Είναι πάντως τραγικό που στο ΣΥΡΙΖΑ, ενάμιση μήνα μετά τις πρώτες και δέκα ολόκληρες μέρες μετά και τις δεύτερες εκλογές, δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί γιατί έχασαν και με τέτοια μάλιστα διαφορά, πρωτοφανή στην ύστερη Μεταπολίτευση.
Του Κυριάκου Μπερμπεριδη *
Ο ένας ισχυρίζεται ότι αυτό συνέβη γιατί έχασαν δήθεν την αριστερή ψυχή τους.
Ο άλλος γιατί έφταιξαν τάχα ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Βαρουφάκης που στοχοποίησαν τον Σύριζα και έτσι δεν απέδωσαν οι προσπάθειες Τσίπρα για “προοδευτική διακυβέρνηση”.
Ο άλλος γιατί έφταιξε ο κόσμος που είχε ομίχλη στα μυαλά και υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Η άλλη γιατί τάχα ο κόσμος παραπλανήθηκε.
Έχασαν κατ´ αρχήν γιατί δεν ανέλυσαν ποτέ στα σοβαρά τα αίτια της ήττας του ’19.
Έχασαν γιατί και ως αντιπολίτευση, πολιτεύτηκαν με ψέματα, τοξικότητα και άρνηση ακόμα και στα θέματα που απαιτούσαν συναίνεση.
Έχασαν γιατί εξαρχής περιέγραφαν μια δυστοπική κατάσταση που καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα.
Έχασαν γιατί δεν είχαν αφήγημα ή αυτό που είχαν ήταν αδύναμο, νεφελώδες και εντελώς ανεφάρμοστο.
Έχασαν γιατί κατάντησαν αποσυνάγωγοι της πολιτικής ζωής. Κανείς δεν επιθυμούσε καμμιά συνεργασία μαζί τους.
Έχασαν γιατί δεν ανανέωσαν τον πολιτικό τους λόγο και το πολιτικό τους προσωπικό.
Έχασαν γιατί η σύγκριση της διακυβέρνησης του Κυριάκου σε σχέση με τη δική τους, ήταν καταλυτική σε βάρος τους.
Έχασαν γιατί ήταν πάντα απέναντι στη θέληση της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Από το μεταναστευτικό και το φράχτη στον Έβρο, μέχρι τους εξοπλισμούς και την αποκατάσταση της τάξης στα πανεπιστήμια.
Έχασαν γιατί υπονόμευσαν συνειδητά κάθε προσπάθεια επανόδου της χώρας στην κανονικότητα.
Έχασαν γιατί κατά καιρούς έκλεισαν το μάτι σε τρομοκράτες, παραβατικούς, αντιεμβολιαστές, χρυσαυγίτες αλλά και κάθε καρυδιάς καρύδι.
Έχασαν γιατί μάζεψαν ό,τι παρτάλι κυκλοφορούσε στην αγορά. Από Αντώναρους και Μιθριδάτηδες μέχρι Μαντζουράνηδες και Τζουμάκες.
Έχασαν γιατί οι ίδιοι δεν άλλαξαν καθόλου την ώρα που οι αλλαγές στην κοινωνία ήταν τεκτονικές.
Έχασαν γιατί με το υψηλότατο πράγματι 31,5% που πήραν το ’19, θεώρησαν ότι ο Κυριάκος θα ήταν του χεριού τους και η κυβέρνησή του μια δεξιά παρένθεση που θα έπεφτε σαν ώριμο φρούτο.
Και ενώ η κυβέρνηση του Κυριάκου κάθε άλλο παρά έπεσε όπως ήλπιζαν, οι ίδιοι υπέστησαν μια στρατηγική και ιδεολογική ήττα συντριπτικών διαστάσεων απ’ την οποία δεν προβλέπεται καθόλου σύντομα να σηκώσουν κεφάλι.
Κατά μία έννοια ήταν και αυτοί, θύματα της κατάρας των μνημονίων.
Τα μνημόνια τους έφεραν κάποτε στην εξουσία, η έξοδος όμως απ’ αυτά και η επιστροφή στην κανονικότητα ήταν το παράθυρο που άνοιξε και επέτρεψε να μπει φρέσκος αέρας στη χώρα.
Ένας φρέσκος όμως αέρας που τους σκότωσε γιατί αυτοί είχαν μάθει ν ’αναπνέουν μόνο σε τοξικό πολιτικό περιβάλλον.
* Ο Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας
