Ούτε η Πυθία θα έδινε χρησμό για απόψε. Με τη γνωστή αμφίσημη γλώσσα της (ή του ιερατείου) θα μας έλεγε μπορεί και τούτος μπορεί κι εκείνος. Εβγήκαν όλοι νικητές και ‘χάσαν όλοι οι άλλοι, που έλεγε και ο αείμνηστος Χάρρυ Κλυνν. Παρόλα ταύτα, θα πάμε να ψηφίσουμε με πάθος. Οσο περισσότεροι τόσο καλύτερο για τη Δημοκρατία. Οσο πιο ενεργοί πολίτες τόσο καλύτερο για τους θεσμούς.
Ακούσαμε τόσα εξωφρενικά όλον αυτό τον καιρό, που το λεκτικόν ατόπημα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι… παρωνυχίδα. «Θα σταθώ στον τρόπο που χειρίστηκαν τα Τέμπη» είπε, εννοώντας τον τρόπο με τον οποίο έγινε ο χειρισμός του δυστυχήματος των Τεμπών. Τράτζικ, αλλά συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια (οι αγράμματοι) να κάνουν τέτοια. Το ζουμί βρίσκεται σε όλα τα άλλα που ανέφερε ο ίδιος και οι συνεργάτες του.
Είναι κάποιοι από όσους ψήφισαν ναζί παραπλανημένοι ψηφοφόροι; Σας παρακαλώ, τώρα! Η γράφουσα παρακολουθεί την πολιτική ιστορία του τόπου κάμποσες δεκαετίες για να ξέρει: ούτε τα ανήλικα δεν παραπλανώνται τόσο εύκολα. Πολλώ μάλλον ενήλικες άνθρωποι, οι οποίοι – δεν ξεχνιέται αυτό – ψήφισαν Χρυσή Αυγή για να δέρνει στη Βουλή! Και στη Βουλή μεν δεν έδειρε- ας είναι καλά και ο Πύρρος Δήμας που παρενέβη αυτοστιγμεί και τους τάπωσε όλους. Εδερναν όμως στους δρόμους, στις πορείες, στην κοινωνία, έδερναν τους μετανάστες και σκότωναν κιόλας.
Το παμπάλαιο ανέκδοτο με τις Βεσπασιανές, τον φόρο που όρισε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας για τη χρήση δημόσιων τουαλετών, δεν έχει σχέση. Ναι μεν, εκείνα τα χρήματα δεν μύριζαν, ωστόσο δεν είχαν σχέση με εγκλήματα. Αξέχαστος μου μένει ένας από τους αρχηγούς των φασιστών, που είπε «έχουμε καθαρά χέρια». Λερωμένα περισσότερο και από του Πιλάτου και από των Αρχιερέων και από του κάθε εγκληματία.
Στη μνήμη των γονιών μου χρωστώ αυτή μου την τοποθέτηση. Πολέμησαν αμφότεροι τους Γερμανούς κατακτητές μαζί με τους Ιταλούς και (η μάνα μου ως Θρακιώτισσα) τους Βούλγαρους. Ευχή και κατάρα μάς άφησαν. Ποτέ με τον φασισμό!
Τι λένε άραγε τα συνεταιράκια τους στους ναζί για τη μεσαία τάξη; Μεσαία τάξη, είπε η κυρία Θεανώ Φωτίου, είναι όσοι έχουν 5.000 ατομικό εισόδημα τον χρόνο. Βρε για κοίτα πώς είμαι παμπλούτου και δεν το ξέρω, εφόσον η σύνταξή μου, (που μου την έκοψε δις ο Κατρούγκαλος) ξεπερνά τα 400 ευρώ τον μήνα! Πού να επενδύσω να μη μου τα φάει ο πληθωρισμός; Στη ΔΕΗ; Στον ΟΤΕ; Πού;
Από κοντά και η Πόπη Τσαπανίδου. Τι ορίζει ως μεσαία τάξη ερωτήθηκε και απάντησε με το γνωστό «ε, δεν θα παίρνουν κάποια χρήματα;». Ετσι κάνω κι εγώ πολιτική, μανίτσα. Πόσα;
Για να μη μείνετε σε απορία, περί τα 12.000 ευρώ είναι το ετήσιο εισόδημα της μεσαίας τάξης. Η κυρία Θεανώ με τα γεμιστά παίρνει πάνω από τα μισά κάθε μήνα. Κορόιδο είναι να ασχολείται με τον λαουτζίκο; Με την πλέμπα;
Τόσα θα παίρνει σε λίγο και η κα Τσαπανίδου, πάντοτε από την τσέπη των φορολογούμενων πολιτών. Να παίρνουν, καμία αντίρρηση. Μόνο να μη μας δουλεύουν.
Τι σημασία έχει να είσαι μαρτυριάρης; Κάποτε θα την πατήσεις, θα σας πω. Ετσι την πάτησε ο Γιώργος Κατρούγκαλος (αυτός, που μάς πετσόκοψε τις συντάξεις και τώρα σφυράει αδιάφορα) και το ξεφούρνισε: είκοσι τοις εκατό θα πάει ο φόρος στους ελεύθερους επαγγελματίες. Η μεσαία τάξη που λέγαμε. Πάρ’ τον έξω από τα ψηφοδέλτια. Όμως, τον νου σας: αυτό έχουν στο μυαλό τους. Μην έχετε αυταπάτες. Γλώττα λανάνουσα, έλεγαν οι πρόγονοι, τ’ αληθή λέγει. Κυρίως, καταδεικνύει το μορφωτικό επίπεδο ενός λαού. Και την πολιτισμική; Πολιτιστική; Αξία του.
«Εχει νοητική υστέρηση» το δύσμοιρο κορίτσι που έπεσε θύμα αιμομικτικής σχέσης ετών από τον πατέρα της. Υστερεί νοητικά, δηλαδή. Ελα όμως που ολοένα και πιο συχνά γράφεται και λέγεται «νοητική στέρηση». Στέρηση εξόδου για όλη τη θητεία, στραβάδια. Αντε, μη με πιάσει η υστερία μου.
Το στυγερό έγκλημα, του… «στυγερούς εγκλήματος». Τι το θέλεις το τελικό σίγμα στην κατάληξη του επιθέτου, παιδάκι μου; Στυγερό το έγκλημα στη Γλώσσα…
«Αν ξέρατε πόσες τιμητικές πλακέτες μου α π ο ν έ μ η σ α ν» είπε κάποιος και το τσάκωσε η φίλη μου Ευτυχία. Πλήρης άγνοια της κλίσης των ρημάτων. Να μοιράσω τιμωρίες; Τι;
Και πάλι από την Ευτυχία: Δημοσιογράφος προς υποψήφιο βουλευτή :” Σας ερωτώ Α σ κ α ρ δ α μ υ κ τ ί, θα περνάνε στο Πολυτεχνείο με 03;;;” Αχ, δεν ξέρω τι θα κάνουν, ευθυτενώς όμως ο καθένας θα χρησιμοποιεί λέξεις που δεν κολλάνε. Εχω πειστεί πως θεωρούν ότι δείχνει γνώσεις. Ενώ…
«Ασκηθηκε σε βάρος του δικογραφία» ακούω και θέλω να.., ασκήσω φωνές. Ασκείται δίωξη. Η δικογραφία συντάσσεται. Ετσι.
«Από μικρός ήμουν αγωνιστικός» λέει ο άλλος και περιμένει τα εύσημα. Ποια εύσημα παιδάκι μου; Αγωνιστής είναι η λέξη. Εκτός αν ήθελες να πεις ανταγωνιστικός. Μη φοβάσαι όμως, είσαι εκτός συναγωνισμού.
Και πώς να περιγράψεις «τη διαμάχη που είχε πραγματοποιηθεί»; Όχι πείτε μου. Σημαντικό να πραγματοποιείται βούτηγμα της γλώσσας στον εγκέφαλο θα πω μόνο.
Εχω και τη Σοφία τη φιλόλογο με τον πόνο της: «Αγόρι σκέτο κουκλάκι αλλά μου είπε ότι η μάνα του, στις πίτες, βάζει αλεύρι αιολικής αλέσεως.» Και τότε θέλω να μου πεις, Σοφούλα, γιατί λέμε ανεμόμυλοι; Ε; ε;
«Ένας άνθρωπος, αγνώστων στοιχείων, σκοτώθηκε σε πυρκαγιά σε εγκαταλελειμμένο κτίριο επί της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αθήνα» σκοτώθηκε σε πυρκαγιά εξεζητημένο το βρίσκω. Πολύ. Σκοτώθηκε σε δυστύχημα/ σκοτώθηκε σκέτο, αλλά στην πυρκαγιά;
«Θα χρειαστούμε επιπλέων δύο δωμάτια» γράφει ο άλλος. Αμα δεν επιπλέουν δεν τα θέλετε;
«Δεν μπορούμε να προκαταβάλουμε τις δικαστικές αποφάσεις». Διότι, ως γνωστόν, κρείτον το προλαμβάνειν… Το προκαταλαμβάνει, άχρηστο.
«Μόλις πληροφορήθηκα ότι σε αυτή τη χώρα δεν ανθεί μόνον η φαιδρά πορτοκαλέα, αλλά και η φαίδρα πορτοκαλέα» γράφει η Φαίδρα. Θα ήταν κανένας που ήθελε να μιλήσεις για τις Φαίδρες και όχι για τις φαιδρές φαίνεται.
Λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας, από τηλεπαιχνίδι. «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,/να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος,/ γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις» έγραψε ο Κ. Π. Καβάφης. Και τι ήξερε ο πτωχός ποιητής; «Σαν πας» λέει ο γνώστης. Επιχειρηματολογεί κιόλα.
Καλύτερα να διαβάζεις παρά να μιλάς, λέμε εμείς. Ουδείς διόρθωσε. Παιχνίδι γνώσεων και να μην ξέρει κάτι τόσο στοιχειώδες; Πήγαινε και μέχρι τη γωνία να δεις αν ερχόμαστε. Κι εσύ και οι παίκτες και η τηλεπερσόνα και όλοι.
Δεν θα ερχόμαστε, αλλά μην το κάνεις θέμα. «Ηδη θα το κατάλαβες Ιθάκες τι σημαίνουν.»
