today-is-a-good-day
20.3 C
Athens

Η ιδεολογία του Ολοκληρωτισμού σε μία φράση

«Πως θα καταφέρει, τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων, αλλά και κρίσιμων αρμών της εξουσίας». Ας προσποιηθούμε για ένα λεπτό πως δεν γνωρίζουμε τον πομπό αυτού του μηνύματος. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Θα συμφωνούσαμε πως μία τέτοια αποστροφή εντάσσει τη σκέψη του, φιλοσοφικά, στον κόκκινο ολοκληρωτισμό ή αν θέλετε στον Σταλινισμό. Πολιτικά, θα μπορούσε να είναι μία «πολακική» αποστροφή. Κομματικά, θα μπορούσε να ανήκει σε στέλεχος του ΚΚΕ. Ιδεολογικά, σίγουρα δεν θα την οικειοποιούνταν πολίτης σοσιαλδημοκρατικών πεποιθήσεων.

Του Ιωάννη Π. Χουντή*

Φυσικά, η φράση ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. Όχι στον Τσίπρα κάποιου μακρινού αριστερού παρελθόντος με παλαιστινιακές μαντίλες, αλλά στον «σοσιαλδημοκράτη» Τσίπρα αυτής της βδομάδας. Για όποιον δεν το κατάλαβε, εκτός από τις εκλογές, ένα κόμμα της Αριστεράς πρέπει να ελέγχει και τους «αρμούς της εξουσίας». Εδώ έχουμε τον «θάνατο» του Μοντεσκιέ και του διαχωρισμού των εξουσιών του σε μία φράση. Διαβάζουμε μία de profundis κυνική πολιτική αποστροφή. Ο Αλέξης Τσίπρας ταυτίζει το πρόσωπό του και την πολιτική του ιδεολογία με τον Παύλο Πολάκη -όχι πως κάποιοι δεν το υποψιαζόμασταν. Οριστικά και αμετάκλητα. Κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο αφελής για να πιστεύει ακόμη σε μία γνήσια μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του προς το κέντρο, κανείς τόσο πολιτικά ανώριμος για να θεωρεί πως τέτοιες απόψεις εκφράζουν μονάχα κάποιοι «κακοί ΣΥΡΙΖαίοι» και όχι ο «καλός» Αλέξης Τσίπρας.

Φανταστείτε πως η επίμαχη φράση κατατέθηκε στο πλαίσιο ενός διαλόγου απολογισμού και απολογίας για τα κυβερνητικά λάθη της περιόδου 2015-2019. Κοιτώντας πίσω, λοιπόν, ο Τσίπρας εντοπίζει πως το λάθος του ήταν πως δεν συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες υπό τον έλεγχό του. Ανατριχιαστικό, σωστά; Αλλά, δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω για να θυμηθούμε περιστατικά και προσπάθειες ελέγχου των «αρμών της εξουσίας» και υποβάθμισης των θεσμών: τηλεοπτικές άδειες και παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη. Πλήγμα στην δικαστική εξουσία αλλά και την «τέταρτη εξουσία» και την Ελευθεροτυπία.

Δύναται, συμπερασματικά, κανείς να αναρωτηθεί τι διαφορά έχει αυτού του είδους η νέα ή ανανεωτική Αριστερά από την πιο βαθιά κομμουνιστική και/ή σταλινική εκδοχή της; Ίσως, απλά να έχει καλύτερο «μάρκετινγκ». Αλλά και πάλι, γιατί να εκπλησσόμαστε, σε ποιο «σχολείο» φοίτησαν όλα τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του; Μα στη «μεγάλη του ΚΚΕ σχολή»!

Αν υπήρχε κάποιος πραγματικός κίνδυνος αυτές οι πολιτικές φαντασιώσεις να γίνουν πραγματικότητα εν έτει 2021 θα προκαλούνταν θυμός και τρόμος. Οι φιλελεύθερες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες είναι θωρακισμένες και δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, ούτε απειλούνται. Τώρα, αυτά συνιστούν μία ιλαροτραγωδία. Όλοι, πια, πρέπει να γνωρίζουν τον πολιτικό αντίπαλο. Αποκαλύφθηκε σε όλο του το… «μεγαλείο». Διαπιστώνεται η ιδιοσυγκρασία και η πολιτική του φιλοσοφία για τα δημόσια πράγματα. Μία λέξη: Ολοκληρωτισμός. Οι μάσκες έπεσαν. Χρειάστηκε μονάχα μία φράση.

*O Ιωάννης Π. Χουντής είναι Πρόεδρος του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ