Πάρα πολλά χρόνια πριν είχε γίνει μεγάλη φασαρία με το βιβλίο που είχε γράψει ο Φράνσις Φουκουγιάμα, για το «Τέλος της Ιστορίας.” Ποιος να πίστευε ότι πολλά χρόνια μετά θα βρισκόμαστε σε μια κομβική στιγμή για το μέλλον του πλανήτη. Μια στιγμή κατά την οποία οι εξελίξεις απειλούν να σβήσουν την ιστορία και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα και το διεθνές σύστημα σε μια περίοδο αναρχίας, διάλυσης και αναταραχής, της οποίας το κόστος θα είναι βαρύτατο σε χρήμα και πολύ πιθανόν αίμα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να εισέλθουμε σε μια συζήτηση για τις αιτίες, τις αφορμές και τις ευθύνες του ενός ή του άλλου ηγέτη. Αυτό έχει εξαντληθεί στις στήλες του έντυπου τύπου, στις ιστοσελίδες οθόνες των τηλεοπτικών δικτύων. Σε καθημερινή βάση τα επιχειρήματα και οι απόψεις ανακυκλώνονται και ο καθένας υποστηρίζει την άποψη του με βάση τα πολιτικά του πιστεύω, τα συμφέροντα του, και την ατζέντα που εκπροσωπεί. Κατανοητό, αλλά, σίγουρα, δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο μεγάλο και ο κίνδυνος πολύ σοβαρός.
Δυστυχώς μέσα σε λίγες εβδομάδες με αφορμή μια εγκληματική πράξη, έχει ξεσπάσει μια κρίση η οποία απειλεί να πλήξει το dna, και την ίδια την ύπαρξη του Δυτικού Πολιτισμού, και του διεθνούς συστήματος, που αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους, στηρίζεται στη Δύση και την Δυτική Φιλελεύθερη Δημοκρατία.
Πραγματικά είναι να τρομοκρατείται κανείς και να φοβάται κανείς για το μέλλον. Όλα είναι πλέον στο στόχαστρο ατόμων με ακραία, και από τις δυο πλευρές, ατζέντα. Στο στόχαστρο μιας ατζέντας εκφοβισμού και δημιουργίας ενοχών για ιδέες, σύμβολα, και ιστορικές προσωπικότητες, που αποτελούν το σύμβολα και τις αξίες πάνω στις οποίες, στηρίχθηκε η Δύσης, το διεθνές σύστημα, και στη μεγάλη πλειοψηφία της η πρόοδος της ανθρωπότητας ευρύτερα.
Ναι είναι απόλυτη αναγκαιότητα, να υπάρξουν ευρύτατες και σε βάθος μεταρρυθμίσεις στα συστήματα αστυνόμευσης και δικαιοσύνης, της Μητρόπολης του Δυτικού Κόσμου, που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και άλλων μεγάλων κέντρων της Δύσης. Και μάλιστα όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις που αποδεδειγμένα έχουν καθυστερήσει για δεκαετίες.
Αυτό όπως δεν σημαίνει ασύστολη καταστροφή και απαξίωση μνημείων που αφορούν ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Άντριου Τζάκσον, ο Τζόρτζ Ουάσιγκτον, και ο Τόμας Τζέφερσον. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποσύρονται αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως το “Όσα Παίρνει ο Άνεμος” ή να παγώνουν παραστάσεις αριστουργήματα, όπως το “Χάμιλτον.”
Το γεγονός ότι στη διάρκεια της ιστορίας, πρόσωπα, ιδέες και συστήματα, είχαν σοβαρά προβλήματα και ναι ελαττώματα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα καταστρέψουμε και να τα εξαφανίσουμε από προσώπου γης. Το ακριβώς αντίθετο, πρέπει να τα διατηρήσουμε, να τα τιμήσουμε για τα θετικά που προσέφεραν στη Δύση και την ανθρωπότητα ευρύτερα, αλλά και να μελετήσουμε τα όποια λάθη τους έτσι ώστε να βελτιώσουμε τον κόσμο το οποίο ζούμε και θα ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Η άγνοια της ιστορίας, πόσο μάλλον, η εσκεμμένη εξαφάνισή της, μόνο δεινά και καταστροφή μπορεί να φέρει.
Βλέποντας, ακούγοντας, και διαβάζοντας, τα ακραία γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων, είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς. Τι διαφορά είχε το κάψιμο βιβλίων και μνημείων από τους Ναζί του Χίτλερ;
Και αυτό αφορά όλες τις πλευρές που μιλούν και δρουν εξτρεμιστικά και στα άκρα. Δεν είναι πλέον θέμα, πολιτικών απόψεων θέσεων και ιδεών. Είναι θέμα σύγκρουσης της αναρχίας, της ανομίας και του εξτρεμισμού, με την λογική, το νόμο κα την τάξη.
Είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης όλων μας ως πολίτες και άνθρωποι, να απαιτήσουμε σύνεση, λογική, νόμο και τάξη, από όλους και ειδικά από τις ηγεσίες σε όλο τον πλανήτη.
Σε μια στιγμή που το διεθνές σύστημα που δημιουργήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και όλοι γνωρίζαμε και ζούσαμε μέχρι σήμερα, έχει καταρρεύσει και βρίσκεται σε μια πολύ ευαίσθητη και επικίνδυνη διαδικασία αναμόρφωσης, η διαγραφή και στηλίτευση της ιστορίας της ανθρωπότητας και ειδικά της Δύσης, δεν θα είναι απλός λάθος αλλά ταφόπλακα για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Είναι ευθύνη όλων μας να μην δικαιώσουμε τον Φουκουγιάμα.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος. Απόφοιτος του The School of International Service, The American University, Washington DC, και του The Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, Washington DC. Επί σειρά ετών, ήταν διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, στην Washington DC, USA, και είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies.
