Σύμφωνα τα σημερινά δεδομένα, 9 μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα φαίνεται ότι δεν θα καταφέρει να φτάσει στον επαναληπτικό γύρο για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Είναι προφανές ότι οι σημερινές δημοσκοπήσεις αδυνατούν να αποτυπώσουν με ακρίβεια το αποτέλεσμα των επόμενων προεδρικών εκλογών. Αποτυπώνουν τον παλμό της κοινωνίας σήμερα και τούτο είναι που εξετάζουμε στο παρόν άρθρο.
Του Γιάννη Ρουσόπουλου *
Μία αξιοσημείωτη παράμετρος που θα καθορίσει το ποιος θα είναι ο επόμενος ένοικος του Elysée είναι το αν το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα καταφέρει να περάσει στον επαναληπτικό γύρο. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερευνών δείχνει ότι αν το Σοσιαλιστικό κόμμα έχει απέναντι του την Πρόεδρο της Εθνικής Συσπείρωσης, Marine Le Pen, τότε το πρώτο θα συντριβεί.
Επίσης, σύμφωνα με τις τωρινές δημοσκοπήσεις στη Γαλλία, ακόμη κι αν οι Πράσινοι περάσουν στον επαναληπτικό γύρο των προεδρικών, τότε κι εκείνοι θα συντριβούν από την Le Pen. Η γαλλική αριστερά, όσο παραμένει διαιρεμένη και χωρίς ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις την Προεδρία.
Η δεξιά των Ρεπουμπλικάνων εμφανίζεται πιο συσπειρωμένη ωστόσο η Δημοκρατία Μπροστά (LREM) του Emmanuel Macron έχει καταφέρει να απορροφήσει πολλά πρόσωπα-κλειδιά της δεξιάς. Παρόλο που οι Les Republicains βγήκαν κερδισμένοι από τις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές, έχουν να αντιμετωπίσουν κυρίως ταυτοτικά ζητήματα που θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο την επόμενη μέρα. Οι Ρεπουμπλικάνοι χρειάζονται πιο καθαρό λόγο και κοινή στάση απέναντι στην Ακροδεξιά της Le Pen. Όσο παραμένει ασαφές το ιδεολογικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται, τόσο θα παρατηρούνται διαρροές προς την ακροδεξιά της Le Pen αλλά και προς στο κέντρο του Macron.
Οι ψηφοφόροι από το κέντρο και δεξιά θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο για το ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Από το 2017 παρατηρείται μία στροφή του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά ενώ η γαλλική αριστερά στην καλύτερη περίπτωση μένει στάσιμη, αν δεν χάνει την δυναμική της. Αν το κέρδος των Ρεπουμπλικάνων στις πρόσφατες εκλογές δεν ήταν συγκυριακό και δεν μεταφράζεται ως ψήφος εκτόνωσης και τα ποσοστά του κόμματος αυξηθούν καθώς βαδίζουμε προς τον Απρίλιο του 2022, τότε ο Μακρόν θα έχει να αντιμετωπίσει ένα σοβαρό πρόβλημα.
Δύο είναι τα στοιχεία που πρέπει να κρατήσουμε από το δημοσκοπικό αποτύπωμα που έχουμε σήμερα:
1) Ενώ τον προηγούμενο αιώνα, τα κατώτερα στρώματα και η εργατική τάξη ψήφιζαν παραδοσιακά τα αριστερά κόμματα, σήμερα παρατηρούμε ότι στρέφονται προς τον λαϊκισμό και την Ακροδεξιά. Δηλαδή αυτή που επωφελείται στο μεγαλύτερο βαθμό από τις ψήφους της εργατικής τάξης είναι η Le Pen. Το ίδιο παρατηρήσαμε και στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2017, στις αμερικανικές εκλογές του 2020 και αλλού.
2) Τα παραδοσιακά κόμματα χάνουν την ηγεμονία και την αίγλη τους. Αντιθέτως, το κόμμα Macron, ως ένα σύγχρονο κόμμα με έμφαση στα media, με εντελώς διαφορετική οργανωτική δομή από ότι τα παραδοσιακά κόμματα φαίνεται ότι συνεχίζει να ηγείται στην κούρσα των προεδρικών εκλογών του 2022. Ο κίνδυνος για τον ίδιο, όπως και το 2017, προέρχεται από τα δεξιά με μία διαφορά. Το 2017 εμφανιζόταν ως ο ισορροπιστής μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, ως το ορθολογικό και ρεαλιστικό κέντρο. Σήμερα, έχει κρατήσει τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά αλλά έχει διαμορφώσει το αφήγημα του με όρους κεντροδεξιάς. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο οι αριστεροί ψηφοφόροι είτε να μην τον ψηφίσουν, είτε να απέχουν στον δεύτερο γύρο. Γεγονός, που αν επαληθευτεί, θα δώσει πολλές πιθανότητες νίκης στην Le Pen.
Ο Macron πρέπει να προσεγγίσει την κεντροαριστερά στη Γαλλία ενώ παράλληλα η γαλλική δεξιά θα πρέπει να κινηθεί με καθαρό λόγο δείχνοντας με ευκρίνεια τους λόγους για τους οποίους κινδυνεύει το μέλλον της Γαλλίας και της Ευρώπης από την άνοδο της Le Pen στην εξουσία.
*Ο Γιάννης Ρουσόπουλος είναι Πολιτικός Επιστήμονας
