Γράφει ο Σπύρος Λάμπρου
Είχαμε γάμο. Ο πατέρας φόρεσε την γραβάτα και έβαλε στο φακελάκι λίγα λεφτά για το ζευγάρι. Δεν μπορούμε να τους δώσουμε περισσότερα. Δεν μου φτάνει η σύνταξη είπε… Κρίμα τα μεγαλώσαμε εμείς αυτά τα παιδιά… Χαλάρωσε την γραβάτα… αλλά ο κόμπος έμεινε σφιχτός στο λαιμό του…
Δεν του είπα τίποτα. Έγραψα με ωραία γράμματα… Να ζήσετε!!!
και του έδωσα να βάλει την κολώνια την καλή.
Την επομένη πήρα τον μικρό και πήγαμε στην παραλία. Με βρήκε μια φίλη της μητέρας μου. Σπύρο αν βρεις καμιά δουλειά για τον δικό μου τον μικρό… θέλω να μου πεις… Έφτασε 30 και τρέχει από δω και από κει… με 300-350 ευρώ. Ξυπνάω κάθε μέρα μ’ ένα κόμπο στο λαιμό…
Κάθισα στην πετσέτα. Δίπλα ένα ζευγάρι μετρούσε δυο καφέδες και 3 παγωτά για τα παιδιά του. Μ’ ένα κόμπο στο λαιμό… είπε ο μπαμπάς στην σερβιτόρα… έναν καφέ και 3 παγωτά… Τα ψιλά είναι ακριβώς… Καφέ εγώ έχω πιει… Έτριψε τον λαιμό του όπως ο πατέρας μου που έδενε την γραβάτα… Για να χαλαρώσει τον κόμπο.
Βουτήξαμε… Στο νερό ήταν ο κύριος Νίκος. Ο γιος του με δυο πτυχία έφυγε στην Αυστραλία.. .Μ’ ένα χαμόγελο ο παππούς χάιδεψε τον μικρό που κολυμπούσε δίπλα μου.
Τα εγγόνια μου έχουν χειμώνα τώρα του είπε. Μακάρι να’ ταν εδώ να κάνατε μαζί μπάνιο… Η φωνή του κόπηκε. Σαν να ήπιε κατά λάθος μια γουλιά νερό. Σαν να του΄ κατσε ένας κόμπος. Γέμισαν τα μάτια δάκρυα… Αλμυρή η θάλασσα μου είπε για να κρύψει την πίκρα του. Βγαίνω Σπύρο… Χαιρετισμούς στον μπαμπά… μου είπε…
Γύρισα… είδα δελτία ειδήσεων. Τον πρωθυπουργό να έχει δέσει ωραίο κόμπο στην κόκκινη γραβάτα του. Σαν τους προηγούμενους πρωθυπουργούς που χαν και αυτοί ωραίους κόμπους στις γαλάζιες και πράσινες γραβάτες τους. Μετά ο πρωθυπουργός έλυσε την γραβάτα του. Ο κόμπος έφυγε.
Όχι σαν τους άλλους κόμπους που μένουν…
*Ο Σπύρος Λάμπρου είναι Δημοσιογράφος στον Alpha
