Νεόπλουτοι. Χάλι μαύρο. Δεξιώσεις επί δεξιώσεων με κάτι περσόνες τριτο-τέταρτης διαλογής (εξαιρούνται η Ράνια της Ιορδανίας, ο Ντι Κάπριο και η Οπρα- τι το ήθελαν;) με φουστάνια πανάκριβα πλην χωρίς καμία κομψότητα, με εμφανίσεις κιτσάτες εις το τετράγωνο. Μπέζος και η απαυτούλα που παντρεύτηκε στη Βενετία. Δεν έχω χειρότερο μέχρι τώρα.
Γιατί καλέ μου πάμπλουτε πλην απαίδευτε στα του γούστου τα κάνεις αυτά; Για να σε δει και να σε θαυμάσει η υφήλιος. Αλλιώς, θα έκανες έναν νορμάλ γάμο και τέρμα. Αλλά εζήλωσες την δόξαν του Κλούνεϊ με την Αμάλ. Μάλιστα, μιλάμε όμως για τον Κλούνεϊ. Ακόμα κι αν αυτός ξέφευγε από το μέτρο, είχε δίπλα του το κορίτσι το εκπαιδευμένο (ε να πού φτάσαμε! Να λέμε καλή κουβέντα για τη σουσουράδα που μας τον έκλεψε. Τέλος πάντων…)
Νεόπλουτοι, όπως τονίσαμε. Μέτρο χαμένο, αν δεν σε δουν δεν υπάρχεις, και τέτοιες βλακείες που καταναλώνουμε στο λάιφστάιλ. Το είχε ανάγκη ο Τζεφ; Δεν νομίζω. Η πώς-την-λένε; Δεν γνωρίζω. Εν πάση περιπτώσει, φιάσκο ο λαμπερός γάμος, κάτι παρωχημένοι τον παρακολούθησαν.
Κι η νύφη με το αμπαζούρ, που λέει κι η Ειρήνη μας. Πα πα πα πα πα…
Εβρεχε φτώχεια στη Βενετία. Όπως έλεγε ο Χάρρυ Κλυνν, Το κρασί παλιό, το τυρί μουχλιασμένο, το χαβιάρι μαύρο…
Φτώχεια σοβαρότητας έβρεχε, καθώς η Γαληνοτάτη έχανε τα βελόνια της.
Αμα θέλεις να είσαι σοβαρός, το κρατάς και το διατηρείς. Στη φτωχογειτονιά της Αθήνας, ο πάντοτε σοβαρός Γιώργος Νταλάρας, πήγε και άκουσε κάτι εφηβάκια να τραγουδάνε στην Ερμού Μίκη και Μάνο. Και το όνομα αυτών, Teketdzides. Εξι 16χρονα αγόρια από Μουσικό Σχολείο.
Τους ανέβασε μαζί του στη σκηνή της συναυλίας που έκανε το ΚΚΕ για τον Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο και είπαν τη «Δραπετσώνα». Εσκισαν, εννοείται.
Με τα παιδιά, μάλιστα. Βρέχει στη φτωχογειτονιά/ βρέχει και στην καρδιά μου, όπως έγραψε και ο σπουδαίος Τάσος Λειβαδίτης.
Ευτυχώς, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι να θυμούνται τον Μίκη και να τραγουδούν έργα του. Γιατί το κράτος, κήρυξε το 2025 έτος Μίκη Θεοδωράκη για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του και έτερον ουδέν. Τη δε εκατονταετία του Μάνου Χατζιδάκι, ούτε που τη σκέφτηκε κάποιος.
Σε επόμενο τα σχόλια γι’ αυτό το θέμα. Διότι πρέπει να καταλάβουν κάποιοι πως τους έχουμε καταλάβει ότι δεν θέλουν να προβάλουν τα έργα τους. Πώς και γιατί; Λίγη υπομονή, θα τα πούμε όλα προσεχώς.
«Η Πουτίντσεβα, που φημίζεται για το ότι δεν παίρνει και πολύ καλά τις ήττες, εξέφρασε παράπονα από τη Σάκκαρη, που της απάντησε να συμπεριφέρεται καλύτερα». Εξέφρασε παράπονα από τη Σάκκαρη, η ΣΤΗ Σάκκαρη παιδάκια μου;
«Την δολοφονηθέν» Μάς το είπαν και εκατό φορές σε δελτία ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπές. Οι ρημάδες οι τριτόκλιτες μετοχές, κακοπαθαίνουν, δολοφονηθείσες.
Γιατί το άλλο; “της ευρωπαίας εισαγγελέας” άλλες εκατό φορές. Ο εισαγγελέας του εισαγγελέα. Επομένως, πώς γίνεται η εισαγγελέας της εισαγγελέας; (Ασε που το κανονικό είναι η εισαγγελεύς της εισαγγελέως. Δεν ζητάω τόσα πολλά).
«Ενας χώρος αυθεντικός, γεμάτος ιστορία, όπου η ομορφιά δεν φαίνεται – αλλά αισθάνεται». Το έχουμε παραξηλώσει με τα παθητικά ρήματα. Να αισθάνεσθε και πότε σας φτύνουν.
Γράφει ο άλλος στο FB: «Όχι Συγκινωνούντα δοχία ο μαγνητισμό συνδέεται μεταξύ των πλανητών αλλιώς θα είχαν καεί έρμη η Αφροδίτη Όλο το ηλιακό σύστημα είναι το ηλιακό σύστημα Ο Ηλιος τροφοδότης ρυθμιστής» Ναι, κι εγώ μαζί σου, μεγάλε. Υποθέτω και ο φίλος φιλόλογος Σωτήρης, που με εφοδιάζει συχνά- πυκνά με τέτοια μαργαριτάρια.
«Ποιον είχε σύζυγο η Μαρώ Σεφέρη;»
Τον Ανδρέα Εμπειρίκο, ποιον να είχε;
Μα είναι ερωτήσεις αυτές σε παιχνίδι γνώσεων; Είναι;
«Αlea jacta est» λέει η παρουσιάστρια σε άλλο τηλεπαιχνίδι. Πώς το προφέρει είναι το ζήτημα: Αλέα γιάκτα εστ». Στην αλέα μια μέρα/ περιπατούσα.
Ο σεβασμός προς τους γονείς ήταν κάποτε απαράβατος κανόνας. Πάει, φαίνεται κι αυτός μαζί με τόσα.
Είδαμε ένα μικρό βίντεο στα social media στο οποίο, την στιγμή που η Νατάσα Μποφίλιου επιχειρεί να φωτογραφηθεί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Κωστής Μαραβέγιας και ο Πάνος Μουζουράκης, ο πατέρας της την πλησιάζει κρατώντας μία παλαιστινιακή σημαία.
Φανερά έκπληκτη η Νατάσα Μποφίλου του λέει «καλά βλαμμένος είσαι, φύγε μπαμπά να βγάλουμε φωτογραφία», με τον πατέρα της, κ. Νίκο Μποφίλιο, ο οποίος νωρίτερα κατά τη διάρκεια της παράστασης την είχε συνοδεύσει με την κιθάρα του, να αποχωρεί.
Σεβασμός είπαμε; Δεν το βλέπω.
Οσο για την παλαιστινιακή σημαία, τη βλέπω να κυματίζει σε παραστάσεις και συναυλίες όλο το φετινό καλοκαίρι. Όπως μου είπε φίλος από τα παλιά, αν πει ή κάνει κάτι κανένας κυβερνητικός, θα μιλήσουν όλοι για πολιτική απόφαση.
-Ενώ, για αυτούς που την εμφανίζουν δεν είναι πολιτική απόφαση; κατέληξε
Ελα μου ντε!
