Καλοκαιράκι βραδινό μπανάκι που λέει και το τραγούδι. Ναι, αλλά πού θα απλώσουμε την ψάθα, την πετσέτα, πού θα βάλουμε την ομπρέλα; Θέλεις οργανωμένη παραλία; Πληρώνεις ένα ποσόν (ενίοτε και πολύ τσουχτερό) και νοικιάζεις ξαπλώστρα. Δεν θέλεις; Πρέπει να το διεκδικήσεις.
Ευτυχώς που διανύουμε προεκλογική περίοδο στην αυτοδιοίκηση και οι πιέσεις των πολιτών φτάνουν σε ευήκοα ώτα δημάρχων- ή και όχι. Χρόνια και χρόνια οι αυθαίρετες τοποθετήσεις τραπεζοκαθισμάτων, όπως και ομπρελών με τα συμπαρομαρτούντα, ταλανίζουν τους λουόμενους, πλην ουδείς ασχολήθηκε ποτέ. Ετσι, φέτος γεννήθηκε το λεγόμενο «κίνημα της ομπρέλας» και αποφάσισαν οι τοπικοί άρχοντες να ξεκουνηθούν.
Για να πούμε την αλήθεια, δεν είναι εύκολο και για τους ίδιους. Παρανομίες καραμπινάτες, καταλήψεις χιλιάδων τετραγωνικών χωρίς άδειες, όλα μπροστά στα μάτια της κεντρικής εξουσίας, όμως αυτή δεν ανέλαβε δράση και πολλοί δήμαρχοι σύρονται στα δικαστήρια επειδή προσπάθησαν να ξηλώσουν τέτοιες εγκαταστάσεις. Μύλος στο νομικό πλαίσιο, μύλος στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, χάος παντού. Εν ολίγοις, πιο πιθανό είναι να βρείτε καταδικασμένο δήμαρχο, παρά καταδικασμένο παρανομούντα.
Αντε να ξυπνήσουμε, λοιπόν, και κυρίως να ξυπνήσει η κυβέρνηση αλλά και η αυτοδιοίκηση. Να γίνουμε κάποτε κράτος, που σέβεται τους πολίτες του όπως και τους τουρίστες. Να εγκρίνονται οι ξαπλώστρες, σύμφωνα με όλους τους νόμους (πέντε μέτρα από το κύμα, μόνο στην έκταση για την οποία υπάρχει άδεια και πληρώνονται τέλη, με διαδρόμους ανάμεσα ώστε να περνούν και όσοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν). Και να είναι προσβάσιμες στους λουόμενους ΟΛΕΣ οι παραλίες, όπως έχει ορίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κι όταν λέμε όλες, εννοούμε όλες. Ομικρον τονούμενο, λάμβδα, έψιλον, σίγμα τελικό.
Μέτρον άριστον έλεγαν οι πρόγονοί μας. Και το ένα και το άλλο πρέπει να ισχύουν στον γιαλό. Αλλά, όταν συντελείται η παρανομία, ο παράνομος να συλλαμβάνεται και να παραπέμπεται αμέσως. Όχι στη Δευτέρα Παρουσία. Πώς είπατε; Δεν έχει κόσμο η αστυνομία και οι άλλοι αρμόδιοι να επιβάλουν τον νόμο; Να αποκτήσει! Δεν γίνεται δεκτή αυτή η απάντηση από τον φορολογούμενο πολίτη. Όπως πληρώνουμε τους φόρους μας, έτσι ζητάμε να μας συμπεριφέρεται το κράτος.
Ναι, μα το κίνημα της ομπρέλας δεν είναι παρά μόνο η αρχή. Να το εμπεδώσουμε αυτό. Γιατί πολλά γιούπι και μπράβο ακούσαμε, και πράγματι είναι μια νίκη. ΜΙΑ. Ελεύθερη παραλία, δεν μπορεί να σημαίνει γεμάτη βρώμα και δυσωδία. Φεύγοντας παίρνουμε μαζί τα πλαστικά ποτηράκια μας, τις πάνες μωρών, τα υπολείμματα φαγητού ή φρούτων, ό,τι τέλος πάντων ήταν δικό μας. Επίσης, ΔΕΝ θάβουμε αποτσίγαρα και τσίχλες στην άμμο, δεν φυτρώνουν. Εγγυημένα.
Ποιος θα κρατά καθαρές τις παραλίες; Προφανώς οι δήμοι, καθώς δεν τρέφω και μεγάλες ελπίδες για τη φιλοτιμία μας. Αν δεν υπάρχει νομοθετική ρύθμιση, να υπάρξει. Αν υπάρχει να ισχύσει.
Κάτι ακόμα. Επιτέλους, να ισχύσει και ο νόμος για την ηχορύπανση. Τα μπιτς- μπαρ εκπέμπουν ντεσιμπέλ που δεν υποφέρονται ακόμα και αν είσαι 100 μέτρα μακριά. Υπάρχει νόμος που λέει ότι δεν επιτρέπονται πάνω από 60; 80; ντεσιμπέλ, γιατί η κοινωνία αγανακτεί. Ολες τις ώρες, όχι μονάχα της κοινής ησυχίας. Ξέρω ποια είναι η απάντηση. Δεν υπάρχουν αρκετά ντεσιμπελόμετρα, δηλαδή όργανα ελέγχου και πάλι. Η δική μας απάντηση πρέπει να είναι: να βρείτε! Επιτέλους, να απολαύσουμε τη θάλασσα με ησυχία και ηρεμία, χωρίς σκυλάδικα και άλλα άσματα. Φτάνει!
Πότε με την καθαρεύουσα, πότε με τη δημοτική. Ποτέ σωστά πάντως. Περισύλλεξε λέει ο ένας, περισυνελλέχθηκαν λέει ο άλλος και γενικά, το ρήμα περισυλλέγω, σπάνια θα το ακούσεις σωστά στην τηλεόραση. Πριν από λίγο περισυνέλλεξαν τους ναυαγούς και οι ναυαγοί περισυλλέχθηκαν είναι, αντιστοίχως. Κλίνετε 100 φορές το συλλέγω σε όλους τους χρόνους μήπως και συνεννοηθούμε αγαπητή ΕΡΤ-ούλα (ε, ναι!)
Κι εσείς κύριε υπουργέ μου, τι το θέλετε το ρήμα προελαύνω αφού αγνοείτε διάφορα για τη χρήση του; «Να προελαμβάνει ο στρατός» δεν υπάρχει. Ούτε, μάλλον, θέλατε να πείτε να προλαμβάνει. Να προελαύνει φαινόταν πως εννοείτε με τα συμφραζόμενα. Κομμένες οι γλωσσικές παρελάσεις, καλύτερα.
«Για να κηρύξει την υποψηφιότητα του Αλκιβιάδη Στεφανή» λέει ρεπόρτερ του πολιτικού ρεπορτάζ. Κηρύττω την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας, και τη λήξη της, όμως ανακηρύσσω υποψηφιότητες.
«Τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο αρχηγός, και τα χρέη του θα τα κάνει τώρα ο υπαρχηγός». Τα χρέη εκτελούνται (ή πληρώνονται αν δεν πρόκειται για χρέη θέσης, αλλά δεν είναι η περίπτωσή μας.)
«Η έναρξη της φωτιά συνέβη όταν έθεσε πυρκαγιά κάποιος ηλικιωμένος». Η φωτιά αρχίζει, αλλά δεν έχει έναρξη, και η πυρκαγιά δεν τίθεται. Κάποιος βάζει πυρκαγιά. Για όσους δεν ξέρουν και το θέτω, ακόμα χειρότερα. Μη το λέτε καθόλου, θα θέσω το μάγουλό σας με δύναμη στο χέρι μου. Ιδίως για εκείνον που αμάρτησε… εκτενώς: «τέθηκαν τριάντα ενάρξεις φωτιών». Ουάου!
«Και κατάλαβε την έκτη θέση». Πώς την κατάλαβε; Από την καλή ή από την ανάποδη; Άλλο το καταλαβαίνω, άλλο το καταλαμβάνω. Τη θέση την κατέλαβε επομένως. Καταλαβερδούγκος;
«Λόγω το κόστος των καυσίμων». Εξοχο! Λόγω του κόστους τον πείραζε τον άνθρωπο. Το διόρθωσε. Ετσι να το αφήσει;
«Θα δούμε δραματικές αλλαγές με την θέση μας στα τροχαία να αλλάζει προς το καλύτερο». Εάν αλλάζει προς το καλύτερο, οι αλλαγές είναι δραστικές. Το δράμα το έχετε στην καρδιά και στο μυαλό σας βλέπω.
«Θέλω πάρα πολύ να δίνουμε ορατότητα σε ανθρώπους σαν εσένα». Ποιος του έκοβε την ορατότητα του ανθρώπου; Μα κανείς. Η αοιδός που κάνει την παρουσιάστρια, εννοούσε να δίνουμε βήμα ώστε να γίνεται ορατός. Δεν περίμενα περισσότερα, ομολογώ.
«Είναι πολύ διακριτικό, το βλέπουμε» Για να το βλέπουμε, είναι πολύ διακριτό. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
«Ζημιές, κυρίως σε οικοσυσκευές». Δύο σε ένα. Οικοσκευή ό,τι περιέχει ένα σπίτι, συσκευή οι κουζίνες, τα ψυγεία, τα πλυντήρια κ.λπ. Δεν συγχωνεύονται οι λέξεις, μην επιμένετε.
«Καινοτομήστε το στυλ σας. Ανακαλύψτε το φόρεμα με μακριά μέση. Ο τέλειος συνδυασμός άνεσης και ελεγαντίας.» Η μόνη βοήθεια που θα δώσω στο κοινό, είναι η λέξη elegant. Ούτε η Google να μετέφραζε τη διαφήμιση. Εμεινα πάντως με την απορία πώς είναι το φόρεμα με μακριά μέση και αν θα μου πήγαινε.
Όταν το IQ σου δεν αποτελεί εμπόδιο στο να γίνεις δημοσιογράφος, σχολιάζει φίλος. Με το μικρόφωνο στο στόμα, “ρεπόρτερ” μεταδίδει από το ΛΙΜΑΝΙ του Πειραιά μπροστά από τις καταπακτές πλοίου και δίπλα στην ουρά των ταξιδιωτών : “Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια έχουν ανέβει στο θεό, και πολλοί επιβάτες σκέπτονται να χρησιμοποιήσουν το λεωφορείο”. Και δεν μας αξίωσε ο Κύριος να περπατάμε επί των υδάτων!
Λεμονάκι μυρωδάτο από τη φίλη μου Σοφία: Πλημμύρες στη Σλοβανία, γράφει η ΕΡΤ στις οθόνες μας. Σχολιάζει η Σοφία με το ανεξάντλητο χιούμορ πάνω από την εικόνα:
«ΣΛΟΒΑΚΙΑ ή ΣΛΟΒΕΝΙΑ ΝΑ ΒΑΛΩ; ΛΕΓΕ ΓΡΗΓΟΡΑ
βάλε Σλοβανία δεν ξέρω»
Μόνο το χιούμορ σώζει, τελικά!
