today-is-a-good-day
19 C
Athens

Αντί μνημοσύνου – Γράφει ο Νίκος Σίμος

Στα τελευταία πρόσφατα χρόνια της Μεταπολίτευσης το πολιτικό σύστημα κατόρθωσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ενδυνάμωση α-πολιτικών πολιτών και α-πολιτικ κομμάτων. Παράδειγμα τέτοιας εξέλιξης υπήρξε η εμφάνιση του «Ποταμιού», όπου ένας στην ουσία μη πολιτικών χαρακτηριστικών επικεφαλής, αλλά, αντιθέτως με χαρακτηριστικά life style, επέτυχε να προσελκύσει ψηφοφόρους και στελέχη χαλαρής πολιτικής διάθεσης –θαμώνες του παλαιού Dolce στη Σκουφά, όπως θα έλεγε και κάποιος- τα οποία, πειραματιζόμενα με την πολιτική, φιλοδόξησαν να μας σώσουν. Αλλά και να αλλάξουν την πολιτική φιλοσοφία της χώρας.

Ας θυμηθούμε λ.χ. το ιδρυτικό Συνέδριο του κόμματος εκείνου. Έμοιαζε με ένα ευχάριστο προσκοπικό τζάμπορυ, με καλή διάθεση από όλους, με την συμμετοχή κάποιων Δημάρχων της εποχής και πολιτικά πρόσωπα χαβαλετζήδες, όπου κυριαρχούσαν οι μεγαλοστομίες του τύπου ότι το «Ποτάμι» θα τους παρασύρει όλους. Τελικώς το «Ποτάμι| αντί να παρασύρει, παρασύρθηκε από την ίδια την πραγματικότητα η οποία σε περιόδους κρίσεων αναδεικνύει τι έχει σημασία: Η πραγματική πολιτική και όχι οι παρόλες,

Η αλήθεια επομένως είναι ότι σε κάποια φάση δόθηκε η δυνατότητα στον καθένα –σε όποιον ήθελε δηλαδή- να κάνει στην πολιτική την πλάκα του ή τα παιγνίδια του. Κάποια στιγμή και τμήμα του λαού θεώρησε ότι αζημίως μπορούσε να κάνει και την δική του πλάκα, οπότε γέμισε το νερό του Ποταμιού. Μέχρι που κατάλαβε ότι οι πλάκες στην πολιτική πληρώνονται ακριβά και πάντα σε βάρος της κοινωνίας. Κι έστειλε το κόμμα της χαράς και των αδάπανων θέσεων στο περιθώριο της πολιτικής «ένθα ουκ έστι λύπη, ου πόνος, ου στεναγμός»…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ