Τη νιώθεις μέσα σου, την κοιτάς γύρω σου, κάποιες φορές είναι πολύ βαθιά κρυμμένη, άλλες είναι τόσο ηχηρή που δεν γίνεται να μην την παρατηρήσεις. Είναι στα μάτια, στις κινήσεις, στα νεύματα, στην άρνηση να παραδοθείς ακόμη και αν όλα και όλοι είναι εναντίον σου. Είναι στην επιμονή και στην αξιοπρέπεια που ξεπερνάει κάθε πρόκληση. Είναι στο χέρι που θα χτυπήσεις στο τραπέζι για το γαμώτο, για το γιατί συνέβη σε εμένα, για το ακριβώς επόμενο δευτερόλεπτο που η απελπισία θα γίνει κίνητρο.
Και το κίνητρο που θα σε κάνει να σηκωθείς εκεί που κανένας δεν το περιμένει. Που θα πατήσεις στα πόδια σου ενώ όλοι νομίζουν ότι δεν μπορείς. Στην άρνηση να ζητήσεις βοήθεια και στην πίστη ότι ακόμα μπορείς. Ίσως να μην μπορείς, αλλά αντέχεις να προσπαθήσεις για μια ακόμη φορά. Για άπειρες ακόμα φορές. Ξανά και ξανά και ξανά. Είναι το σθένος να σηκώσεις κεφάλι και να υψώσεις ανάστημα. Και το πείσμα να αποδείξεις όσα μόνο εσύ ξέρεις ότι μπορείς.
Αυτή η δύναμη ήταν η Φώφη Γεννήματα. Αυτή η δύναμη είναι η Ιωάννα Παλιοσπύρου. Αυτή η δύναμη είσαι εσύ, είμαι εγώ, είναι ο διπλανός, είμαστε όλοι όσοι παλεύουμε ηχηρά ή σιωπηλά για να αποδείξουμε το αυτονόητο. Αυτό που μπορούμε, αυτό που αξίζουμε, αυτό που θέλουμε, αυτό για το οποίο πιστεύουμε ότι προοριζόμαστε. Αυτό που πολύ απλά γουστάρουμε να κάνουμε και μας κάνει ευτυχισμένους και γεμάτους ακόμα και αν κανείς δεν θέλει να συμπορευτεί μαζί μας.
Η Φώφη έπεφτε αλλά κανείς δεν το έμαθε μέχρι και την τελική μάχη. Η Ιωάννα ήθελαν να πέσει αλλά σηκώθηκε πιο ψηλά από ότι θα περίμενε κανείς. Εσύ, εγώ, εμείς πέφτουμε κάθε μέρα αλλά βρίσκουμε τον τρόπο να προχωράμε πιο γρήγορα, να πετυχαίνουμε πιο πολλά, να αντέχουμε περισσότερα, να κερδίζουμε κάθε μέρα.
Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θέλουν να σε σπρώξουν στο κενό και πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα σου δίνουν το χέρι για να σηκωθείς. Πάντα θα σε κρίνουν, θα ψιθυρίζουν πίσω από την πλάτη σου και πάντα θα υπάρχουν αυτοί που στα λένε κατάμουτρα για το καλό σου. Κάποιες φορές θα έχεις συνοδοιπόρους και κάποιες θα προχωράς μόνος. Κάποιες θα έχεις στρατό μαζί στη μάχη και κάποιες θα νιώθεις να κολυμπάς μόνος στον ωκεανό.
Όλες οι φορές όμως θα είναι εκεί για να σου αποδείξουν ότι απλά μπορείς. Μπορείς να κάνεις το ακατόρθωτο. Μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου και να σου βγει σε καλό. Μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου και ακόμη και αν σου βγει σε κακό να έχεις το θάρρος να το υπερασπιστείς και να το διορθώσεις άμα θες. Και αν δε θέλεις πάλι, να περάσεις καλά με το «λάθος» σου, και αυτά μέσα στη ζωή είναι. Μπορείς να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά από ότι τα κάνει η πλειοψηφία, γιατί η πλειοψηφία είναι απλά ένας αριθμός. Μπορείς να έχεις τη δύναμη να κάνεις τα πάντα κάθε στιγμή, όπως επιλέξεις και να μην αφήσεις κανένα στερεότυπο και κανένα καλούπι να σε περιορίσει. Γιατί η δική μας δύναμη, είναι αυτή που χαράζει το δικό μας δρόμο. Ξεχωριστή όπως κι εμείς.
