Η συνεχιζόμενη πανδημική κρίση, που ταυτόχρονα εξελίσσεται και σε παγκόσμια οικονομική κρίση, φέρνει στο προσκήνιο την πολιτική αλλά και ηγετική δεινότητα όλων των Κυβερνήσεων του πλανήτη. Το ένα μετά το άλλο, όλα τα Κράτη κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την πανδημία και τώρα καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων σε επίπεδο οικονομικό και υγειονομικό.
Της Αλίκης Τσίκα
Η Ελλάδα φαίνεται να τερματίζει πρώτη στο αρχικό στάδιο του αγώνα, με άκρως ικανοποιητική επίδοση, σε ό,τι αφορά τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αντιμετώπιση των υγειονομικών προς το παρόν προκλήσεων. Σε οικονομικό επίπεδο έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας, όμως στην υγεία το κρίσιμο είναι θετικό. Ο επονομαζόμενος από πολλούς περιπαικτικά «Κούλης», έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς ηγέτες και στην αντιπολίτευση, την οποία και άφησε πίσω του με τεράστια διαφορά.
Δε συνέβη όμως το ίδιο με τους ηγέτες άλλων χωρών και ειδικά αυτών που μέχρι πριν το ξέσπασμα της κρίσης, ήθελαν να παρουσιάζονται ως οι παγκόσμιοι παίκτες που κινούν τα νήματα και το δάχτυλο στα δήθεν μικρά και ανίκανα ανθρωπάκια. Η κρίση και η ιστορία απέδειξε ότι οι «μικροί» δεν είναι καθόλου ανίκανοι και οι «μεγάλοι» είναι μεγάλοι μόνο στα χαρτιά και το μυαλό τους.
Ο εγκεφαλικά νεκρός και πλήρως ανίκανος, Πρόεδρος των ΗΠΑ, κατάφερε μέσα από τις δηλώσεις αλλά και τις πράξεις του, να καταλήξει ο παγκόσμιος καραγκιόζης, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι οι οποίες καταθέσεις του στις τράπεζες, δεν είναι ικανές να τους δώσουν την παραμικρή πολιτική ή ηγετική δεινότητα. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, τον καθιστούν έναν επικίνδυνο νάρκισσο που συσσωρεύει πτώματα στη δήθεν ισχυρότερη χώρα του πλανήτη.
Η Μεγάλη Βρετανία με τη σειρά της, ήρθε να δείξει ότι πέρα από την καούρα του τι φοράει η Βασίλισσα και πόσα λουλουδάκια έχει στον κήπο της, δεν είναι ικανή να ασχοληθεί με τίποτα ουσιαστικότερο, έχοντας ένα Πρωθυπουργό που προέταξε το happy birthday ως μέσο πρόληψης και διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Τώρα βεβαίως μαζεύει και η «Βασίλισσα» πτώματα σε ένα ακόμη Κράτος που το δημόσιο σύστημα υγείας, είναι απλώς ένα ανέκδοτο.
Τα ίδια πάνω κάτω απελπιστικά αποτελέσματα φέρνει και η Γερμανία, που τιμά για μια ακόμη φορά τη φήμη της για κενή αδιαλλαξία και εμμονική συμπεριφορά. Μετά από χρόνια αποτυχημένης ηγεσίας της ΕΕ, έρχεται να προσθέσει στο αρνητικό ρεκόρ της και την αποτυχημένη προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημίας. Βεβαίως η προσπάθεια της να συνεχίσει να βρίσκεται στο τιμόνι της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ, συνεχίζεται, με την επερχόμενη κρίση μα την θέτει ακόμα μια φορά προ των ευθυνών που ήδη έχει αποδείξει ότι είναι ανίκανη να διαχειριστεί.
Οι ηγετικές φιγούρες της προ πανδημίας εποχής δέχονται βαρύτατο πλήγμα, μαζί με την παγκοσμιοποίηση και όλες τις προεκτάσεις της, που είχαν αδρανοποιήσει πλήρως όλες τις τοπικές εθνικές δομές. Οι «ηγέτες» που κρύβονταν πίσω από οικονομικά συμφέροντα, κατασκευασμένους αριθμούς και υποκινούμενες πολιτικές, αποδεικνύουν ότι ουδέποτε ήταν ηγέτες, αλλά υπάκουα πιόνια στο παιχνίδι που κάποιοι αόρατοι έπαιζαν στις πλάτες των πολιτών. Ίσως λοιπόν τελικά η πανδημία να μας δώσει αυτό που χρόνια είχαμε στερηθεί, ικανούς ηγέτες, ανθρώπους στις σωστές θέσεις, με τις σωστές ικανότητες, αξίες, παιδεία και κατάρτιση.
