Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που βρέθηκα ως φοιτητής στην αμερικανική πρωτεύουσα, Ουάσιγκτον, και άρχισα να εργάζομαι ως δημοσιογράφος, απομυθοποίησα τον τρόπο με τον οποίο μέχρι τότε αντιλαμβανόμουν την πολιτική. Αλλά ακόμη και σήμερα, μεγάλος αριθμός της κοινής γνώμης στην πατρίδα μας, αντιμετωπίζει του πολιτικούς, προσχωρώντας σε μια τελείως διαφορετική σχολή σκέψης, η οποία αντιμετωπίζει ηγέτες, πολιτικό προσωπικό και πολιτικές, με μοναδικό γνώμονα, ποιο, στη δεδομένη στιγμή, είναι το πολιτικό πρόσωπο, ο πολιτικός σχηματισμός, η πολιτική, που μπορούν να προασπίσουν την εθνική κυριαρχία και το εθνικό συμφέρον, και να διασφαλίσουν τη σταθερότητα της χώρας. Πιστεύω, ότι αποτελεί καθήκον κάθε πολίτη σε μια πραγματική δημοκρατία και κάθε πολίτη ο οποίος αγαπά και θέλει την ευημερία της πατρίδας του. Αυτό κατά την ταπεινή μου άποψη είναι και το κορυφαίο διακύβευμα, της σημερινής εκλογικής αναμέτρησης στη χώρα μας, την Ελλάδα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Η σημερινή εκλογική αναμέτρηση είναι κομβικής σημασίας, διότι διεξάγεται σε μια συγκυρία εξαιρετικά κρίσιμη και καθόλα εύθραυστη για τη Δύση, με δεδομένο ότι βρισκόμαστε εν μέσω τεκτονικών αλλαγών στο διεθνές σύστημα. Η σημασία της ακόμα πιο κομβική σημασία, εάν αναλογιστεί κανείς τη βαθιά πολιτική, οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική κρίση την οποία διέρχεται ο δυτικός κόσμος. Σε ένα τέτοιο ασταθές και εκρηκτικό διεθνές περιβάλλον, το χειρότερο το οποίο μπορεί να πράξουν οι πολίτες μιας μικρής, εύθραυστης και σε πολύ δύσκολη, γεωπολιτικά γειτονιά χώρας, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρότατο δημογραφικό πρόβλημα, στηρίζεται κατά βάση στην αβεβαιότητα του τουρισμού, δεν έχει σοβαρή βιομηχανική παραγωγή και πάνω από όλα αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή, από έναν κακόβουλο επιθετικό και ραγδαία αυξανόμενο, πληθυσμιακά και βιομηχανικά γείτονα, είναι να θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα, σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Η αποστολή του σοβαρού αναλυτή είναι και πρέπει να είναι όχι να νουθετεί τους πολίτες και την κοινή γνώμη, αλλά να παρουσιάζει με σοβαρότητα και ψυχραιμία, χωρίς την επιρροή των προσωπικών του πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων, τα γεγονότα, δίνοντας τους τη δυνατότητα, να διαμορφώσουν μια όσο το δυνατόν, πιο ενημερωμένη άποψη. Στα πλαίσια αυτά, δεν είμαι ανάμεσα σε αυτούς που θα νουθετήσω μέσα από την ανάλυση μου τους συμπολίτες μου, αναφορικά με το τι θα πράξουν σήμερα στην κάλπη.
Αυτό που με όση δυνατότητα μου δίνει η εμπειρία και η γνώση τριάντα ετών μελέτης και ενασχόλησης με τη διεθνή και εσωτερική πολιτική, είναι να παρουσιάσω το πλαίσιο στο οποίο καλούμαστε σήμερα, ως Έλληνες Πολίτες, να επιλέξουμε το ποιος θα κυβερνήσει τον τόπο για τα επόμενα, τέσσερα εξαιρετικά κρίσιμα χρόνια.
Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, αποτελεί μέρος της Ευρώπης και της Δύσης, και βρίσκεται γεωγραφικά, σε μια εύθραυστη και γεωπολιτικά κρίσιμη γειτονιά. Στην καρδιά της Ευρώπης βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πόλεμος, στην Ουκρανία, ο οποίος, δυστυχώς, έχει εισέλθει στη δεύτερη χρονιά του χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα προοπτική ειρήνευσης. Το αντίθετο, τις τελευταίες ημέρες, πυκνώνουν οι ενδείξεις επικίνδυνης κλιμάκωσης.
Αν και μέχρι αυτή τη στιγμή, αποφύγαμε τις καταστροφικές επιπτώσεις από τη σύρραξη στην Ουκρανία, αυτό δεν σημαίνει ότι η διαφαινόμενη παράταση και κλιμάκωση του πολέμου, δεν θα επιφέρει τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση, την οποία μέσα από επιδοτήσεις και μέτρα στήριξης, δισεκατομμυρίων ευρώ, έχουμε καταφέρει να αποφύγουμε.
Στην οικονομία, την ευρωπαϊκή και την ελληνική η κατάσταση είναι εξαιρετικά εύθραυστη με τον πληθωρισμό, κυρίως το δομικό, να κινείται σε υψηλούς ρυθμούς και το δημόσιο χρέος να είναι σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα. Μπορεί τα νούμερα να είναι καλά, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το αισθάνεται ο πολίτης στην καθημερινότητα του και την τσέπη του.
Η Μητρόπολη της Δύσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες, πέρα από τη βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση, την οποία διέρχεται, βρίσκεται μια ανάσα από μια στάση πληρωμών, λόγω του ύψους του δημόσιου χρέους της (31,4 δισ. δολάρια) και της αδυναμίας του πολιτικού της συστήματος να φερθεί ώριμα, δίνοντας λύση στο πρόβλημα. Σαν αποτέλεσμα, πάνω από την Αμερική και τη διεθνή οικονομία, κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη, μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης, μεγαλύτερης από αυτή του 2008.
Το σύνολο του δυτικού κόσμου, διέρχεται μια βαθιά ιδεολογική, πολιτιστική και οικονομική κρίση, η οποία έχει στο κέντρο της την απαξίωση και αμφισβήτηση των θεμελιωδών ιδεών, αξιών και παραδόσεων του δυτικού πολιτισμού.
Δίπλα μας, έχουμε την ατυχία να υπάρχει μια μεγάλη πληθυσμιακά, ανερχόμενη βιομηχανικά και έντονα αναθεωρητική – επιθετική χώρα, η Τουρκία, η οποία αποτελεί ραγδαία υπαρξιακή απειλή για την πατρίδα μας.
Εάν κανείς αναλογιστεί ρεαλιστικά και με σοβαρότητα αυτό το εκρηκτικό σκηνικό, δεν μπορεί παρά να αντιληφθεί ότι μια μικρή, σε καλή κατάσταση, αλλά εύθραυστη χώρα, όπως η Ελλάδα, δεν έχει την πολυτέλεια να επιφέρει, με δική της ευθύνη, των πολιτών της, πλήγμα στη σταθερότητά της. Γιατί πολύ απλά η εσωτερική σταθερότητα, υπό συνθήκες υψηλού ρίσκου και κινδύνου όπως αυτές που βιώνουμε διεθνώς και στη γειτονιά μας, είναι όχι απλά επιλογή, αλλά αναγκαιότητα για την επιβίωσή μας ως χώρα και ως έθνος.
Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Σταθερότητα σημαίνει, όχι ανεύθυνες κορώνες και υποσχέσεις για προσέλκυση ψήφων. Σημαίνει, αταλάντευτη πίστη και προσήλωση στο εθνικό συμφέρον και όχι εκπτώσεις με αποδοχή έξωθεν πιέσεων που θα οδηγήσουν σε απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Σημαίνει, πίστη και στήριξη στου θεσμούς και στις παραδόσεις που για αιώνες αποτέλεσαν τους πυλώνες του δυτικού πολιτισμού και της δημοκρατίας, και πηγάζουν από τον πολιτισμό και την κληρονομιά αυτού του μικρού μεν αλλά πλούσιου σε ιδέες, αξίες και παραδόσεις που λέγεται Ελλάδα.
Το τι θα ψηφίσει σήμερα κάθε Έλληνας πολίτης, είναι δικαίωμά του και προσωπική του επιλογή. Όμως, είναι υποχρέωση όλων μας, μέσα από την ψήφο μας, να διασφαλίσουμε της εθνική μας επιβίωση, την ευημερία και το μέλλον της πατρίδας μας, της Ελλάδας.
Μοναδικός τρόπος, να το εξασφαλίσουμε, η σταθερότητα. Ας μην τη θέσουμε σε κίνδυνο.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
