today-is-a-good-day
23.5 C
Athens

Ο “έξυπνος” εξοπλισμός είναι αναγκαία συνθήκη για τη θωράκισή μας

Ο Εκτελεστικός Διευθυντής του ΙΔΙΣ του Πάντειου Πανεπιστημίου και αναλυτής διεθνών θεμάτων του Ant1, Κωνσταντίνος Φίλης, σχολιάζει στο The President πώς θα μπορούσε να ευνοηθεί η Ελλάδα από την ενίσχυση των συμμαχιών της, αλλά και της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

“Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει” τονίζει, εξηγώντας το τρίπτυχο που θα ακολουθήσει. Ειδικά για την απόκτηση των Rafale, αναφέρει πως “ο έξυπνος εξοπλισμός της χώρας μας είναι αναγκαία συνθήκη τόσο για τη θωράκισή μας, όσο και για τη διπλωματική μας ενίσχυση”.

Όταν η συζήτηση έρχεται στη θέση της χώρας μας, στο σκηνικό που προσπαθεί να διαμορφώσει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, ο κύριος Φίλης αναγνωρίζει πως  η ροπή της Άγκυρας προς την Ανατολή αφήνει έναν κενό χώρο που θα πρέπει να καλύψουν άλλα κράτη της περιοχής. Ωστόσο, καθώς η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, θα μπορούσε να αποτελέσει γέφυρα ανάμεσα στην ΕΕ και χώρες της Ανατολής.

Συνέντευξη στην Ελένη Κριτσιδήμα

-Τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε μια συνεχιζόμενη αλλαγή στην πολιτική της κυβέρνησης, αναφορικά με την εξωτερική πολιτική. Θα λέγαμε πως υπάρχει μία γενικότερη ανάταση, με τις συμμαχίες και την ενίσχυση των ΕΔ. Μπορεί η ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας να αποτελέσει μοχλό περαιτέρω συνεργασιών αλλά να δούμε και οικονομική ανάπτυξη;

– Οπωσδήποτε. Θα έλεγα ότι η Ελλάδα οφείλει -εκτός από τις αγορές- εξοπλισμών – να συνεχίζει τις συνεργασίες, οι οποίες πρέπει να ακολουθούνται από  συμπράξεις στον χώρο της αμυντικής βιομηχανίας.

Δηλαδή, να προσελκύουμε εμείς τεχνογνωσία και τεχνολογίες που κατέχουν εταιρείες που συνεργαζόμαστε μαζί τους στον αμυντικό τομέα. Έτσι ώστε, πρώτον να φέρουμε θέσεις εργασίας στη χώρας. Και δεύτερον, να αναπτύξουμε μία δική μας τεχνογνωσία γύρω από τέτοια συστήματα, κάτι που βέβαια δεν είναι εύκολο, διότι τις περισσότερες φορές οι εταιρείες δεν θέλουν να τη μοιραστούν. Πρέπει να υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη. Όμως η εγχώρια αμυντική βιομηχανία πρέπει οπωσδήποτε να ενισχυθεί, διότι στον βαθμό που εμείς θα συνεχίσουμε  να εξαρτόμαστε από την τεχνολογία και τα συστήματα που μας παρέχουν τρίτες δυνάμεις, αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα έχουμε καταφέρει να ενισχύσουμε τον δικό μας αμυντικό, βιομηχανικό τομέα στον οποίο είχαμε επιτυχίες τα παλαιότερα χρόνια, αλλά αφέθηκε -δυστυχώς- και λόγω της οικονομικής κρίσης η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη.

Οπότε, προσέλκυση τεχνογνωσίας, θέσεων εργασίας, ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας είναι το τρίπτυχο που θεωρώ ότι η ελληνική πολιτεία θα ακολουθήσει στις συνεργασίες της.

Είναι τα Rafale το “μαγικό” κλειδί που θα θέσει εκτός λειτουργίας την τουρκική αεράμυνα;

Αν και δεν είμαι στρατιωτικός αναλυτής, από τα λίγα που ξέρω είναι ότι τα Rafale είναι υψηλής τεχνολογίας πολεμικά αεροσκάφη. Είναι, επίσης, σημαντικό ότι θα τα παραλάβουμε πλήρως εξοπλισμένα και μάλιστα χωρίς επιπλέον κόστος. Από τη στιγμή που η τουρκική πλευρά δεν έχει αντίστοιχα αεροσκάφη, δεν μπορεί να “διαβάσει” τα δικά μας και αυτό μας δίνει στον αέρα ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, πέραν της δεδομένης υψηλότατης ποιότητας των Ελλήνων πιλότων.

Να προσθέσω εδώ ότι για μία χώρα με τη στρατηγική κουλτούρα της Τουρκίας, όπου η χρήση βίας ή η απειλή χρήσης βίας είναι βασικό συστατικό της πολιτικής της, ο έξυπνος εξοπλισμός της χώρας μας (χωρίς υπερβολές) είναι αναγκαία συνθήκη τόσο για τη θωράκισή μας όσο και για τη διπλωματική μας ενίσχυση.

Η Τουρκία προσπαθεί να  ισορροπήσει ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, με σκοπό τη δίοδο και στις δύο πλευρές. Μπορεί η Ελλάδα να πάρει μια νέα θέση μέσα σε αυτό το σύστημα της Αν. Μεσογείου;

Η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί να μπει στα παπούτσια της Τουρκίας. Είμαστε χώρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Η Τουρκία, μια μουσουλμανική χώρα 83 εκατομμύρια ανθρώπων και η Ελλάδα, χριστιανική με 11 εκατομμύρια. Η Τουρκία που εμπλέκεται σε αντιπαραθέσεις, πολλές φορές με τρόπο επιθετικό μόνο γιατί θέλει να κάτσει στο τραπέζι με οιοδήποτε συνθήκες. Είναι αναθεωρητική στη φύση της. Η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας. Είναι κράτος που επιθυμεί να αποτελεί γέφυρα θρησκειών και πολιτισμών. Είναι χώρα που δεν επωφελείται από τις εντάσεις και τις κρίσεις. Θέλει να κάθεται στο τραπέζι με κανονικούς όρους, σεβόμενη το Διεθνές Δίκαιο, κάτι που δεν κάνει η Τουρκία.

Η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως η ροπή της Τουρκίας προς την Ανατολή αφήνει έναν κενό χώρο που θα πρέπει να καλύψουν άλλα κράτη της περιοχής, που γνωρίζουν καλά την περιοχή και θα μπορούν να δώσουν στον δυτικό παράγοντα μεγαλύτερο στρατηγικό βάθος.

Βεβαίως, στην κορυφή αυτών βρίσκεται η Ελλάδα. Μολαταύτα εγώ δεν θα την έβλεπα μόνη της στην εξίσωση, αλλά σε συνέργεια με άλλες χώρες της περιοχής. Μάλιστα, η χώρα μας μπορεί να επωφεληθεί διπλά από αυτό, γιατί μπορούμε να αποτελέσουμε τη γέφυρα μεταξύ αυτών των χωρών, πχ της Αιγύπτου, με την ΕΕ. Είναι κάτι που εν συνεχεία μπορεί να αξιοποιηθεί διπλωματικά ως κεφάλαιο.

Από την άλλη, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείνει τα μάτια στις διεθνείς μεταβολές, αγνοώντας ότι οδεύουμε σε ένα κόσμο που θα έχει περισσότερους πόλους εξουσίας.

Οπότε πρέπει να παραμένουμε προσηλωμένοι στη σχέση με τους δυτικούς μας εταίρους, αλλά παράλληλα να είμαστε ανοιχτοί σε συμπράξεις και ευκαιρίες συνεργασίας με κράτη της Ανατολής, όπως, μεταξύ άλλων, η Κίνα και η Ρωσία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ