Το σύνολο του πλανήτη βιώνει μια άνευ προηγουμένου κρίση που έχει γονατίσει υπερδυνάμεις, τεχνολογίες, αλλά πάνω από όλα τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό υπάρχουν πολλοί που ζουν το μύθο τους βγαίνοντας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και σε επίσημες ενημερώσεις τύπου, ενημερώνοντας την ανθρωπότητα, τους απλούς πολίτες, για το πρωτοφανές πλήγμα που έχει δεχθεί η καθημερινότητα.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Όλα αυτά καλά, αλλά μετά από εβδομάδες που αυτό το μαύροι σύννεφο σκεπάζει την ανθρωπότητα, έχει πλέον φτάσει η στιγμή να αρχίσει να μπαίνει στο τραπέζι η σκληρή αλήθεια, η οποία θα πρέπει με τρόπο, δυστυχώς κυνικό να ειπωθεί στον κόσμο. Και εδώ, ακριβώς, είναι που θα ξεχωρίσουν οι πραγματικοί ηγέτες, από τους δημαγωγούς και τους υπηρέτες συμφερόντων.
Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Παρά το γεγονός ότι το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας του πλανήτης έχει πέσει με τα μούτρα στην αναζήτηση φαρμάκων και εμβολίου που θα καταπολεμήσει την λαίλαπα του Covid 19, η μέχρι στιγμής ψυχρή αλήθεια, είναι ότι το μόνο που αποδίδει για τον περιορισμό των θυμάτων σε όλο τον κόσμο είναι η καραντίνα και η εφαρμογή των μέτρων προστασίας που έχουν εφαρμόσει οι κυβερνήσεις. Τίποτα άλλο, και όποιος προσπαθεί να πει το αντίθετο, όχι μόνο ψεύδεται αλλά εγκληματεί.
Καλά είναι τα πανηγύρια και η αναγωγή σε ημίθεους προσώπων, επιστημόνων και πολιτικών, αλλά καλό είναι να προσγειωθούμε στη γη και να αρχίσουμε να μιλάμε για το τι πραγματικά μέλλει γενέσθαι σε άμεσο μέλλον μας.
Μέχρι να υπάρξει μια λύση εμβολίου και φαρμάκων, είναι ξεκάθαρο και απόλυτα αναγκαίο να υπάρξει εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων. Και όσο και να μην αρέσει αυτό σε κάποιους δήθεν υπερασπιστές της δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών, αυτό θα πρέπει να γίνει δια ροπάλου. Βέβαια, αυτό θα πρέπει να συνοδευτεί και από μια ξεκάθαρη παρουσίαση της εικόνας, που σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσει το λιβάνισμα της επιτυχίας και να αρχίσει το χωρίς αναισθητικό.
Ήδη είναι διακριτά στον υπόλοιπο κόσμο τα σημάδια της πιθανής άφιξη ενός δεύτερου κύματος της επέλασης του Covid 19. Η Κίνα η οποία, και δεν χωράει καμία αμφιβολία περί αυτού, απέκρυψε την επερχόμενη λαίλαπα, επέβαλλε lockdown σε περιοχές στα σύνορα με τη Ρωσία, λόγω ανησυχητικής εμφάνισης κρουσμάτων. Στην Ιταλία, όπου επλήγει σκληρά ο Βορράς, εγκυμονεί σταθερά μια έξαρση στο Νότο.
Ακούμε συνεχώς, ότι υπάρχει επάρκεια σε τρόφιμα και φάρμακα, αλλά πληθαίνουν οι πληροφορίες σε όλο τον κόσμο για περιστατικά ελλείψεων, όπως για παράδειγμα στα περίχωρα του Παρισιού, όπου παρουσιάζεται έλλειψη σε αυγά, και έλλειψη αναισθητικού σε νοσοκομεία.
Και μιλάμε για χώρες οι οποίες έχουν παραγωγή.
Ας σκεφτούμε τι σημαίνει αυτό για παράδειγμα για χώρες όπως η Ελλάδα, που για να ικανοποιήσει τη ζήτηση έχει φτάσει να εισάγει λεμόνια από τη Αργεντινή, πατάτες, κρεμμύδια και άλλα ήδη πρώτης ανάγκης.
Ας σκεφτούμε τι θα γίνει με τα νησιά μας, εάν όπως όλα δείχνουν, και πρέπει, συνεχιστεί η επιβολή των περιοριστικών μέτρων επί μακρόν. Στην πλειονότητά τους έχουν μετατρέψει μέχρι και τα κοτέτσια σε τουριστικά καταλύματα, με αποτέλεσμα να μην παράγουν τίποτα.
Χθες η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Βον Ντερ Λάϊνεν, μίλησε για περιορισμό των ηλικιωμένων στα σπίτια μέχρι το τέλος του χρόνου, και κάλεσες του Ευρωπαίους, να μην προγραμματίζουν διακοπές για το φετινό καλοκαίρι.
Για να μην συζητήσουμε το αστείο με τα σχολεία, που έχουμε την με δόσεις παράταση του κλεισίματος, αντί να ξεκαθαριστεί μια και καλή ότι δεν πρέπει και δεν πρόκειται να ανοίξουν. Και σε αυτό το κρίσιμο θέμα της λειτουργίας των σχολείων, αντί να ανακοινωθεί αυτό το μπακαλοδεύτερο των εκπτώσεων στα ιδιωτικά σχολεία, με δεδομένο ότι κάθε ημέρα που περνά πλήττεται όλο και περισσότερο ο οικογενειακός προϋπολογισμός, δεν θα ήταν πιο δίκαιο και απόλυτα σωστό να αποφασιστεί ότι δεν πρέπει να καταβληθεί τοι υπόλοιπο των διδάκτρων. Το κόστος δεν αντιστοιχεί στις προσφερόμενες υπηρεσίες, εκτός εάν οι πέντε δέκα και πολλές λέω τηλε -εκπαιδεύσεις θεωρούνται κανονικό τρίμηνο.
Δεν είναι πρέπον και δίκαιο να αρχίσουμε να προετοιμάζουμε τον κόσμο, τους εργαζόμενους, για την επόμενη ημέρα, όπου το εργασιακό σκηνικό δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Διότι όποιος δεν έχει καταλάβει ότι η μειωμένης αμοιβής τηλε – εργασία από το σπίτι θα γίνει μέρος της καθημερινότητας μας, όπως και άλλα πολλά που λόγω της κρίσης του Covid -19, θα είναι πλέον ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία. Σίγουρα γίνεται σοβαρή δουλειά και προετοιμασία, αλλά ας είμαστε λίγο ρεαλιστές και ας μιλήσουμε ειλικρινά στον κόσμο. Δεν μπορείς να πανηγυρίζεις, για δανεικά, και ακόμη πιο πολύ να κάνεις προγραμματισμό και σχέδιο πάνω σε δανεικά, όσο ευνοϊκοί να είναι οι όροι.
Ας αρχίσουμε λοιπόν να ενημερώνουμε τον κόσμο. Ας αρχίσουμε να μιλάμε ρεαλιστικά, όσο δυσάρεστο και να είναι. Ας αρχίσουμε να λέμε, και πάνω από όλα να σχεδιάζουμε, για μια χώρα που δεν θα στηρίζεται σε δανεικά και επιδοτήσεις, αλλά θα αρχίσει να παράγει ξανά ντομάτες, κρεμμύδια, πατάτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Καλοί είναι οι στρατηγοί χωρίς μεραρχίες, αλλά, αν και αποτελεί προσωπικό μου ίνδαλμα και ήρωα, να θυμίσω σε κάποιους, ότι ο Ουίνστων Τσόρτσιλ, κέρδισε το Β’ Παγκόσμιο, όχι μόνο για τη Μεγάλη Βρετανία αλλά για το σύνολο του ελεύθερου κόσμου, και αμέσως μετά έχασε τις εκλογές. Προς γνώση και συμμόρφωση.
Η αλήθεια, όσο πικρή και να είναι, στο τέλος δεν χάνει ποτέ. Αρχίστε λοιπόν να μιλάτε και να λέτε την αλήθεια, γιατί την επόμενη ημέρα θα είναι αργά.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος. Απόφοιτος του The School of International Service, The American University, Washington DC, και του The Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, Washington DC. Επί σειρά ετών, ήταν διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο, στην Washington DC, USA, και είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies.
