Διανύουμε την εποχή του όλα να γίνονται γρήγορα και εμείς να τρέχουμε κάθε μέρα περισσότερο να προφτάσουμε. Τελικά τι να προφτάσουμε; Και πόσα χάνουμε; Παρατηρώντας ακόμα και στους δρόμους, τον τρόπο που κινούνται οι οδηγοί, όλοι μονίμως βιάζονται, κορνάρουν, προσπερνάνε, να φτάσουν στον προορισμό τους. Στην πραγματικότητα απλά έχουν ρυθμιστεί να μην χαλαρώνουν όλη μέρα. Φτάνει το τέλος της ημέρας και αναρωτιέται κανείς, σήμερα έκανα κάτι για μένα; Απόλαυσα έστω μια στιγμή μέσα στην ημέρα;
Της Μίκας Πανάγου *
Πάρτε αυθόρμητα μια κόλα χαρτί και γράψτε ποιες είναι οι προτεραιότητες σας αυτό το διάστημα. Έπειτα δείτε αναλυτικά πόσες αφορούν εσάς προσωπικά, πόσες είναι υποχρεώσεις επαγγελματικές, αν περιλαμβάνουν αγαπημένα σου πρόσωπα. Σε δεύτερη φάση σκεφτείτε ποιες είναι οι πραγματικές σας ανάγκες. Τι χρειάζεστε περισσότερο, τι από αυτά που διαθέτετε χρόνο σας ευχαριστούν, πότε κάνατε κάτι καθαρά για εσάς. Πώς λοιπόν να μην είσαι θυμωμένος και απογοητευμένος;
Είναι κοινό φανερό μυστικό ότι τα προβλήματα και οι υποχρεώσεις στη ζωή μας δεν σταματούν, το ίδιο παράλληλα θα έπρεπε να γίνεται και με τους προσωπικούς μας στόχους, τις φιλοδοξίες μας και τις επιθυμίες μας. Περνάει πλέον από γενιά σε γενιά, με αποτέλεσμα ακόμα και τα παιδιά να τεντώνουν την ημέρα τους γεμάτη με σχολείο και διαβάσματα. Έρχεται όμως η μέρα που μπουχτίζεις και κουράζεσαι. Εγκαταλείπεις και δουλεύεις σαν μηχανή. Όταν δεν υπάρχει μέτρο, χάνεται η αγάπη και το μεράκι σε ότι κάνεις. Διδάσκουν να δίνεται βαρύτητα στους άλλους και όχι στον εαυτό σου. Νιώθει άσχημα η μαμά που έχει μωρό και βγήκε μια βόλτα μόνη, νιώθει άσχημα ο μπαμπάς που αγόρασε παπούτσια για εκείνον. Πόση ακόμα θυσία θα χρειαστεί;
Δεν μπορούμε να διαχειριζόμαστε ταυτόχρονα όσα μας απασχολούν, ούτε να ενεργοποιούμε εγρήγορση σε όλη την διάρκεια της ημέρας μας. Το τίποτα είναι και αυτό μια ανάγκη. Η ξεκούραση, η διασκέδαση είναι δικαίωμα όλων. Δεν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή μόνο να υπηρετούμε ανάγκες άλλων, δεν ερχόμαστε με σκοπό την εκπλήρωση επιθυμιών των άλλων, δεν δείχνουμε την αγάπη μας με θυσία και στέρηση. Όσοι σας αγαπούν αληθινά θα χαρούν μαζί σας όταν μετακινηθείτε και εκπληρώσετε τα θέλω σας.
Οι επιλογές στη δική μας ζωή είναι καθαρά προσωπική ευθύνη, η αλυσίδα της θυσίας πρέπει να σπάσει. Το αίσθημα της ικανοποίησης και πληρότητας για τον εαυτό μας είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων. Η έννοια της απόλαυσης πρέπει να ξανά βρει θέση στις ζωές μας.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία – Facebook – Instagram
