*Του Νίκου Αρμένη
Τη μισή δουλειά στην προσπάθεια για να βγάλεις έναν μαραθώνιο την κάνεις με τα πόδια και την άλλη μισή με τη ψυχή. Συγνώμη, αλλά δεν λέω κάτι νέο. Δεν πρόκειται για καμιά σπουδαία ανακάλυψη αλλά απλώς για μια αυτονόητη διαπίστωση.
Κι όμως.. Έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς θεωρίες ότι η ψυχή είναι κάτι ανύπαρκτο. Ότι τελοσπάντων, επιστημονικά, αμφισβητείται η υπόστασή της. Την ίδια ώρα δηλαδή που γιατροί ειδικεύονται στην ψυχιατρική ή άλλοι σπουδάζουν ψυχολογία – εννοείται και αυτοί γιατροί είναι – υπάρχει μία μειοψηφία συναδέλφων τους που ισχυρίζεται το αντίθετο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι κάνουν λάθος. Θα περιοριστώ να τεκμηριώσω τη δική μου θέση αντλώντας παραδείγματα από την ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το τρέξιμο.
Μου έχει συμβεί, όπως σε όλους τους δρομείς φαντάζομαι, ενώ τυγχάνει να είμαι σε εξαιρετική φυσική κατάσταση να μην καταφέρνω να βγάλω τόσο καλά μια προπόνηση γιατί εκείνη την ημέρα είχα χάλια ψυχολογία.
Μου έχει συμβεί και το ανάποδο. Να μην είμαι και στα καλύτερά μου σωματικά αλλά η καλή μου ψυχολογία να με έχει βοηθήσει να βγάλω το προπονητικό μου πρόγραμμα «πετώντας»!
Έχω νοιώσει σε αγώνα να με εγκαταλείπουν οι σωματικές μου δυνάμεις και ταυτόχρονα να θολώνει το μυαλό μου αλλά να μην τα παρατάω γιατί βρήκα τελικά να αντλήσω δύναμη από τα βάθη της ψυχής μου και συνέχισα.
Η ψυχή μου ήταν επίσης που με έκανε να ξεχάσω τους αφόρητους πόνους στη μέση ενός μαραθωνίου και σφίγγοντας τα δόντια να φτάσω τελικά στον τερματισμό.
Η ψυχή ήταν και εκείνη που γέμισε με δάκρυα τα μάτια μου γιατί για παράδειγμα στην τελική ευθεία του μαραθωνίου της Βιέννης άκουσα από τα ηχεία της διοργάνωσης να παίζει συρτάκι καθώς διέκριναν ότι ένας Έλληνας πλησίαζε στον τερματισμό..
Ψυχή τε και σώματι κατάφερε να αναβιώσει τον Φειδιπείδιο Άθλο (Αθήνα-Σπάρτη-Αθήνα-Τύμβος Μαραθώνα 524 χλμ) η αγαπημένη και κορυφαία Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος Μαρία Πολύζου το 2010 στην επέτειο των 2500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.
Στην ψυχή του βρίσκει κανείς αποθέματα δύναμης, κουράγιου, υπομονής, επιμονής για να ξεπεράσει τον εαυτό του και να βιώσει τον προσωπικό του άθλο!
Η ψυχή, αν και άυλη, παίζει εξίσου καθοριστικό ρόλο στη ζωή με την καρδιά.
Χωρίς καρδιά δεν υπάρχει ζωή. Και χωρίς ψυχή, η καρδιά χτυπάει για να επιβιώνεις αλλά όχι, έτσι, δεν ζεις.
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA
