today-is-a-good-day
20.3 C
Athens

Εμείς, του ’80 οι εκδρομείς – Ο Γρηγόρης Ψαριανός γράφει στο ThePresident

Στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν μας, ως κοινωνία με την ψήφο μας δοκιμάσαμε ποικίλα σχήματα διαχείρισης της εξουσίας, πολλές και διάφορες μορφές συνεργασιών και συγκυβέρνησης . Δοκιμάσαμε επίσης και πολλούς ανθρώπους. Κάποιους για πρώτη φορά, κάποιους εντελώς διαφορετικούς από ό,τι τους ξέραμε.

Εμείς οι διάφοροι αριστεροί, κεντροαριστεροί, φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, ανανεωτικοαριστεροί και άλλα ηχηρά παρόμοια, που ακκιζόμαστε ως «Δημοκρατική Παράταξη», από μια στιγμή και μετά συγκλονισμένοι ανακαλύψαμε (και από τότε διαπιστώνουμε διαρκώς) πως ο κόσμος έχει έρθει τα πάνω-κάτω. Και όχι βέβαια μόνο στη δική μας χώρα.

Η Αριστερά της επαγγελίας μας, που για χρόνια στις φαντασιώσεις μας την προσμέναμε απελευθερωτική, δίκαιη, έμπλεη ηθικών πλεονεκτημάτων, έτοιμη να αποκαταστήσει τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες που η “επάρατος” δεξιά σώρευσε στην κοινωνία, και που αγωνιζόταν για μια καλύτερη ζωή, κυβέρνησε εδώ και τεσσεράμισι χρόνια με απίθανους τύπους: καμμένους, ψεκασμένους, φασιστοειδή και τα πάσης φύσεως πολλάκια, γκομενάκια, καραμανλάκια, παλιοπασόκια και καρα(μα)νίκια να στελεχώνουν την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς. Προϋπόθεση συμμετοχής σ’ αυτή την μεταλλαγμένη κυβερνώσα αριστερά αποδείχτηκε πως ήταν να γράφει το όποιο στέλεχός της τους θεσμούς, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, τον κοινοβουλευτισμό, τη δημοκρατία, το Σύνταγμα, στα παλιά του τα παπούτσια.
Μια «αριστερή» εξουσία που όφειλε να εμφανίζεται τσαμπουκαλεμένη, να τραμπουκίζει ασύστολα με τρόπο χυδαίο, αγοραίο και καφενειακό. Και γιατί να πειράζει; άλλωστε, είναι εξ’ ορισμού ηρωική, “άσπιλος και αμόλυντος παρθένος” αυτή η Αριστερά, λέμε!

Στο προηγούμενο διάστημα, τα “παλιά κόμματα του κρατισμού”, όπως αρέσκονταν να τα χαρακτηρίζουν οι σύντροφοι, προχώρησαν σε κυβερνήσεις συνεργασίας διαφόρων μορφών. Ο τεχνοκράτης τραπεζίτης προέκυψε statesman –μάλιστα, ανταμείφθηκε αργότερα με παραλαβή εκρηκτικού μηχανισμού.

Η τρικομματική του 2012, δικομματική μετά το “μαύρο στην ΕΡΤ” και γνωστή ως συγκυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων, έσωσε την παρτίδα, και την πατρίδα, όταν η χώρα ήταν με ενάμισι πόδι έξω από το ευρώ.

Στην κόλαση του 2015 ήταν οι “νοικοκυραίοι” που βγήκαν στους δρόμους για να προστατέψουν τις κατακτήσεις 70 χρόνων. Μένουμε Ευρώπη ήταν το σύνθημα και οι ”μενουμευρώπηδες” βρέθηκαν στους δρόμους απέναντι από τους ..ζαίους!

Με τούτα και με κείνα, οι εκατοντάδες χιλιάδες ξέμπαρκοι της αλλοτινής Δημοκρατικής Παράταξης, συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο πως πρέπει να βάζουν πάντα τα πραγματικά διακυβεύματα ψηλά στις προτεραιότητες. Και αυτά είναι η έξοδος από την κρίση με σεβασμό στους θεσμούς και τη δημοκρατία, η αποφασισμένη, ανυποχώρητη άμυνα απέναντι στις συνεχείς, φανερές και ύπουλες, απόπειρες εκτροπής.

Πάνω στα ερείπια και στον αγώνα για την ανάταξη της χώρας, αγώνας που έχει διαδρομή μπροστά του, σε όλο το εύρος της συμβατικής πολιτικής κλίμακας, από τους (νεο)φιλελεύθερους μέχρι τους κεντροαριστερούς και σοσιαλδημοκράτες, οι πολίτες δεν έχουν πολλά να χωρίσουν. Έχουν να στρωθούν στη δουλειά και να προστατεύσουν δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις.

Δείγμα πολιτικής ωριμότητας οι δεκάδες χιλιάδες συμπολιτών μας που έτρεξαν να ενισχύσουν το εγχείρημα του απόλυτου αουτσάιντερ τότε Κυριάκου Μητσοτάκη. Φαίνεται να είναι πολλές δεκάδες χιλιάδες ακόμη που ήθελαν, αλλά δεν πίστεψαν πως ήταν δυνατόν, να έρθουν τα πάνω-κάτω. Καιρός να το πιστέψουμε. Να προστατεύσουμε τη δημοκρατία μας, τον κοινοβουλευτισμό μας, τις κατακτήσεις μακριά από τον διχαστικό εμφυλιοπολεμικό λόγο του τύπου ή εμείς ή αυτοί που διαρκώς επιστρατεύεται από τους κήρυκες της διχόνοιας, αυτών που ρημάζουν τα πάντα εδώ και τεσσεράμισι χρόνια. Και που θυμήθηκαν και μας λένε πως τώρα ήρθε η ώρα των πολλών. Ως τώρα δηλαδή, ποιανών η ώρα ήταν?

Η Πρώτη Φορά Αριστερά, μόνο απελευθερωτική δεν ήταν. Για όλους εμάς τους Δημοκράτες του 1-1-4, του Πολυτεχνείου, της «κοινωνικής δικαιοσύνης», του ευρωκομμουνισμού, του εκσυγχρονισμού, της ΟΝΕ και της Ευρώπης, του Μένουμε Ευρώπη και του ΝΑΙ, φαίνεται να έχει φτάσει η ώρα να εμπιστευτούμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μια φιλελεύθερη δημοκρατική παράταξη που βλέπει στην Ευρώπη. Να στηρίξουμε εθνική λύση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία. Να συμπορευθούμε όλοι εμείς, ως φιλελεύθερη κεντροδεξιά και κεντροαριστερά για μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, την Ευρωπαϊκή Ελλάδα, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.

Μέχρι και ο Λένιν άλλωστε στο «Κράτος και Επανάσταση», φαντάζομαι θα δημοσιευθεί και θα διανεμηθεί σύντομα το σχετικό ΦΕΚ, λέει πως οι εκλογές είναι δείκτης ωριμότητας της εργατικής τάξης! Ως εργάτες λοιπόν σήμερα όλοι στο εργοτάξιο της ανοικοδόμησης της χώρας και ως πολεμιστές στη μάχη του αυτονόητου, καλούμαστε να δείξουμε την ωριμότητά μας και τον πραγματικό κι όχι κίβδηλο πατριωτισμό μας. Γιατί η χώρα δεν αντέχει άλλες περιπέτειες, πειράματα και κομπογιαννιτισμούς και μάλλον ήρθε η ώρα να επιστρέψει στους κανονικούς διαχειριστές της, αυτούς που στις δύσκολες στιγμές της την κράτησαν και την κρατούν όρθια.

Ο Γρηγόρης Ψαριανός είναι υποψήφιος Βουλευτής της Ν.Δ. στο Νότιο Τομέα της Β΄ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ