Εφ όσον το ζήτημα της περικοπής των συντάξεων, δια της εφαρμογής της προσωπικής διαφοράς αφορά τους άνω των 70 ετών, τότε ο πανδαμάτωρ χρόνος θα σβήσει τις αντίστοιχες δημοσιονομικές δαπάνες. Κοινώς όσα δεν μπορεί να εξοικονομήσει ο Τσακαλώτος θα τα αναλάβει το γραφείο κηδειών «Μνήματα με θέα». Αυτή όμως η εκπληκτική συνταγή για το δημοσιονομικό μας πρόβλημα –όπως την περιέγραψε στην ΔΕΘ ο πρωθυπουργός μας- μπορεί να δώσει ιδέες στην κυβέρνηση και για άλλες ανάλογες εμπνεύσεις σε άλλους τομείς οικονομικών προβλημάτων.
του Νίκου Σίμου
Λ.χ. απατάται όποιος νομίζει ότι η συνταγή της διαρκούς λιτότητας είναι εφεύρεση των κακών δανειστών μας που τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν. Δηλαδή να μας αγοράσουν κοψοχρονιά.
Αν κάνουμε μία αναδρομή αρκετά χρόνια πίσω –και για να μη κουράζεσθε για μία δεκαπενταετία και πλέον- όλες οι συστάσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι το ΙΟΒΕ και άλλους έγκυρους εγχώριους Οργανισμούς, σε έκαναν να πιστεύσεις στην Μεταφυσική.
Διότι τα όσα συνιστούσαν προς την εκάστοτε Κυβέρνηση, εμένα τουλάχιστον μού έφερναν στην μνήμη –και μου φέρουν βεβαίως καθότι έχουν επικαιροποιηθεί από τρόϊκα και κουαρτέτο- – κατοχικές στιγμές. Δεδομένου μάλιστα ότι δεν ζούσα τότε –όπως και πλείστοι των αναγνωστών του παρόντος site- αντιλαμβάνομαι σήμερα που ισχύουν τα ίδια, ότι πρόκειται για εικόνες από ανάμνηση προηγούμενης ζωής προφανώς.
Αφού λοιπόν η μόνη βασική σύσταση εδώ και μια γενιά περίπου είναι η συνταγή για διατήρηση της λιτότητας, σκέπτομαι πλέον ότι, λιτότητα επί πάνω από 30 χρόνια τώρα, διότι άρχισε δειλά δειλά επί Ανδρέα ως οικονομική πολιτική, υπερβαίνει χρονικά και την περίοδο της κατοχής. Μήπως λοιπόν βρισκόμαστε υπό κατοχήν και δεν το έχουμε καταλάβει; Κι όμως, την τελευταία φορά που είχα περάσει από την Ακρόπολη η κυανόλευκη κυμάτιζε κανονικώς, οπότε γλύτωσε και ο Μανόλης Γλέζος, σκέφτηκα, το ταξίδι από τη Νάξο.
Από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορώ να μη δικαιολογήσω την κοινωνικά ευαισθητη κυβέρνησή μας. Διότι μπορεί ο πρωθυπουργός μας να είναι μηχανικός και όχι γιατρός ο άνθρωπος, αλλά απλώς θεράπων της ελληνικής οικονομίας, πλην όμως δεν μπορώ να μην αποδεχθώ ότι η ενδιαφερόμενη για τον λαό αριστερή –με κεφαλαίο- κυβέρνηση, αλλιώς δεν θα ήταν αριστερή – εφαρμόζει με συνέπεια την εισοδηματική λιτότητα, πρωτίστως για λόγους υγείας του κόσμου, αφού δεν μπορεί να την εξασφαλίσει με τη Δημόσια Υγεία. Πως έλεγαν οι γιαγιάδες και οι μανάδες μας ότι στη διάρκεια της κατοχής «έφτιαξαν όλα τα στομάχια» και ότι «κανείς δεν είχε έλκος»;
Το σχέδιο είναι τέλειο έστω και αν προέρχεται έξωθεν. Δεν πειράζει που δεν το εμπνεύστηκε η κυβέρνηση αφού την εφεύρεση των άλλων την εφαρμόζει καλύτερα και από αυτούς. Λ.χ. λιγότερη χοληστερίνη επιτυγχάνεται με δίαιτα. Δίαιτα σημαίνει λιγότερη κατανάλωση. Και λιγότερη κατανάλωση σε ένα απείθαρχο λαό πως επιβάλλεται; Με λιγότερα χρήματα στην τσέπη του. Η μέθοδος είναι αμερικανική και εφαρμόστηκε στη δεκαετία του ’60. Για να μη χαλούν τα δόντια των Αμερικανών, τα έβγαλαν και έβαλαν μασέλες. Μήπως ξεδόντιασμα δεν είναι αυτό που μας επιβάλει από το 2015 η λαοπρόβλητη κυβέρνησή μας;;
