today-is-a-good-day
17.1 C
Athens

Γιατί το παιδί μου είναι συνέχεια “κολλημένο” στο κινητό παρόλο που είναι δύο χρονών; – Γράφει η Σύλια Θεοδοσοπούλου

Έχετε αναρωτηθεί γιατί το παιδί σας είναι συνέχεια κολλημένο στο κινητό παρόλο που είναι κάτω των πέντε ετών; Ή ακόμα που παίρνει τα πράγματα για σας απαραίτητα (κλειδιά, πιστωτικές κάρτες και λοιπά);

Η εξήγηση είναι απλή και συνήθως δεν της δίνουμε σημασία. Τα παιδιά μιμούνται! Και θα εξηγήσω γιατί αυτό έχει σημασία.

Της Σύλιας Θεοδοσοπούλου *

Όταν το παιδί θα δει την μαμά του να βγάζει το κραγιόν από την τσάντα της και να βάφεται, τότε για το παιδί “το κραγιόν” γίνεται ένα πολύτιμο αντικείμενο. Η λογική έχει ως εξής: “Θέλω  να γίνω σαν την μαμά, η μαμά βάζει κραγιόν άρα ΠΡΕΠΕΙ να έχω το κραγιόν”!

Με παρόμοιο συλλογισμό όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους συνέχεια στο κινητό τότε το κινητό γίνεται το “πολύτιμο αντικείμενο”!

Όταν τα παιδιά δεν έχουν κατακτήσει ακόμα την γλώσσα, λέει ο Αμερικανός ψυχολόγος A. Metlzoff σε εργασία του, η μίμηση είναι ο τρόπος που τα παιδιά μαθαίνουν!

Η μίμηση, λοιπόν, -ειδικά των εκφράσεων του προσώπου- είναι ένας τρόπος μάθησης και όχι μια “κατάκτηση” των παιδιών στους 8-12 μήνες ζωής όπως πιστευόταν (Piaget, 1962).

Τα παιδιά από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής τους “μεταφέρουν” και “αποκωδικοποιούν” τις κινήσεις των “σημαντικών” για αυτά άλλων, δηλαδή των φροντιστών.

Έτσι επικοινωνούν, αφού δεν έχουν ακόμα λόγο. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να γίνουν μέρος της κοινωνίας μας!

Το σημαντικότερο αναπτυξιακά είναι ότι στην προσπάθεια τους για μίμηση κάνουν “δημιουργικά λάθη”. Δηλαδή “λάθη” που κάνουν τις κινήσεις τους μοναδικές παρόλο που απλά μιμούνται. Έτσι, με αυτό το “δημιουργικό” βήμα θα φτάσουν αργότερα την κίνηση που θα τα ικανοποιεί. Τα παιδιά λοιπόν, δεν είναι απλά ένας καθρέφτης των γονιών τους αλλά μέσα από τον δικό τους τρόπο – τα δικά τους μάτια μαθαίνουν τον κόσμο!

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που τους λέει ο ενήλικας, αλλά αντίθετα κάνουν ό,τι βλέπουν (Meltzoff and Moore (1994). Imitation, Memory and Representations), δηλαδή μιμούνται το παράδειγμα σας και όχι τα λόγια σας.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάτε την μνήμη! Αν το παιδί σας μιμείται με χρονική καθυστέρηση, τότε γεννά μια πράξη στο πλαίσιο της μνήμης. Αυτή η μίμηση, λοιπόν, αναπτύσσει στα παιδιά γνωστικές λειτουργίες (Bower, 1989; Meltzoff, Kuhl, & Moore, 1991).  Από την ηλικία των εννέα μηνών τα παιδιά «χρησιμοποιούν» τους ενήλικες ως πηγή πληροφοριών για το περιβάλλον και για τα πράγματα γύρω τους (Meltzoff, 1988b). Αλλά είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι η μίμηση είναι μια λειτουργία προσωποκεντρική. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει, τα παιδιά συνδυάζουν κινήσεις και συνήθειες με ανθρώπους.

Αφήστε δε, που τα παιδιά (στην αρχή της ζωής τους) χρησιμοποιούν την μίμηση ως μηχανισμό αναγνώρισης του ατόμου που τα πλησιάζει. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να καταλάβουν αν συναντούν κάποιον πρώτη φορά ή τον έχουν ξαναδεί! Συγκεκριμένα, είναι μια μέθοδος ταυτοποίησης και επικοινωνίας με τους ανθρώπους που τα περιβάλλουν. Για να εξηγήσω: τα βρέφη αναγνωρίζουν τα άτομα από τις κινήσεις που κάνουν ή τα τυχόν «παιχνίδια» (με εκφράσεις ή αντικείμενα) που παίζουν μαζί τους. Παραδείγματος χάριν μια ερώτηση που θα θέσουν αν δεν επαναλαμβάνετε τις κινήσεις που κάνατε την προηγούμενη φορά θα είναι: Είναι ο ίδιος άνθρωπος που φέρεται διαφορετικά ή μήπως είναι άλλος άνθρωπος και απλά μοιάζει με τον προηγούμενο (με τον θείο μου π.χ);

Εν κατακλείδι, μην αποτρέπεται τα παιδιά να σας μιμούνται! (Ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι σας παίρνουν τις πιστωτικές κάρτες!). Ο λόγος είναι ότι αυτές οι κινήσεις υποδηλώνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν. Εσείς είστε το παράδειγμα προς μίμηση! Μάθετε τους λοιπόν όμορφες συνήθειες!!

Βιβλιογραφία 

Seminal paper by Meltzoff and Moore (1977)

Meltzoff and Moore (1997). Model of Facial Imitation

Meltzoff and Moore (1994). Imitation, Memory and Representations

Bower, 1989; Meltzoff, Kuhl, & Moore, 1991

* Η κα Σύλια Θεοδοσοπούλου είναι ψυχολόγος με ειδίκευση στα παιδιά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ