Παρά τα επιδοματάκια, η απαισιοδοξία των Ελλήνων που έχει κτυπήσει κόκκινο, είναι φυσικόν να επηρεάσει και την ψήφο τους αφού το ότι βλέπουν μαύρο το μέλλον τους, το αποδίδουν σε αυτούς που τους παραμύθιασαν ότι θα γίνει καλύτερο. Λ.χ. οι Έλληνες έχουν βγάλει τα «σώψυχά» τους στο Ευρωβαρόμετρο. Κι έτσι το 94% (!!) έχει χαρακτηρίσει στην σχετική έρευνα, κακή έως πολύ κακή την υφιστάμενη οικονομική κατάσταση στη χώρα, έναντι ποσοστού μόλις 6%, που τη βλέπει θετικά. Αυτό το 6% ή …τουρίστες είναι ή οπαδοί (όχι απλώς ψηφοφόροι) του ΣΥΡΙΖΑ. Χώρια που πάνω από το 60% θεωρεί πολύ κακή την προσωπική του οικονομική κατάσταση.
του Νίκου Σίμου
Πλέον στη χώρα, επί ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται ως πλούσιος – και άρα βάσει της λογικής ότι αυτός πρέπει να σηκώσει τα βάρη που δεν μπορούν οι φτωχοί- αυτός που έχει εισόδημα πάνω από 15.000 ευρώ. Ετήσιο, όχι μηνιαίο βεβαίως! Ας μη μιλήσουμε για τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι καλούνται να καταβάλουν στο κράτος σε φόρους τέλος επιτηδεύματος και ασφαλιστικές εισφορές το 63% του εισοδήματός του.
Ποιες άραγε προοπτικές υπάρχουν; Αυτές που προκύπτουν από Έκθεση του ενός εκ των δανειστών μας. Του ΔΝΤ. Το οποίο αξιολογώντας την βαθιά ύφεση 93 χωρών αποκαλύπτει ότι η χώρα μας έχει υποστεί οικονομική καταστροφή που ισοδυναμεί όχι με τις συνέπειες που έχουν υποστεί άλλες χώρες από οικονομικά αίτια, αλλά με τις συνέπειες χωρών που έχουν ισοπεδωθεί από πολεμικές συγκρούσεις ή εμφύλιο πόλεμο!
Άντε μετά να συνέλθεις όταν μάλιστα προβλέπεται χαμηλή ανάπτυξη. Που, για να μη το ξεχνάμε συνοδεύεται από υποχρεωτικά μεγάλα για τις πλάτες μας πρωτογενή πλεονάσματα.
Υπάρχει, πέραν των δημοσκοπήσεων και ένα άλλο δημοσκοπικό στοιχείο το οποίο έρχεται να πιστοποιήσει τους λόγους για τους οποίους κερδίζει τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία και ίσως μάλιστα και με αυτοδυναμία. Το στοιχείο αυτό είναι η συνοχή. Στον αντίποδα έχουμε ένα κυβερνητικό κόμμα στο οποίο παρατηρείται μία έντονη χαλαρότητα στην συνοχή του, με αμφισβήτηση των πρωτοβουλιών του Μαξίμου.
Αλλά και στα μικρά κόμματα τα οποία δυνητικώς θα μπορούσαν να αποτελέσουν δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ δεν παρατηρείται απλώς έλλειψη συνοχής, αλλά τελούν υπό διάλυση. Δεν διαλύονται απλώς διότι θα παύσουν να αποτελούν κοινοβουλευτική ομάδα κατά τον Κανονισμό της Βουλής και θα χαθούν τα σχετικά προνόμια.
Προς τα πού άραγε κλίνει το εκλογικό σώμα που αναζητεί πολιτική σταθερότητα; Προφανώς όχι προς τους κλυδωνιζόμενους…
