Περιμένοντας την επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, η ανθρωπότητα κρατά την αναπνοή της: πού θα οδηγήσει αυτός ο πόλεμος; Τι θα αλλάξει στην πολιτική, στη Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ; Πώς είναι δυνατόν λαοί να ορκίζονται τυφλή υποταγή σε τρομοκρατικές οργανώσεις και τι θα επιφέρει αυτό το λουτρό αίματος στην ήδη τρομαγμένη γηραιά μας ήπειρο; Πόσο θα αυξηθούν οι προσφυγικές ροές αλλά και πόσους άλλους ανθρώπους μπορεί να αντέξει η Ευρώπη; Πώς θα σταματήσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς, η οποία επωφελείται συνήθως από τέτοια ακραία γεγονότα;
Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα, που προς το παρόν δεν βρίσκουν απάντηση. Συνοδεύονται από άλλα, μικρότερα, της καθημερινότητας ας πούμε: πού θα ανέβει το πετρέλαιο λόγω της πυρκαγιάς στη Μέση Ανατολή; Πώς θα φυλαχθούν στόχοι στη χώρα μας, όταν, μάλιστα, κάθε μα κάθε φανατικός έχει δυνατότητα να πραγματοποιήσει επίθεση αυτοκτονίας;
Εχουσιν γνώσιν οι φύλακες , θέλω να πιστεύω. Δεν αρκεί πλέον. Στην καθημερινότητά μας θα πρέπει, δυστυχώς, να εντάξουμε απειλές τρομοκρατικών χτυπημάτων σε πολλά σημεία: από μέσα μαζικής μεταφοράς και ποιος ξέρει ποια κτήρια, μέχρι μουσεία και χώρους εκθέσεων και εκδηλώσεων. Και ο πολιτισμός, λοιπόν, με τη δαμόκλειο σπάθη να επικρέμαται; Ποιος μάς είπε πως ο πολιτισμός εξαιρείται; Άλλωστε από μια πολιτιστική εκδήλωση, μια συναυλία στο Ισραήλ δεν ξεκίνησε η επίθεση της Χαμάς;
Και τι κάνουμε; Επιδεικνύουμε και συνιστούμε ψυχραιμία, πλην συν Αθηνά και χείρα κίνει. Μαζί με την προστασία της Αθηνάς, που δεν ξέρουμε αν και μέχρι πότε θα την έχουμε, ας λάβουμε και μέτρα. Κυρίως σε χώρους μόνιμης συνάθροισης κοινού. Παράλληλα, σε χώρους όπου φυλάσσονται τεράστιοι θησαυροί του παρελθόντος μας. Θα έιναι θερμικές κάμερες; Θα είναι συσκευές σάρωσης όπως των αεροδρομίων; Ό,τι αποφασίσει το υπουργείο Πολιτισμού θα πρέπει να είναι. Αλλά καλό είναι να το διερευνήσει εγκαίρως. Επειδή ο τρομοκράτης, όπως και ο λύκος, στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Κατά τα λοιπά, όλα τριγύρω αλλάζουνε (αμ δε!) κι όλα τα ίδια μένουν. Τα μαργαριτάρια και αυτής της εβδομάδας, ήταν πολλά. Ξεκινάμε με μια κοτσάνα μα τι κοτσάνα. «Αφόρητα ταλαντούχα» γράφει κάποιος για να επιδείξει πρωτοτυπία. Ας κατεβούμε επιτέλους από τα καλάμια του οίστρου στην πραγματική ζωή, εκεί όπου η ταλαντούχα είναι το πολύ εξαιρετικά, άντε ιδιαίτερα ταλαντούχα. Ταλαντούχους στον αέρα κοπανιστό δεν χρειαζόμαστε.
«Προκειμένου να δουν τις ακριβές συνθήκες του δυστυχήματος». Δυστύχημα είναι, ακριβές οι συνθήκες του. Κάθε άλλο παρά ακριβής.
«Το πατρικό σπίτι της πριγκίπισσας Νταϊάνα τίθεται για ενοικίαση» από έναν/ μία ακόμα που θέλει να εκφράζεται με καθαρεύουσα. Αμα δεν την ξέρεις πουλάκι μου, γιατί μας παιδεύεις;
«Προς ολοεταχώς για την ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ». Όχι πρόσω ολοταχώς, να τα ξεχάσετε και αυτά που ξέρετε.
«Κηφισός ο μεγαλύτερος ποταμός της χώρας» ξεφουρνίζει ο άλλος σε δελτίο ειδήσεων. Η παρουσιάστρια, τσιμουδιά. Δεν θα έχει ακουστά τον Εβρο. Τι να πω;
«Και τώρα να ρωτήσουμε το πρώτο σχόλιο». Να το ρωτήσουμε, γιατί να μην το ρωτήσουμε; Να δούμε και την άποψή του.
«Μια εγκυούλα» βγήκε από στόμα ξανθιάς τηλεπαρουσιάστριας. Μανούλα, εγκυούλα, μας τα πρήξατε ούλα! Υποκοριστικά να κάνεις εμετό, καθώς αυτές που τα λένε νομίζουν πως έτσι διορθώνεται η ανοησία και η αδιαφορία τους για τους άλλους.
«Ακούσαμε και το: αδελφός «της γερουσιάστριας» σχολιάζει φίλη αρχαιολόγος. Υπογλώσσιο πάραυτα. Ε, καλά τα λέει. Ο κ. Μπαμπινιώτης μας έχει άλλη άποψη θα μου πείτε. Ε, ας έχει, με όλο τον σεβασμό, ελπίζω ότι μάς επιτρέπει.
Μας ήρθαν και οι κοριοί. «Χρειάζονται μήνες μέχρι να γίνει η οριστική εκκαθάριση από τα έντομα αυτά» κορδώνεται στον φακό ο τεχνικός που ξέρει να μιλάει. Ναι, καλά!
Ποιο ήταν το όνομα της γυναίκας του Μωάμεθ; Ερώτηση σε τηλεπαιχνίδι. Αΐσα λέει είναι η σωστή απάντηση. Αμ δε! Λάθος η ερώτηση. Το όνομα μιας από τις γυναίκες του Μωάμεθ. Διότι ο προφήτης είχε παντρευτεί καμιά ντουζίνα, εκ των οποίων η Αΐσα δεν ήταν η πρώτη. Τέλος πάντων, τηλεπαιχνίδι γνώσεων είναι, λίγη προσοχή δεν βλάπτει.
“Γωνιακό πρώτο Ρετιρέ 5ος & 6ος, σκεπτόμενη γειτονιά του Λυκαβηττού κοντά στον διάτρητο δρόμο, νέο 7όροφο πολυτελές κτίριο Α ενεργειακής κλάσης, έναρξη κατασκευής σύντομα, ιδανικό για επένδυση ή κύρια κατοικία, πολυτελές παρδαλό, ευάερο, θέα στον Λυκαβηττό μέχρι τον Πειραιά , απολαμβάνοντας πολυτελή φινιρίσματα και έξυπνη διαρρύθμιση, μεγάλα μπαλκόνια και γενναιόδωρους εξωτερικούς χώρους με κύρια βεράντα 50 τμ με τζακούζι, υπόγειο γκαράζ & αποθήκη, σκαλιά προς την πλατεία Κολωνακίου και μουσεία.” Ο φίλος που το έβαλε σε ομάδα του Facebook είναι σε παράκρουση: Προσπαθεί να καταλάβει τι έβαλαν στο Google translate για να έχουν αυτό το απίθανο αποτέλεσμα.
«Τον πίνακα η απαγωγή φιλοτέχνησε ο Αλέκος;» ρωτά η τηλεπαρουσιάστρια στο ίδιο παιχνίδι. «Σακελλάριος» απαντά ο παίκτης. «Ο Θύμιος τα ‘κανε θάλασσα»… Θα απονείμω το λεμονάκι μυρωδάτο της εβδομάδας και ας μην είναι λεκτικό το λάθος.
«Οχι, δεν έφταιξαν οι τιμές της βενζίνης ούτε οι πράσινες ανησυχίες του στέμματος, αλλά το beef (βλ. έριδα) που μαίνεται ανάμεσα στον 85χρονο πατέρα και τον 55χρονο γιο με αφορμή εξωχώριες εταιρείες πίσω από τις οποίες φέρεται να βρισκόταν ο πρώτος, μια αποκάλυψη που οδήγησε τον Φελίπε να αποποιηθεί την κληρονομιά του Χουάν Κάρλος.»
Καινούργια συνήθεια. Οποια ξένη λέξη την ξέρουμε, την χώνουμε έτσι για να επιδειχτούμε μέσα στην πρότασή μας. Δηλαδή πείτε μου τώρα, γιατί η λέξη έρις, η λέξη διαμάχη, η λέξη αντιπαλότητα είναι υποδεέστερες από τη λέξη beef.
Και μετά μου λέτε πως δεν θα μιλάμε σε λίγο αγγλιστί.
Με αυτό το πλευρό να κοιμάστε.
