Στις 7 Ιουλίου του ’19 η Νέα Δημοκρατία κέρδισε ως γνωστόν τις εκλογές και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Παρά το γεγονός ότι ο Σύριζα δεν υπέστη στρατηγική ήττα, χρειάστηκε εν τούτοις καιρό για να ξεπεράσει το σοκ.
Τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές η μείζων αντιπολίτευση πολιτευόταν μάλλον αμήχανα και υποτονικά.
Ο χώρος ήταν υποτίθεται σε βαθύ αναστοχασμό, αναλύοντας τις αιτίες της ήττας.
Συμπέρασμα δεν βγήκε, δεν κατάλαβαν καν γιατί έχασαν.
Λίγους όμως μήνες μετά με το ξέσπασμα της πανδημίας, θυμήθηκαν τον παλιό καλό εαυτό τους. Ενώ η Ελλάδα τα πήγαινε ανέλπιστα καλά στη διαχείριση και την εκθείαζαν όλα ανεξαιρέτως τα διεθνή μέσα, αυτοί απειλούσαν υπορρητα με το «μετά θα λογαριαστούμε».
Το μάζεψαν όταν αντιλήφθηκαν ότι ούτε οι ίδιοι οι οπαδοί τους δεν το πίστευαν πια.
Όταν μοιραία άρχισε ν ‘ανεβαίνει ο αριθμός των νεκρών, επιχείρησαν να κάνουν ένα χυδαίο συμψηφισμό με το Μάτι. Ο κόσμος τους αποδοκίμασε αλλά δεν το έβαλαν κάτω, ψάχνοντας μια καλύτερη ευκαιρία.
Και νόμισαν ότι τη βρήκαν με το δεύτερο κύμα που ακολούθησε τη ραστώνη του καλοκαιριού, την κόπωση της κοινωνίας, τις πολλαπλές μεταλλάξεις.
Αντί να βάλουν πλάτη, υπονόμευαν, αντί να συμβάλλουν στο να πείσουν κι αυτοί τον κόσμο να τηρεί τα μέτρα, τον καλούσαν σε ανυπακοή, αντί να συμπεριφερθούν θεσμικά καταστροφολογούσαν και ευχόντουσαν κατά βάθος το κακό της χώρας, όντες απόλυτα συνεπείς με το πολιτικό τους DNA.
Υπήρξαν μια άθλια κυβέρνηση, ήταν αδύνατον να γίνουν μια σοβαρή αντιπολίτευση.
Ακόμα όμως και σε συνθήκες μιας πρωτόγνωρης υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, συνειδητοποίησαν ότι οι συγκρίσεις ήταν καταλυτικές σε βάρος τους.
Κατάλαβαν λοιπόν ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσουν την κυβέρνηση αυτή στα ίσα και με θεσμικό τρόπο όπως θα άρμοζε σε αντιπολίτευση πολιτισμένης ευρωπαϊκής χώρας.
Εξέλαβαν την κατάσταση που διαμορφώνεται ως θανάσιμη υπαρξιακή απειλή πρώτα και κύρια για τους ιδίους. Κυνικά μιλώντας, είχαν δίκιο.
Γιατί φοβήθηκαν ότι η επιστροφή στην κανονικότητα θα σηματοδοτούσε και τη δική τους πολιτική εξαΰλωση. Και φρόντισαν να την καθυστερήσουν με κάθε τρόπο. Και με κάθε μέσο.
Και φτάσαμε έτσι στο σήμερα όπου το σχέδιο ξεδιπλώθηκε πλήρως.
Έφτιαξαν λοιπόν ένα φαντασιακό κατασκεύασμα πρωθυπουργού και κυβέρνησης το οποίο και ξεκίνησαν να λοιδωρούν πρώτα και κύρια για να συσπειρώσουν τους οπαδούς τους αλλά και μήπως και πείσουν και κανέναν άλλον αφελή η απελπισμένο.
Έτσι η πιο φιλελεύθερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, με 5 υπουργούς και 7 γενικούς γραμματείς από το ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά, έγινε ξαφνικά μια κλίκα περίπου ακροδεξιών κακοποιών.
Η αυτονόητη εφαρμογή του νόμου και της τάξης, βαφτίστηκε ως συνήθως «καταστολή» και «αυταρχισμός». Και ο υπουργός δημόσιας τάξης, έγινε Χρυσο-χουντιδης.
Η λέξη «χούντα» άρχισε ν ‘ακούγεται δειλά στην αρχή κατόπιν όμως ολοένα και περισσότερο.
Με 632 διαδηλώσεις και πορείες σε 50 μέρες, εν μέσω μάλιστα πανδημίας, αν το άκουγαν αυτό οι Φράνκο, Σαλαζαρ και Παπαδόπουλος, μπορεί και να τους έπαιρναν και στο κυνήγι για κακοποίηση του όρου.
.
Ο πρωθυπουργός της χώρας ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω εργάζεται στο Μαξίμου 18 ώρες την ημέρα, κατηγορείται τώρα ότι είναι «ανέμελος», λες και πήγε ποτέ διακοπές με το κότερο της Παναγοπούλου η φιλοξενήθηκε σε βίλες εφοπλιστών στο Σούνιο.
Έφτασαν στο πρωτοφανές στα χρονικά, να προτείνουν moratorium με αντάλλαγμα να αναστείλει η κυβέρνηση ψήφιση νόμων, να πάψει δηλαδή στην ουσία να κυβερνά.
Επένδυσαν στη συκοφαντία, τον ανορθολογικό καταγγελτικό λόγο, την κακοήθεια και το διχασμό και δεν μπορούν να λειτουργήσουν διαφορετικά. Αυτό ξέρουν, αυτό μπορούν, αυτό κάνουν.
Και με την έννοια αυτή και η αισχρή αντιπολίτευση όπως κλιμακώθηκε το τελευταίο τρίμηνο, ήταν γι’ αυτούς μονόδρομος.
Μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Το 2021 δεν είναι 2010 και μνημόνια πια δεν υπάρχουν.
Και ο κόσμος στο η εμείς η αυτοί απάντησε ήδη.
Και απ’ ότι δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις, μάλλον διάλεξε οριστικά τους άλλους.
Η αρχή του τέλους της πανδημίας θα σημάνει και το πολιτικό τέλος όλων αυτών που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
*Ο Κυριάκος Μπερμπεριδης είναι μέλος του Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας.
