Σαφές μήνυμα στην Τουρκία έστειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες τονίζοντας ότι «δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την ένταξη στο πρόγραμμα SAFE», ενώ εξέφρασε την επιθυμία του η τουρκική πλευρά να αλλάξει στάση σχετικά με το casus belli.
«Δε χρειάζεται να επαναλάβω ότι όσο η Τουρκία έχει εκκρεμές casus belli απέναντι στην Ελλάδα, όσο αμφισβητείται η κυριαρχία ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, προφανώς και δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε μια τέτοια συμμετοχή», πρόσθεσε.
Μακάρι η Τουρκία να άλλαζε άποψη για τα ζητήματα αυτά, για να μπορέσουμε να μπούμε σε μια ουσιαστική συζήτηση για το θέμα αυτό. Αυτό, όμως, δεν προβλέπω να γίνεται στο άμεσο μέλλον», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, σημείωσε ότι «ήδη έχουμε κάνει σημαντικά βήματα ως προς την υλοποίηση μιας κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής με την ενσωμάτωση της εθνικής ρήτρας διαφυγής και την προώθηση του προγράμματος SAFE» δήλωσε μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου.
Ένα εργαλείο, προσέθεσε, «που ενθαρρύνει τις χώρες της Ευρώπης να συμμετέχουν σε συμπράξεις και κοινές παραγγελίες. «Θεωρώ πολύ θετικό ότι στον χάρτη της ΕΕ αντιμετωπίζονται ως εμβληματικά έργα οι προτάσεις που ήταν ανέκαθεν εθνική προτεραιότητα».
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός ανέφερε ενδεικτικά την αντιπυραυλική ασπίδα, λέγοντας ότι «πρώτος μαζί με τον Πολωνό πρωθυπουργό είχα παρουσιάσει αυτήν την πρόταση πριν από σχεδόν δύο χρόνια, καθώς και την προστασία όλων των συνόρων της ΕΕ από επιθέσεις drones».
«Σημαντική αναγνώριση ότι οποιοδήποτε αμυντικό σχέδιο της Ευρώπης πρέπει να καλύπτει όλα τα σύνορα και όχι μόνο τα ανατολικά»
Συμπλήρωσε ότι «είναι πολύ σημαντικό ότι υπάρχει μια αναγνώριση ότι οποιοδήποτε σημαντικό σχέδιο της Ευρώπης πρέπει να καλύπτει όλα τα ευρωπαϊκά σύνορα και όχι μόνο τα ανατολικά».
Όσον αφορά στα χρηματοδοτικά εργαλεία, σχολίασε ότι «δεν είμαστε ακόμη στο σημείο να έχει ωριμάσει η ιδέα για ένα ευρωπαϊκό αμυντικό ταμείο κοινής χρηματοδότησης για έργα ευρωπαϊκής κοινής ωφέλειας. Εγώ πάντως θα συνεχίσω να παρουσιάζω αυτήν την πρόταση, να τη συζητάμε και πιστεύω ότι θα έρθει η ώρα της».
Για το στεγαστικό
«Η ελληνική κυβέρνηση έχει ξεδιπλώσει ένα εμπεριστατωμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, το οποίο αντιμετωπίζει ένα οξύ πρόβλημα από την πλευρά της ζήτησης και από την προσφοράς. Το μέτρο το οποίο θα υλοποιηθεί στα τέλη Νοεμβρίου, η επιστροφή ενοικίου, είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία τόνωσης του εισοδήματος, αλλά δεν είναι το μόνο μέτρο που υλοποιούμε», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης.
Έπειτα πρόσθεσε ότι ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «να μπορέσει να δημιουργήσει μια βάση δεδομένων για να μπορέσουμε να εξετάσουμε και να συζητήσουμε με άλλες χώρες ποιες πολιτικές ήταν αποτελεσματικές».
«Αυτά είναι ζητήματα πρωτίστως εθνικής πολιτικής. Πιστεύω όμως ότι η Ευρώπη έχει όμως έναν ρόλο να παίξει, δίνοντάς μας σε πρώτη φάση μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση, ενδεχομένως, ευρωπαϊκών προγραμμάτων, παραδείγματος χάρη για επισκευές σπιτιών, χωρίς να είμαστε αυστηρά περιορισμένοι αυτές οι επισκευές να αφορούν μόνο ενεργειακή αναβάθμιση».
«Να αναμένετε εξαγγελίες από την Ελληνική Κυβέρνηση σε αυτή την κατεύθυνση σχετικά σύντομα, καθώς πιστεύω ότι μπορεί να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή τέτοιων πρωτοβουλιών, έχοντας βέβαια τη σύμφωνη γνώμη της Ευρώπης.
Από εκεί και πέρα, εν όψει του επόμενου πολυετούς προγράμματος -αναφέρομαι τώρα στην τρέχουσα περίοδο, στο τρέχον ΕΣΠΑ-, αλλά ενόψει του επομένου προϋπολογισμού, το να εξερευνήσουμε και ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος της στέγασης πιστεύω ότι θα είναι μία από τις προτεραιότητες που θα συζητήσουμε, όταν θα έρθει η ώρα να κάνουμε τη συζήτηση για τον νέο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό», συνέχισε.
«Φιλόδοξοι ως προς την ενεργειακή μετάβαση, αλλά και ρεαλιστές»
«Θέλουμε να είμαστε φιλόδοξοι ως προς την ενεργειακή μετάβαση, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να μην υπονομεύσουμε την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και σίγουρα να μην προκαλέσουμε κοινωνικές αναταράξεις επιβάλλοντας ένα δυσβάσταχτο κόστος στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις μας.
Αυτό είναι ακριβώς το μείγμα το οποίο προσπαθούμε να βρούμε και νομίζω ότι υπάρχει μία γενικότερη κατανόηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι πρέπει να είμαστε ευέλικτοι. Πρέπει να επιδείξουμε ρεαλισμό και δεν πρέπει να προτάξουμε τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας πέρα και πάνω, με έναν τρόπο θα έλεγα απόλυτο, από τους άλλους στόχους -την ανταγωνιστικότητα, την κοινωνική συνοχή-, οι οποίοι πρέπει και αυτοί να υπηρετούνται μέσα από τις πολιτικές μας.
Υπάρχουν σήμερα δοκιμασμένες τεχνολογίες, οι οποίες μπορούν να προωθηθούν πολύ γρήγορα και οι οποίες έχουν θετικό οικονομικό αντίκτυπο και μπορούν να μας βοηθήσουν να μειώσουμε το κόστος της ενέργειας. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για παράδειγμα, σήμερα μας βοηθούν ως Ελλάδα να μειώσουμε το κόστος ενέργειας στην πατρίδα μας. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Υπάρχουν όμως, ακόμα και σήμερα, άλλοι τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, όπως παραδείγματος χάρη η ναυτιλία ή οι αερομεταφορές, όπου δεν υπάρχει προφανής λύση για το πώς αυτοί οι τομείς μπορούν να «πρασινίσουν».
Άρα, δεν έχει μεγάλο νόημα αυτή τη στιγμή να επιβάλουμε ένα μεγάλο πρόσθετο κόστος σε αυτούς τους τομείς, με την καλή ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί μία τεχνολογική λύση που θα οδηγήσει στη μείωση των εκπομπών και από αυτούς τους τομείς.
Νομίζω ότι αποτυπώνονται με σαφήνεια οι ελληνικές προτεραιότητες στα συμπεράσματα, έτσι όπως τα συμφωνήσαμε μετά από μία μακρά συζήτηση. Προσωπικά είμαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα το οποίο πετύχαμε».
«Πολύ σύντομα το Υπουργείο Εξωτερικών θα είναι σε θέση να παρουσιάσει έναν πιο σαφή οδικό χάρτη»
«Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, ως Ελλάδα, μια τέτοια πρωτοβουλία, διότι η Ελλάδα έχει συμμετάσχει στο παρελθόν και έχει δρομολογήσει αρκετά πολυμερή σχήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Στο ερώτημα το οποίο θέσατε, προφανώς θα ήμασταν πολύ ανοιχτοί, αν υπάρχουν κι άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου -θέλω να το προσδιορίσω γεωγραφικά- που θα ήθελαν να συμμετάσχουν, να εξετάσουμε κάτι τέτοιο.
Όμως, υπάρχει μία, θα έλεγα, απαράβατη προϋπόθεση για να μπορέσει αυτή η πρωτοβουλία να τελεσφορήσει και να καταλήξει τελικά, γιατί αυτή θα ήταν η κατάληξη, θα χρειαστεί πολλή δουλειά προετοιμασίας για να φτάσουμε σε μία Σύνοδο επιπέδου αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων.
Ο ένας απαράβατος όρος είναι ο αδιαπραγμάτευτος σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι πρέπει να υπάρχει ένα βασικό πλαίσιο συζητήσεων, τουλάχιστον για ζητήματα τα οποία αφορούν το Διεθνές Δίκαιο.
Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχουν και άλλα θέματα, τα οποία μπορούν να συζητηθούν, θα έλεγα πιο ήπιας πολιτικής, λιγότερο ακανθώδη, όπως για παράδειγμα η κλιματική κρίση, η πολιτική προστασία.
Αλλά θα πρέπει να μπει ένα σαφές πλαίσιο τι ακριβώς σκεπτόμαστε να κάνουμε με μία τέτοια πρωτοβουλία και ποιοι, θα έλεγα, θα πρέπει να είναι, να μην πω οι όροι, αλλά οι κανόνες που θα διέπουν αυτή τη συνεργασία την οποία οραματιζόμαστε», υπογράμμισε.
