Η Ελλάδα είναι πάντα έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς μας. Την, μεταξύ μας, οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης σύμφωνα με τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Μία Σύμβαση που αν και δεν έχει υπογραφεί από την Τουρκία, έχει καταστεί εθιμικό δίκαιο καθώς την έχουν υπογράψει και κυρώσει πάνω από 150 χώρες. Μία Σύμβαση που σαφώς ορίζει στο Άρθρο 121 ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως και οι ηπειρωτικές περιοχές. Όπως σαφώς ορίζει επίσης στο Άρθρο 3 ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε κράτους να ασκήσει μονομερώς, χωρίς να ενημερώσει δηλαδή κανέναν, την επέκταση των χωρικών της υδάτων μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια.
Του Μανώλη Κεφαλογιάννη *
Η τουρκική πλευρά στο πλαίσιο του αναθεωρητισμού της και του μεγαλοϊδεατισμού της στεκόμενη απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο έχει «αγνοήσει» τα δύο αυτά άρθρα. Από το 1995 με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης θεωρεί αιτία πολέμου (casus belli) την επέκταση των χωρικών μας υδάτων, μία απειλή βίας που ρητά καταδικάζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ (άρθρο 2 παράγραφος 4). Και απεμπολώντας το δικαίωμα των νησιών μας σε αποκλειστική οικονομική ζώνη και θεωρώντας ότι έχουν μόνο χωρικά ύδατα κόντρα στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με τη Λιβύη. Μία συμφωνία που έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και καλεί την Λιβύη να την ακυρώσει. Είχα την τιμή να καταθέσω τις δύο σχετικές τροπολογίες στη έκθεση του Ε.Κ για την κατάσταση στη Λιβύη με τις οποίες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δηλώνει ρητά ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης παραβιάζει τα δικαιώματα τρίτων χωρών, δεν συμμορφώνεται με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτες χώρες. Ενώ με δεύτερη τροπολογία καλεί τη Λιβύη να προχωρήσει άμεσα στην ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου καθώς και στην πρόσφατη συμφωνία με τη Τουρκία για τους υδρογονάνθρακες που προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες χωρών, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Κύπρου και της Ελλάδας.
Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 49 χρόνια από την παράνομη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Μία επέτειος όνειδος για την Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, 49 χρόνια τώρα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που το 37% του εδάφους βρίσκεται υπό κατοχή.
Η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια για επίλυση του Κυπριακού και επανένωση της Νήσου κόντρα στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και του κοινοτικού δικαίου δηλώνοντας ότι συζητούν μόνο τη λύση στη βάση δύο κρατών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία στέκονται αταλάντευτα προσηλωμένες στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και στη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση μίας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας.
Η τουρκική πλευρά θα πρέπει να καταλάβει ότι η συζήτηση με την Ελλάδα για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς μας, την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, θα γίνει μόνο στη βάση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δεν θα γίνει ποτέ με πολιτικές ισχύος. Με πολιτικές αναθεωρητισμού. Η Ελλάδα δεν φοβάται τη διαπραγμάτευση αλλά ασφαλώς δεν διαπραγματεύεται υπό το καθεστώς φόβου.
* Ο κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι Ευρωβουλευτής ΝΔ
