today-is-a-good-day
17.1 C
Athens

O Αντι Γουόρχολ μέσα από τα μάτια του Φίλιπ Τσιάρας

- 90 χρόνια από τη γέννηση του "πάπα τής ποπ-αρτ"

του: Γιάννη Τριανταφύλλου

Αν ζούσε, θα ήταν σήμερα 90 χρόνων. Ο λόγος για τον “πάπα της ποπ-αρτ”, τον Αντι Γουόρχολ. Ο Γουόρχολ γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1928.

Με την ιδιόρρυθμη-ιδιοφυή περσόνα του επηρέασε -και σε έναν βαθμό επαναπροσδιόρισε- την ποπ αρτ τού 20ου αιώνα. Πέθανε το 1987, από επιπλοκές κατά τη διάρκεια εγχείρησης, μόλις στα 59του χρόνια.

Ο Φίλιπ Τσιάρας είναι ελληνοαμερικανός ζωγράφος, ποιητής, γλύπτης, φωτογράφος κ.α. Ένας σύγχρονος Αναγεννησιακός καλλιτέχνης, γιός ελλήνων μεταναστών, ο Τσιάρας γνώρισε τον Αντι Γουόρχολ στα πρώτα βήματα που έκανε στον καλλιτεχνικό χώρο της Νέας Υόρκης.

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 90 χρόνων από τη γέννηση του Αντι Γουόρχολ, ζητήσαμε από τον Φίλιπ Τσιάρας να γράψει ένα κομμάτι για τον “πάπα της ποπ αρτ”. Ο Τσιάρας ανταποκρίθηκε και το αποτέλεσμα είναι το κείμενο που ακολουθεί:

«Συνάντησα στον Αντι Γουόρχολ στη Νέα Υόρκη το 1975, όταν αποφοιτούσα από το Amherst College. Οι δύο συμφοιτητές μου, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Γιώργος Παπανδρέου θα πήγαιναν ο πρώτος στο Harvard Business School και ο δεύτερος στο London School of Economics. Εγώ θα κατέληγα τότε στην Ελλάδα με την Thomas Watson Fellowship.

Ο Άντι Γουόρχολ ήταν ένας απίστευτα προσβάσιμος άνθρωπος, με μια ζεστή, easygoing συμπεριφορά. Είχε ζητήσει να δει τις φωτογραφίες μου, τού άρεσαν και σκέφτηκε ότι θα μπορούσα να γίνω μέλος τής “ακολουθίας του” στο Factory— το περίφημο “ασημένιο” workshop τού Warhol  στα70’s και τα 80’s.

Οταν είσαι νέος, είναι φορές που δεν μπορείς να φανταστείς την ιδιοφυία ή την ιστορία που γράφεται εκείνη τη στιγμή μπροστά σου – ιδίως όταν είσαι κομμάτι της, όταν την ζεις. Ήταν πολύ δύσκολο να φανταστείς τότε τι τεράστιο αντίκτυπο θα είχε ο Γουόρχολ αργότερα, στις επόμενες γενεές.

Στην ουσία, εκείνο που ο Γουόρχολ έκανε, ήταν να “νομιμοποιήσει” τον κόσμο της διαφήμισης, τής ποπ κουλτούρας, του γκλάμουρ και της μόδας, εντάσσοντάς τους στο mainstream τής υψηλής τέχνης, κάτι που κανένας άλλος πριν από εκείνον δεν είχε κατορθώσει ή ενδιαφερθεί να επιτύχει. Την ίδια εκείνη περίοδο τής Ποπ Αναγέννησης, εγώ είχα συναντήσει τον Lucas Samaras και αποφάσισα να δουλέψω μαζί του, κάτι που όντως έκανα, αντί να ενωθώ με το “χάος” τού Warhol Factory.

Όταν πέθανε ο Γουόρχολ, η αξία της περιουσίας του υπολογιζόταν σε “μόνο” 15 εκατομμύρια δολλάρια, έξι μήνες αργότερα σε 150 εκατομμύρια, έναν χρόνο αργότερα σε 500 εκατομμύρια – σήμερα πάνω από ένα δις δολλάρια…  Κανένας δεν ήξερε ή δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί, κοιτάζοντας πίσω, αυτού του είδους το οικονομικό και καλλιτεχνικό φαινόμενο. Στη διάρκεια των χρόνων συνέλεξα πολλά έργα του Γουόρχολ, κάτι που συνεχίζω να κάνω ακόμη και σήμερα».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ