Συχνά στην ερώτηση σε κάποιον τι κάνεις; πώς είσαι; Ακούμε ένα παγωμένο καλά σαν κάτι να λείπει, σαν κάτι να είναι μισό. Στην ερώτηση αν είσαι ευτυχισμένος, η απάντηση αργεί. Τελικά τί καθορίζει τη ζωή μας την σημερινή εποχή, οι στόχοι μας, τα υλικά αγαθά, η δουλειά μας, η προσωπική ζωή μας ή το λίγο απ’ όλα και δεν ξέρω τι θέλω πραγματικά.
Της Μίκας Πανάγου *
Για τον κάθε άνθρωπο υπάρχουν ναι μεν κοινά συναισθήματα όμως εμφανίζονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Συχνά όμως τα πρότυπα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν ίσως έναν αποπροσανατολισμό. Το να παγώνει κανείς τα συναισθήματα του οδηγεί σε κρυφές σκέψεις και κρυμμένα συναισθήματα. Είναι σημαντικό να διδάσκεται από μικρές ηλικίες ότι δεν είναι κατακριτέο να νιώθει κανείς απογοητευμένος, στεναχωρημένος, θυμωμένος, ευτυχισμένος, να βαριέται, να πονάει.Το να μην είσαι καλά δεν δηλώνει αδυναμία αλλά ίσα ίσα θέλει δύναμη να το παραδεχτείς. Το να μαζεύεις μέσα σου αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα και άγχος θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα το σώμα σου να το ξεσπάσει μέσα από κρίσεις.
Αν οι ίδιοι οι γονείς δεν δείχνουν στα παιδιά από μικρή ηλικία ότι δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, δεν γίνεται να έχεις ίδια διάθεση και ότι το τέλειο δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, τότε το παιδί θα νιώθει ενοχές σε κάθε δυσκολία και σε κάθε κακή μέρα της ζωής του. Θα φοβάται να εξωτερικεύσει δυσκολίες που αντιμετωπίζει με αποτέλεσμα να αγχώνεται. Ακόμα και η σύγκριση που γίνεται με τους συμμαθητές δημιουργεί ανασφάλεια. Γιατί πήρε εκείνος καλύτερο βαθμό από εσένα, γιατί η συμμαθήτρια μου έχει περισσότερες φίλες από εμένα;
Αυτό το ίδιο παιδί ως ενήλικας δεν θα νιώθει ποτέ αρκετός, ούτε θα αντέχει να μην τα καταφέρνει σε όλα. Θα θεωρεί ότι δεν μπορεί να νιώσει ευτυχισμένος αφού πάντα κάτι θα του λείπει. Τελικά όμως υπάρχει συναίσθημα που να κρατάει για πάντα και συνεχόμενα; Υπάρχουν στιγμές, φάσεις της ζωής μας, η κάθε ημέρα κρύβει και κάτι άλλο.
Το σημαντικό είναι εμείς πρώτοι να αποδεχόμαστε το συναίσθημα μας, να αποδεχόμαστε ότι θα κάνουμε και λάθη και ότι την ευτυχία εμείς την ορίζουμε. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για να είναι κάποιος ευτυχισμένος, μόνο να αποδεχτεί τον εαυτό του και να του επιτρέψει να νιώθει, να τσαλακώνεται, να πέφτει και να σηκώνεται!Όσο περισσότερο απλοποιούμε τη ζωή τόσο ομορφότερη γίνεται.
* Η Μίκα Πανάγου είναι κοινωνική λειτουργός με εκπαίδευση στη συστημική οικογενειακή θεραπεία
