Το πρόβλημα με τους νέους δεν ήταν μόνο η ανεργία, που με στοχευμένες μεταρρυθμίσεις ελαττώθηκε σε προ μνημονίου επίπεδα. Το πρόβλημα είναι πως οι αλλεπάλληλες κρίσεις που βιώνουμε, υγειονομικές, ενεργειακές, γεωστρατηγικές, κλιματικές, επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα της ζωή μας και την οικονομία. Οι συνέπειες αυτών των κρίσεων, μας απομάκρυναν από τα όνειρά μας, στερώντας μας την δυνατότητα να αποκτήσουμε το δικό μας σπίτι.
Του Ραφαήλ Κανελλόπουλου*
Κάποτε οι γονείς μας, σε όποιον τομέα και αν εργάζονταν μπορούσαν με κάποιες οικονομίες να αγοράσουν το δικό τους σπίτι και να χτίσουν την οικογένειά τους μέσα σε αυτό. Για τη δική μας γενιά, την τελευταία 10ετία, η σκέψη αυτή ήταν σχεδόν απαγορευτική. Οι τιμές της αγοράς ακινήτων, σε συνδυασμό με το αυξημένο κόστος ζωής και την βραχυπρόθεσμη μίσθωση τον ακινήτων, κάνουν την ιδιοκατοίκηση ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροί από εμάς, είμαστε νέοι εργαζόμενοι, δυστυχώς η πλειονότητα, το καλύτερο που μπορεί να επιτύχει, είναι μόνο να ισοσκελίσει τα έξοδα της με τα έσοδα της, κάνοντας την αγορά ενός σπιτιού μια δύσκολη εξίσωση.
Και εδώ ακριβώς συμβαίνει κάτι πραγματικά ουσιαστικό και σοβαρό. Η κυβέρνηση δημιουργεί ένα συγκροτημένο και στοχευμένο πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής για τους νέους έως 39 ετών. Το πρόγραμμα προσφέρει τη δυνατότητα σε ένα νέο άτομο ή ζευγάρι να λάβει ένα εξαιρετικά συμφέρον και χαμηλότοκο δάνειο με μηνιαία δόση πολύ μικρότερη από το μέσο όρο των ενοικίων.
Η ουσία σε αυτή την κίνηση δεν είναι μόνο το οικονομικό συμφέρον. Η ουσία βρίσκεται στο ότι, επιτέλους, η πολιτεία στρέφει το ενδιαφέρον της προς τους νέους και τους δίνει τη δυνατότητα να θέσουν τα θεμέλια της υπόλοιπης ζωής τους, να ονειρευτούν, να εξελιχθούν και να νιώσουν ασφαλείς. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση αποδεικνύει στον κάθε νέο πολίτη πως είναι παρούσα, στο πλευρό του, δίπλα του και τον στηρίζει! Και το κυριότερο, προσφέρει ξανά ελπίδα στους νέους.
Ακόμα και πολιτικοί αντίπαλοι αυτής της κυβέρνησης παραδέχονται ότι αντιμετώπισε με αποτελεσματικότητα τις πολυεπίπεδες κρίσεις που έπληξαν τη χώρα. Σ΄αυτή τη δύσκολη συγκυρία κατάφερε να αλλάξει πολλά δεδομένα και να βελτιώσει την καθημερινότητα των Ελλήνων, όπως έγινε με την ψηφιοποίηση του κράτους και την ενίσχυση του ΕΣΥ. Η κρίση για την Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτέλεσε εφαλτήριο για να δημιουργήσει νέα δεδομένα για τη νέα γενιά. Ακριβώς αυτόν τον προσανατολισμό έχει ανάγκη η χώρα, καθώς βάζουμε τις βάσεις μιας ισχυρής οικονομίας που στηρίζεται στις υποδομές και στην αξιοποίηση των ευκαιριών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Αυτός ο προσανατολισμός, όμως, είναι απόρροια της επιλογής που κάναμε οι Έλληνες στις εκλογές του 2019.
Σε λίγους μήνες θα κληθεί και πάλι ο λαός να επιλέξει. Στην πράξη ο λαός θα αποφασίσει εάν θα συνεχίσουμε το δύσκολο, αλλά αποδοτικό και καρποφόρο δρόμο προς την ανάκαμψη και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας ή εάν θα ξοδέψουμε μέσα σε λίγους μήνες όσα με κόπο και κοινωνικό πόνο κατακτήσαμε μέχρι σήμερα. Και το κυριότερο από όσα οικοδομήσαμε μέχρι τώρα είναι η ενίσχυση της αξιοπιστίας της χώρας μας διεθνώς.
Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, τη δεδομένη στιγμή, θα σήμαινε αυτοχειρία.
Και η ιστορία έχει αποδείξει ότι και οι λαοί κάνουν λάθη. Ποτέ όμως δεν αυτοκτονούν.
*Ο Ραφαήλ Κανελλόπουλος είναι Υπεύθυνος έρευνας και καινοτομίας της ΟΝΝΕΔ
