Στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 1984 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Πρόεδρος, Ρόναλντ Ρέηγκαν, είχε δημοσιοποιήσει τη θρυλική διαφήμιση, «Είναι πρωί ξανά στην Αμερική» θέλοντας να δείξει ότι ξημερώνουν καλύτερες ημέρες στην Αμερική. Πριν λίγες ώρες στην Εισαγγελία της Νέας Υόρκης, ο Εισαγγελέας, Άλβιν Μπράγκ, έγραψε ιστορία απαγγέλοντας κατηγορίες, για πρώτη φορά στην ιστορία, εναντίον πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, του Ντόναλντ Τράμπ, και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ξημερώνει μια σκοτεινή ημέρα για την Αμερική και τη Δύση συνολικά.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Πολύ απλά ο Δημοκρατικός Εισαγγελέας του Μανχάταν, ο οποίος στην προεκλογική του εκστρατεία ανέδειξε ως βασικό στόχο της θητείας του να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τον πρώην Πρόεδρο, με την χθεσινή του κίνηση κατέστησε την αξιοπιστία του δικαστικού συστήματος των ΗΠΑ, βασικό διακύβευμα όχι μόνο της προεκλογικής εκστρατείας για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, αλλά και των ίδιων των προεδρικών εκλογών του 20024.
Η περίληψη του, όπως υποστηρίζει η πλειοψηφία των νομικών στην Αμερική, αδύναμου κατηγορητηρίου αναφέρει ότι:
«Από τον Αύγουστο του 2015 έως τον Δεκέμβριο του 2017, ο κατηγορούμενος ενορχήστρωσε ένα σχέδιο με άλλους για να επηρεάσει τις προεδρικές εκλογές του 2016, εντοπίζοντας και αγοράζοντας αρνητικές πληροφορίες σχετικά με αυτόν για να αποκρύψει τη δημοσίευσή τους και να ωφελήσει τις εκλογικές προοπτικές του κατηγορουμένου. Προκειμένου να εκτελέσουν το παράνομο σχέδιο, οι συμμετέχοντες παραβίασαν τους εκλογικούς νόμους και έκαναν και προκάλεσαν ψευδείς εγγραφές στα επιχειρηματικά αρχεία διαφόρων οντοτήτων στη Νέα Υόρκη. Οι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης μέτρα που χαρακτήρισαν εσφαλμένα, για φορολογικούς σκοπούς, την πραγματική φύση των πληρωμών που πραγματοποιήθηκαν για την προώθηση του συστήματος.»
Μετά τη δημοσίευση των κατηγοριών κατά του πρώην προέδρου, οι Αμερικανοί και μαζί τους ο υπόλοιπος πλανήτης, προσπαθούν να καταλάβουν τι συνιστά αδίκημα για νυν και πρώην δημόσιους αξιωματούχους.
Οι περισσότεροι νομικοί εμπειρογνώμονες, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, έχουν σημειώσει ότι ο Εισαγγελέας Μπράγκ:
– Υποσχέθηκε εκ των προτέρων ότι θα προσπαθήσει να βρει έναν τρόπο να κατηγορήσει τον Τραμπ. Οι δηλώσεις του θα μπορούσε να πει κανείς ότι θυμίζουν το αστείο του εκτελεστή της μυστικής αστυνομίας του Στάλιν, Λαβρέντι Μπέρια, «Δείξε μου τον άνθρωπο και θα σου δείξω το έγκλημα».
– Κανένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ και για καλό λόγο. Τέτοιες διώξεις θα θεωρούνταν πολιτικές διώξεις και θα καθιστούσαν όλους τους πρώην προέδρους πραγματικούς στόχους κάθε διψασμένου για δημοσιότητα και πολιτικά εχθρικού τοπικού, πολιτειακού ή ομοσπονδιακού εισαγγελέα. Θα υποβίβαζαν την προεδρία στους κανόνες του Τρίτου Κόσμου. Η αδικαιολόγητη δίωξη πρώην προέδρων θα γινόταν πολιτικό εργαλείο για να βλάψει το αντίπαλο πολιτικό κόμμα ή να αμαυρώσει την κληρονομιά ενός πρώην προέδρου.
Όλη αυτή η τραγωδία λαμβάνει χώρα, σε μια στιγμή που ο Τραμπ προηγείται στις δημοσκοπήσεις για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για να αντιμετωπίσει τον Δημοκρατικό Πρόεδρο, Μπάιντεν. Σε κάποιες μάλιστα δημοσκοπήσεις στην αναμέτρηση με τον σημερινό Πρόεδρο, στις εκλογές του 2024, τον κερδίζει. Για έναν εισαγγελέα του ίδιου κόμματος με τον σημερινό πρόεδρο που αντιμετωπίζει επανεκλογή, το να επιδιώκει να καταστρέψει τη βιωσιμότητα ενός πιθανού αντιπάλου είναι κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της Αμερικής.
Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι, δύο Δημοκρατικοί ομοσπονδιακοί και πολιτειακοί εισαγγελείς έχουν προηγουμένως διαβιβάσει τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία που χρησιμοποιεί τώρα ο κ. Μπράγκ, για τις κατηγορίες και εξήγησαν ότι μια τέτοια δίωξη είναι ανέφικτη λόγω παραγραφής, λόγω ενός κρατικού εισαγγελέα που ιδιοποιείται καταχρηστικά το ρόλο ενός ομοσπονδιακού εισαγγελέα και επειδή οι συμφωνίες μη αποκάλυψης είναι γεγονός της ζωής και όχι αυστηρά παράνομες.
Έγκυροι νομικοί αναλυτές, ακόμη και σφοδροί επικριτές του πρώην Προέδρου, επισημαίνουν επίσης, ότι ο βασικός μάρτυρας του κ. Μπράγκ, Μάικλ Κόεν, είναι καταδικασμένος εγκληματίας και αποδεδειγμένος ψεύτης, με βαθύ προσωπικό μίσος για τον Ντόναλντ Τραμπ, γεγονός γνωστό σε όλους.
Και να μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν πρώην Αμερικανό Πρόεδρο, τον οποίον παρέπεμψε δυο φορές και απέτυχε να καταδικάσει η πλειοψηφία των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο.
Είναι επίσης χρήσιμο, έτσι ώστε να κατανοήσουμε το κλίμα που διαμορφώνεται στο εσωτερικό της Αμερικής, ότι αποδεδειγμένα υπάρχει μια ασυμμετρία αναφορικά με την ίση εφαρμογή των νόμων, όπως ισχύουν για όλους τους άλλους δημόσιους λειτουργούς και πολιτικούς, εν ενεργεία και πρώην.
Ας ανατρέξουμε λοιπόν στα γεγονότα θέτοντας ταυτόχρονα κάποια εύλογα ερωτήματα.
Παραβίασε ο πρώην Πρόεδρος, τον ομοσπονδιακό νόμο, όπως έκανε η Χίλαρι Κλίντον, καταστρέφοντας ομοσπονδιακά κλητευθέντα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και συσκευές προκειμένου να κρύψει αποδεικτικά στοιχεία.
Παραβίασε τον ομοσπονδιακό νόμο, όπως έκανε η Χίλαρι Κλίντον, στέλνοντας απόρρητες κυβερνητικές επικοινωνίες μόνη της, μέσω ενός μη ασφαλούς οικιακού διακομιστή.
Παραβίασε τον ομοσπονδιακό νόμο, όπως έκανε η Χίλαρι Κλίντον, προσλαμβάνοντας έναν αλλοδαπό, στον οποίο απαγορεύεται να εργάζεται σε προεδρικές εκστρατείες, για να συντάξει έναν φάκελο για να δυσφημίσει τον προεδρικό αντίπαλό της.
Παραβίασε τους ομοσπονδιακούς νόμους της προεκλογικής εκστρατείας, όπως έκανε η Χίλαρι Κλίντον, κρύβοντας τις πληρωμές της (ως «νομικές υπηρεσίες») στον Κρίστοφερ Στιλ μέσω λογιστικών εξαπατήσεων.
Καυχήθηκε δημόσια, όπως έκανε ο σημερινός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ότι χρησιμοποίησε τα χρήματα της εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ ως μοχλό πίεσης για να απολύσει η ουκρανική κυβέρνηση έναν εισαγγελέα που μπορεί να εξέταζε τις προσπάθειες της οικογένειας Μπάιντεν να πουλήσει επιρροή σε διεφθαρμένα ουκρανικά συμφέροντα.
Δημιούργησε, όπως έκανε η οικογένεια Μπάιντεν, μια οικογενειακή κοινοπραξία για να μοχλεύσει χρήματα από την Ουκρανία, τη Ρωσία και την Κίνα, με βάση τις κοινές προσδοκίες τους ότι θα μπορούσε σύντομα να θέσει υποψηφιότητα και να εκλεγεί πρόεδρος και να συμβιβαστεί.
Ο πρώην Πρόεδρος, όπως έκανε το FBI, δεν έσβησε τα αρχεία κινητών τηλεφώνων που κλητεύθηκαν.
Ο πρώην Πρόεδρος, όπως ο πρώην Διευθυντής της CIA, Τζον Μπρέναν, δεν είπε ομολογουμένως ψέματα σε δύο περιπτώσεις ενώ ορκιζόταν στο Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Ο πρώην Πρόεδρος δεν επικαλέστηκε, όπως ο πρώην Διευθυντής του FBI Τζέιμς Κόμεϊ, αμνησία ή άγνοια 245 φορές ενώ ορκιζόταν ενώπιον του Κογκρέσου των ΗΠΑ.
Όλο αυτό το τοξικό κλίμα στο πολιτικό σκηνικό, στο δικαστικό σύστημα και στην κοινωνία, της ηγέτιδας δύναμης του δυτικού κόσμου, επικρατεί και ενισχύεται σε μια στιγμή που στην καρδιά της Ευρώπης, συνεχίζεται ένας πόλεμος, στην Ουκρανία, με έντονα δυσμενείς επιπτώσεις για την οικονομία διεθνώς και κυρίως την ευρωπαϊκή, που κάθε ημέρα που περνά αυξάνεται η ένταση μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ, και που η Δύση ευρύτερα διέρχεται μια πρωτοφανή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση.
Και για να μιλήσουμε ρεαλιστικά, ποια είναι η πιθανή κατάληξη όλης αυτής της τραγωδίας;
Μια προεδρική εκλογή το 2024 στην Αμερική, όπου η επιλογή θα είναι ανάμεσα σε έναν νυν Πρόεδρο, 82 ετών και αδύναμο, το Τζο Μπάιντεν, και ένα πρώην Πρόεδρο, τον Ντόναλντ Τραμπ, φορτωμένο με νομικά προβλήματα, υπαρκτά και πολιτικά κατασκευασμένα.
Με ένα εκλογικό σώμα και μια κοινωνία, όχι απλά διχασμένη, αλλά που το ένα στρατόπεδο μισεί και απεχθάνεται το άλλο.
Σε μια στιγμή που οι αναθεωρητικές, απολυταρχικές, δυνάμεις του πλανήτη συνασπίζονται, ο δυτικός κόσμος, ο δυτικός πολιτισμός, η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία, όχι μόνο δεν αξίζει κάτι τέτοιο, αλλά αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή.
Δεν ξημερώνει απλά μια σκοτεινή ημέρα στην Αμερική. Συγκεντρώνονται, απειλητικά μαύρα σύννεφα μια τέλειας καταιγίδας πάνω από μέλλον και την επιβίωση του δυτικού κόσμου και της σταθερότητας του πλανήτη.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
