι της ζωής, παρά τις αντιξοότητες, τις αδικίες και τις πρόσκαιρες χαμένες μάχες.
* Ο κ. Μανίκας είναι σύμβουλος επιχειρήσεων. Συνδιαχειρίζεται τον ιστότοπο άποψης, lastpoint.gr, ενώ δημιούργησε και τον πολιτιστικό ιστότοπο culturepoint.gr.
