Στον πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας, στο σκάνδαλο διαφθοράς που έπληξε την Ε.Ε. και στη Μεσόγειο αναφέρεται ο Fabrizio Tassinari, Εκτελεστικός Διευθυντής της Σχολής Διακρατικής Διακυβέρνησης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ThePresident.
Ο κ. Tassinari θα βρίσκεται στην Ελλάδα 26 με 29 Απριλίου για να συμμετάσχει στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί στους Δελφούς.
Η Ευρώπη για μια φορά ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τονίζει ο κ. Tassinari μιλώντας για τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας προσθέτοντας πως πρέπει να παραμείνει στην πορεία μέχρι η Ουκρανία να είναι σε θέση να κηρύξει τη νίκη και υπογραμμίζει ότι υπήρξε η πιο σημαντική αφύπνιση για την Ευρώπη σε μια γενιά.
Αναφερόμενος στο Qatargate ο κ. Tassinari σημειώνει πως το σκάνδαλο είναι μέρος ενός πιο σύνθετου και πολύπλοκου συνόλου σχετικά με τους μηχανισμούς προστασίας της Ε.Ε. στην επιρροή που ασκούν τα λόμπι, ενώ υπογραμμίζει πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα χρειαστεί περισσότερες δεσμεύεις και δράσεις ώστε να μπορέσει να ανακάμψει.
Τέλος, μιλώντας για τη Μεσόγειο την οποία περιγράφει ως μια θάλασσα που μας χωρίζει εκτιμά πως η πρόκληση της μετανάστευσης και η αστάθεια ου υπάρχει δείχνουν μια στρατηγική και συστημική ευρωπαϊκή αποτυχία στην περιοχή.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Fabrizio Tassinari στην Ειρήνη Μυλωνά για το ThePresident:
ΕΡ: Έχει περάσει ένας χρόνος από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Πώς επηρέασε η σύρραξη την Ε.Ε.; Ώθησε την ΕΕ να δυναμώσει και να επιτύχει μεγαλύτερη συνοχή ή αντίθετα οι τριγμοί στο εσωτερικό του μπλοκ έγιναν πιο έντονοι;
ΑΠ: Ο πόλεμος ήταν η πιο σημαντική αφύπνιση για την Ευρώπη σε μια γενιά. Παλιά πιστεύαμε πως η ήπειρό μας είναι μια εξιδανικευμένη μετα-ιστορική όαση ειρήνης. Ωστόσο, ξυπνήσαμε σε μια υπάρχουσα κατάσταση που είναι πιο βάναυση και πιο άσχημη αλλά στην πραγματικότητα πιο κοινή για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό το σοκ ώθησε, όμως, την Ευρώπη να δράσει. Τα πακέτα κυρώσεων της ΕΕ καθώς και τα στρατιωτικά πακέτα των επιμέρους χωρών που ακολούθησαν θα ήταν αδιανόητα μόλις πριν από ένα χρόνο. Η Ευρώπη για μια φορά ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες. Πρέπει να παραμείνει στην πορεία μέχρι η Ουκρανία να είναι σε θέση να κηρύξει τη νίκη.
ΕΡ: Το σκάνδαλο του Qatargate δείχνει μια εικόνα βαθιάς διαφθοράς εντός της Ε.Ε. Οι αρχές της έχουν αμφισβητηθεί, αποδυναμώνοντας περαιτέρω το μπλοκ σε μια περίοδο παγκόσμιων αναταραχών και γεωπολιτικών αλλαγών. Πιστεύετε τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. χειρίστηκαν σωστά την υπόθεση; Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει σε μια «διαλυμένη» Ε.Ε. η οποία χρειάζεται μια νέα κατεύθυνση για να ενισχύσει τον αρχικό της σκοπό μετά τις πολλαπλές κρίσεις που αντιμετώπισε;
ΑΠ: Το σκάνδαλο είναι σίγουρα μέρος ενός πιο σύνθετου και πολύπλοκου συνόλου σχετικά με τους μηχανισμούς προστασίας μεταξύ θεσμών και εξωτερικών λόμπι και την επιρροή τους στις διαδικασίες χάραξης πολιτικής. Είναι σαφές ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα χρειαστεί περισσότερες δεσμεύεις και δράσεις ώστε να μπορέσει να ανακάμψει. Δεν θα έλεγα πώς αυτό δείχνει μια «διαλυμένη» Ε.Ε. στο σύνολό της. Ο κίνδυνος επιρροής και παρέμβασης ξένων παραγόντων υπήρξε σταθερός στη σύγχρονη πολιτική. Πρέπει να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση, να ενισχύσουμε τις υπάρχουσες δικλίδες ασφαλείας και να δημιουργήσουμε νέους μηχανισμούς προστασίας. Αλλά για το μοναδικό δημοκρατικά εκλεγμένο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο ήταν ένα σοβαρό πλήγμα.
ΕΡ: Η Μεσόγειος είναι μια σημαντική περιοχή τόσο για την ασφάλεια όσο και για τη συνεργασία σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η μεταναστευτική κρίση και οι επιθετικές πολιτικές της Τουρκίας είναι δύο κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Εκτιμάτε πως η Ε.Ε. κάνει αρκετά; Υπάρχουν περισσότερες πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να αναλάβει η για να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις;
ΑΠ: Για πολύ μεγάλο διάστημα έχουμε αυταπάτες και θεωρούμε τη Μεσόγειο ως μια θάλασσα που μας ενώνει. Το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, η Μεσόγειος είναι μια θάλασσα που μας χωρίζει. Η πρόκληση της μετανάστευσης και η αστάθεια δείχνουν μια στρατηγική και συστημική ευρωπαϊκή αποτυχία στην περιοχή. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι η Ευρώπη θα κάνει περισσότερα ή με διαφορετικό τρόπο, όταν η έμφαση δίνεται συνεχώς στις βραχυπρόθεσμες ανακουφιστικές αποφάσεις με στόχο την εγχώρια κατανάλωση στις χώρες που αφορούν.
* Ο κ. Fabrizio Tassinari είναι Εκτελεστικός Διευθυντής της Σχολής Διακρατικής Διακυβέρνησης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου.
