Βρισκόμαστε σε μία περίοδο έντονου αναθεωρητισμού και επεκτατισμού της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με τον Ερντογάν διαρκώς να αποθρασύνεται, να παραβιάζει συστηματικά το διεθνές δίκαιο και να αποτελεί σταθερό παράγοντα αποσταθεροποίησης και κίνδυνο για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Απέναντι στην κλιμακούμενη επιθετικότητα και την προκλητική ρητορική της Τουρκίας, η Χώρα μας -και ορθά- χτίζει ισχυρές διπλωματικές συμμαχίες που θέτουν φραγμό στις προκλητικές ενέργειες τις Τουρκίας.
Του Σπύρου Καρανικόλα*
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι δύο τελευταίες συμφωνίες για τη χάραξη θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος – Ιταλίας και Ελλάδος – Αιγύπτου, που το Κίνημα Αλλαγής με αίσθημα εθνικής ευθύνης στήριξε. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να εργαλειοποιήσει αυτές τις σημαντικές συμφωνίες για εσωτερική μικροπολιτική κριτική και να μην τις υπερψηφίσει.
Φυσικά ο Ερντογάν και ενοχλείται από αυτές τις σημαντικές διπλωματικές πρωτοβουλίες της Χώρας μας, για αυτό και συνεχίζει τις προκλήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τελευταίες προκλήσεις με το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Ορούτς Ρέις, συνοδεία του τουρκικού στόλου. Ο Ερντογάν προκειμένου να αποφύγει τον κίνδυνο επιβολής κυρώσεων τις τελευταίες ημέρες επανέφερε το Ορουτς Ρέις στις τουρκικές ακτές. Ειναι ξεκάθαρα μία κίνηση τακτικισμού από την πλευρά της Τουρκίας και τούτο διότι συνεχίζει τόσο την προκλητική ρητορική όσο και τις παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Για αυτό και απαιτείται εγρήγορση και όχι εφησυχασμός
Η Ελλάδα σταθερά είναι υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία επί τη βάση της τήρησης του διεθνούς δικαίου. Αλλά διάλογος με απειλές και εκβιασμούς δεν γίνεται. Και φυσικά διάλογος μπορεί να υπάρξει με την Τουρκία, όχι για το σύνολο των αξιώσεων που προβάλει, αλλά μόνο για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών.
Από την άλλη, απέναντι στην κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας η επιβολή κυρώσεων είναι αναγκαίος μονόδρομος. Και πρέπει να γίνει τώρα. Χωρίς άλλα λόγια και χωρίς άλλες καθυστερήσεις, πριν συμβεί κάποιο ατύχημα ή κάποιο σκόπιμο επεισόδιο, από πλευράς Τουρκίας. Πρέπει να είναι σαφές προς την Τουρκία το μήνυμα από το ευρωπαικό συμβούλιο ότι στην επόμενη πρόκληση θα υπάρχουν σοβαρότατες κυρώσεις.
Δεν ιδρώνει δυστυχώς το αυτί του Ερντογάν διαφορετικά. Ούτε λογαριάζει τα κατά καιρούς ηχηρά μηνύματα που λαμβάνει είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε και από τις Η.Π.Α. Για αυτό και συνεχίζει ακάθεκτος τις προκλήσεις και τους τακτικισμούς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση λοιπόν πρέπει να αντιληφθεί και την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας σε πολλά ζητήματα, αλλά κυρίως την αναγκαιότητα για την επιβολή κυρώσεων. Η επιθετικότητα της Τουρκίας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών.
Από την άλλη, η επιτυχία στην εξωτερική μας πολιτική θα κριθεί εάν υπάρχει και αρραγές εσωτερικό μέτωπο. Για αυτό και η σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών είναι πλέον εθνική αναγκαιότητα. Η εθνική συνεννόηση είναι πλέον επιτακτική ανάγκη. Καμία πρόθεση μικροκομματικής εκμετάλλευσης των εθνικών μας ζητημάτων δεν μπορεί να είναι ανεκτή αυτή τη στιγμή. Αυτό επιτάσσει εξάλλου και το πατριωτικό καθήκον. Πρέπει να χαραχθεί μία ενιαία εθνική στρατηγική απέναντι στην Τουρκία, αλλά ταυτόχρονα να σταλεί και ένα μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων ότι είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε την πατρίδα μας έναντι οποιουδήποτε τολμήσει να θίξει κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δεν χρειάζεται λοιπόν ούτε ένας φαντασμένος πατριωτισμός, ούτε όμως και ένας ηττοπαθής ρεαλισμός. Χρειάζεται τόλμη και στρατηγική. Η Κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη και υποχρέωση αναφορικά με την πλήρη και έγκαιρη ενημέρωση των κομμάτων για όλα τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, ιδίως για τα ελληνοτουρκικά, ώστε να αξιοποιηθεί η συμβολή και εμπειρία όλων στη χάραξη γραμμής και στρατηγικής για τη διαμόρφωση ενός ενιαίου εθνικού μετώπου. Η Χώρα και ο Ελληνικός λαός, έχουν μόνο να κερδίσουν από μια τέτοια πρακτική, όχι να χάσουν.
*Ο Σπύρος Καρανικόλας είναι Εκπρόσωπος Κοινοβουλευτικού Έργου του Κινήματος Αλλαγής
