today-is-a-good-day
23.5 C
Athens

Ο Γιάνης στο κόκκινο χαλί

Ήρθε η στιγμή που καμαρώσαμε τον κύριο Βαρουφάκη, να παρελαύνει ως άλλος Μπραντ Πιτ, μετά της συζύγου του, στο κόκκινο χαλί της Βενετίας. Μετά τη λαμπερή φωτογράφιση στο Paris Match, όπου το ζεύγος μας έκανε την τιμή, να μας παρουσιάσει ένα κομμάτι από την προσωπική ζωή του, έφτασε και η ώρα της «επίσημης πρεμιέρας».

Γράφει η Αλίκη Τσίκα

Δεν είναι λίγες οι φορές που πρώην κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν προσπαθήσει να εξαργυρώσουν την όποια πολιτική επιτυχία τους με πάμπολλους τρόπους, είναι όμως η πρώτη φορά που βλέπουμε κάποιον να μεταπηδά από τον υπουργικό θώκο, στο κόκκινο χαλί. Σαφώς τα δείγματα βέβαια είχαν δοθεί πολύ νωρίτερα, όταν από τις πρώτες του μέρες ακόμα σαν υπουργού, ο Γιάνης, είχε προσπαθήσει να παρουσιαστεί ως ο αντισυμβατικός ήρωας πάνω στις δυο ρόδες και φαινόταν να χαίρεται ιδιαιτέρως την αδυναμία που του έδειχνε τότε, ο φωτογραφικός και τηλεοπτικός φακός.

Αδιαμφησβήτητα άριστα καταρτισμένος ακαδημαϊκός, κάνεις δεν μπορεί να αντιταχθεί σε αυτό, όμως το κατά πόσο κατείχε την πολιτική δεινότητα ή διπλωματία για να επιτύχει το μέγιστο καλό και να διασώσει την οικονομική «παρτίδα», στην οποία μας έσυρε μαζί με την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, μάλλον απεδείχθη μόνο του εκ των υστέρων. Γνώσεις, θεωρίες, τσαγανό και πρόθεση, για να καταστήσει ηχηρή την παρουσία του, σίγουρα κατείχε, όμως αυτά από μόνα τους δεν αρκούν για να παίξεις σκάκι στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια σκακιέρα και σίγουρα οι αξιωματούχοι με τους οποίους συνδιαλέχθηκε, δεν ήταν οι μαθητές του, στους οποίους θα κουνούσε το δάχτυλο και θα έμεναν με ανοιχτό το στόμα, ακούγοντας τις διαλέξεις του.

Το επιλέξαμε, το πληρώσαμε, καλά να πάθουμε, τέλος. Όμως ενώ ακόμα ένας ολόκληρος λαός ταλαιπωρείται από τις λάθος επιλογές του κ. Βαρουφάκη και της Κυβέρνησης που εκπροσωπούσε, αυτός φαίνεται να αδιαφορεί καταφανώς για τις συνέπειες των πράξεών του, και ακόμη χειρότερα να κομπάζει για αυτές. Πρώτα ήρθε το βιβλίο, στο οποίο προσπάθησε να μας εξιστορήσει την κατάσταση μέσα από τη δική του ματιά, τις ηρωικές προσπάθειές του, να σώσει την Ελλάδα και το σύστημα του ευρώ, το πόσο δίκιο είχε εν πάση περιπτώσει για τα όσα επέλεξε να κάνει. Το βιβλίο έγινε ταινία – το γιατί είναι μια απορία που μάλλον θα μου μείνει αναπάντητη – και να τώρα που τον είδαμε να περπατάει με χάρη και γοητεία στο κόκκινο χαλί.

Και πού είναι το πρόβλημα θα αναρωτηθεί κάποιος. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός, ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος διετέλεσε υπουργός σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη περίοδο της χώρας και σήμερα είναι βουλευτής και αρχηγός κόμματος, κι όμως τείνει να παρουσιάζεται περισσότερο σαν σελέμπριτι και λιγότερο σαν πολιτική προσωπικότητα, που παίρνει στα σοβαρά το ρόλο που κατέχει στην πολιτική ζωή του τόπου. Το εάν πέτυχε ή όχι, δεν μειώνει τη σοβαρότητά τους ως ανθρώπου, εξάλλου όλοι μας έχουμε αποτύχει κάποια στιγμή, το πώς όμως αψηφάς καταφανώς τις λάθος κινήσεις σου, χωρίς ίχνος μεταμέλειας και προσπαθείς να παρουσιαστείς σαν κινηματογραφικός ήρωας, αυτό ίσως να μην συνάδει με μία ώριμη πολιτική προσωπικότητα.

Προσωπικά δε θέλω να εκπροσωπούμαι πολιτικά από ανθρώπους που χρησιμοποιούν την ψήφο ως εφαλτήριο για τη μέγιστη δυνατή προσωπική τους προβολή και δημοσιότητα. Προτιμώ να βλέπω ανθρώπους λίγο πιο ταπεινούς, προσγειωμένους και αφοσιωμένους στο πολιτικό τους αντικείμενο. Ανθρώπους που δε θα αποπροσανατολιστούν από τη λάμψη των φλας και θα σκύψουν το κεφάλι για να δουλέψουν για το κοινό και όχι για το προσωπικό όφελος, στο βαθμό που αυτό τουλάχιστον δε θα γίνεται τόσο πασιφανές.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ