«Καμπανάκι» για τη Δημοκρατία και τη θεσμική κανονικότητα χτύπησε ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, στην εκδήλωση για τα 15 χρόνια της εφημερίδας «Δημοκρατία», προειδοποιώντας ότι η Δημοκρατία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη δεν κινδυνεύει θεαματικά, αλλά φθείρεται σιωπηρά…
Του Κώστα Πασίση
Εκτός του πρώην Πρωθυπουργού κεντρικός ομιλητής ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ στην εκδήλωσε προσήλθε και ο Αντώνης Σαμαράς. Μια νέα κοινή παρουσία με σημειολογική πολιτική σημασία, που δεν περνά απαρατήρητη…
Με σταθερή στόχευση στο σήμερα, ο Κώστας Καραμανλής μίλησε για το κοινοβούλιο που υποβαθμίζεται, για κυβερνήσεις που αποφασίζουν ερήμην της κοινωνίας, για ΜΜΕ που χειραγωγούνται και για μια Δικαιοσύνη πάνω στην οποία έχει απλωθεί σκιά αμφισβήτησης.
Στην νέα αιχμηρή παρέμβαση του, στάθηκε στην υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, τονίζοντας ότι η δικαστική διερεύνηση «δεν έπεισε» και ότι τα αναπάντητα ερωτήματα για τη νομιμότητα, τη σκοπιμότητα και τις εγκρίσεις που δόθηκαν τραυματίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Χωρίς να κατονομάζει τη σημερινή κυβέρνηση «φωτογράφισε» ευθέως το Μαξίμου, μεταφέροντας την ανησυχία ενός τμήματος της Κεντροδεξιάς που βλέπει το σκάνδαλο των υποκλοπών ως ανοιχτή πληγή για το Κράτος Δικαίου.
Στην προκειμένη περίπτωση το μήνυμα ήταν καθαρό… Η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει μόνο όταν παραβιάζονται ωμά οι κανόνες, αλλά ήδη από τη στιγμή που η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και η αξιοπιστία των θεσμών τίθενται υπό αμφισβήτηση. Και ο νοών νοείτω…
Παράλληλα, ο κ. Καραμανλής ενέταξε την ελληνική εμπειρία σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Μίλησε για «στρεβλή παγκοσμιοποίηση», «άκαμπτη δημοσιονομική πειθαρχία» και για τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, προειδοποιώντας για ένα δυστοπικό μέλλον «γκέτο των πλουσίων» απέναντι σε μια κοινωνική πλειοψηφία που φτωχοποιείται.
Μια εξέλιξη, που όπως είπε, τροφοδοτεί την άνοδο ακραίων και τοξικών φωνών.
Τέλος, υπερασπίστηκε το ρόλο του τύπου και έκλεισε με αναφορά στον Γιάννη Σμαραγδή και τον Καποδίστρια, συνδέοντας την ιστορική μνήμη με τα διαρκή δεινά της διχόνοιας και της εξάρτησης από ξένα συμφέροντα.
Με αυτόν τον τρόπο, ο πρώην πρωθυπουργός έστειλε ένα πολιτικό σήμα κινδύνου για τη Δημοκρατία, τους θεσμούς και την ίδια την φυσιογνωμία της παράταξης από την οποία προέρχεται.
