Στη μελλοντική πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα ώστε να επανακτήσει τη θέση της στη διεθνή σκακιέρα αναλύει η γνωστή δημοσιογράφος, Christine Ockrent σε συνέντευξή της στο ThePresident.
Ο κόσμος έχει αλλάξει σημαντικά και πρέπει η Ε.Ε. να υιοθετήσει μια πιο δυναμική προσέγγιση ώστε να προωθήσει και να υπερασπίσει τα δικά της συμφέροντα, τονίζει η δημοσιογράφος προσθέτοντας, ωστόσο πως αυτό θα είναι όλο και πιο δύσκολο λόγω της αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στο οικονομικό και τεχνολογικό μέτωπο.
Η κα Ockrent θα βρίσκεται στην Ελλάδα 26 με 29 Απριλίου για να συμμετάσχει στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί στους Δελφούς.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτέλεσε ένα σοκ για την Ευρώπη, αναφέρει και σημειώνει πως πυροδότησε αλλαγές στην Ε.Ε. με τα κράτη – μέλη να συνειδητοποιούν πως για μια ακόμη φορά εξαρτιούνται σε μεγάλο βαθμό από την στρατιωτική ισχύ της Αμερικής για να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο στο κατώφλι της Ένωσης.
Τέλος, αναφερόμενη στις διμερείς σχέσεις Γαλλίας – Ελλάδας η κα Ockrent υπογραμμίζει πως η εμβάθυνσή τους προχωρά με επιτυχία συμβάλλοντας σημαντικά στη συνολική ιδέα ότι πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αναλυτικά η συνέντευξη της κα Ockrent στην Ειρήνη Μυλωνά για το ThePresident:
ΕΡ: Πριν από ένα χρόνο ο κόσμος έγινε μάρτυρας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία η οποία έφερε για άλλη μια φορά τον πόλεμο στο κατώφλι της Ευρώπης. Πώς η σύρραξη άλλαξε τον κόσμο και κυρίως όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία; Μας οδηγεί ο πόλεμος στην Ουκρανία προς μια νέα διεθνή τάξη; Κινδυνεύει ο δυτικός κόσμος;
ΑΠ: Για εμάς στην Ευρώπη αυτή η σύγκρουση είναι μια υπενθύμιση ότι ο πόλεμος και η σκληρότητά του υπάρχει ακόμα. Η γενιά μας έχει συνηθίσει στην ειρήνη και σε μια σχετική ευημερία και κατά κάποιο τρόπο πιστεύαμε ότι αυτό θα διαρκέσει για πάντα, οπότε αυτό που συμβαίνει αποτελεί ένα σοκ. Συνειδητοποιήσαμε ότι ο πόλεμος είναι στο κατώφλι μας και τους τελευταίους δεκατέσσερις μήνες έχει φέρει τεράστιες αλλαγές πρώτα από όλα στην Ευρώπη, εντός της Ε.Ε. με την επίγνωση της ανάγκης για τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες και επίσης συνειδητοποιώντας ότι βασίζονται περισσότερο από ποτέ στην Ατλαντική συμμαχία και στην αμερικανική στρατιωτική προστασία σε αμυντικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, σίγουρα έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις και μας έχει οδηγήσει σε ένα είδος αφύπνισης το οποίο μας επιβλήθηκε από την πραγματικότητα που ζούμε.
Όσο αφορά τον κόσμο γενικότερα, είναι προφανές ότι για τους περισσότερους ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν τους απασχολεί και θεωρούν ότι είναι ένας ευρωπαϊκός πόλεμος και αυτό φάνηκε όποτε υπήρχε ψηφοφορία για να καταδικαστεί η ρωσική επιθετικότητα. Η ειρωνεία φυσικά είναι ότι η Ρωσία προεδρεύει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Απρίλιο. Η Κίνα χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί τον πόλεμο στην Ουκρανία για να ενισχύσει την κυριαρχία της σε μια αποδυναμωμένη Ρωσία. Ήταν προφανές όταν ο Σι Τζινπίνγκ πήγε στη Μόσχα και υπήρξαν χαμόγελα και ωραία λόγια στον καλό του φίλο Πούτιν. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά έχει σημασία για την Κίνα είναι να αποκτήσει το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο της σε πολύ φθηνότερη τιμή καθώς και να πάρει περισσότερα τρόφιμα και ό,τι χρειάζεται για να διατηρήσει την αναπτυσσόμενη οικονομία της.
Η Κίνα προφανώς προωθεί όλο και πιο επιθετικά το δικό της όραμα για μια εναλλακτική παγκόσμια τάξη, μια πρόκληση φυσικά για την αμερικανική παγκόσμια τάξη που γνωρίζουμε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δείχνει ότι η όλη εικόνα έχει αλλάξει σημαντικά και νομίζω ότι όταν πρόκειται για εμάς τους Ευρωπαίους δείχνει επίσης ότι η Ε.Ε. πρέπει να είναι πιο δυναμική για να προωθήσει και να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα και αυτό θα είναι όλο και πιο δύσκολο λόγω της αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στο οικονομικό και τεχνολογικό μέτωπο.
ΕΡ: Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την Ε.Ε.; Κατά τη γνώμη σας ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσει καθώς περνάει μέσα από δύσκολες προκλήσεις όπως το Brexit και την εμφάνιση πιο ριζοσπαστικών κυβερνήσεων όπως αυτή στην Ιταλία; Πιστεύετε πως διακυβεύεται η ευρωπαϊκή δημοκρατία;
ΑΠ: Ειλικρινά το Brexit αποδείχτηκε μια τρομερή αποτυχία, οι Βρετανοί φίλοι μας πληρώνουν εξαιρετικά υψηλό οικονομικό τίμημα και σε ότι αφορά τα εμπορικά αγαθά, η χώρα βρίσκεται σχεδόν σε ύφεση και ποτέ δεν υπήρξαν τόσες πολλές απεργίες, Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πραγματικά σε τρομερή κατάσταση, οπότε νομίζω ότι αυτό είναι ένα μάθημα όταν πρόκειται να ασκήσουμε κριτική στην Ε.Ε. ανεξαρτήτως της έκβασης. Όσον αφορά την ευημερία της Ε.Ε., ακόμη και εκείνες οι κυβερνήσεις, όπως η Ουγγαρία, χρειάζονται τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, όπως και η Ιταλία. Δεν θα υπερτονίσω τον κίνδυνο να εκπροσωπούν την Ένωση, είναι μια Ένωση δημοκρατικών χωρών.
ΕΡ: Οι κρίσεις αποτελούν καταλύτες για αλλαγές που αναδιαμορφώνουν τον κόσμο σε πολλά επίπεδα. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι χώρες στο μέλλον; Υπάρχουν ανησυχίες για μια νέα οικονομική κρίση, μπορούν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. μέσω μιας βαθύτερης εταιρικής σχέσης να αποκαταστήσουν την παγκόσμια ισορροπία;
ΑΠ: Νομίζω ότι σε όλες τις δημοκρατίες μας, είτε στην Ελλάδα είτε στη Γαλλία ή οπουδήποτε αλλού, οι προκλήσεις είναι τεράστιες ώστε να διατηρήσουμε τη λειτουργία των θεσμών μας και τη νομιμότητα αυτών των θεσμών στα μάτια του κοινού και φυσικά του κόσμου των κοινωνικών δικτύων καθώς ο όγκος παραπληροφόρησης που κυκλοφορούν από όλες τις πλευρές κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Αλλά και πάλι έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε δημοκρατικές κοινωνίες και ενθαρρύνω όλους εκείνους που παραπονιούνται από το πρωί μέχρι το βράδυ να ταξιδέψουν λίγο και να πάνε σε χώρες όπου πράγματι οι βασικές ελευθερίες δεν είναι εγγυημένες, νομίζω ότι αυτό είναι ένα είδος υγιούς άσκηση.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, την εταιρική σχέση ΗΠΑ και Ε.Ε., θα έλεγα ότι εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε τα δικά μας συμφέροντα τα οποία πρέπει να προστατευτούμε ιδιαίτερα από τα προστατευτικά μέτρα που επιβάλλει η σημερινή κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον και τα οποία δυνητικά μπορεί να αποδειχθούν πολύ επιζήμια για τα δικά μας οικονομικά συμφέροντα. Επίσης, η Ουάσιγκτον έχει εμμονή με την Κίνα και εδώ πάλι εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε τα δικά μας εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα, οπότε αν και θα ήταν πολύ δύσκολο να μην χρειαστεί να επιλέξουμε κάποια στιγμή μεταξύ του κινεζικού οράματος και του αμερικανικού, η πρόκληση είναι να προσπαθήσουμε και προωθήσουμε ένα ευρωπαϊκό όραμα και νομίζω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον ότι ο Μακρόν και η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επισκέφτηκαν μαζί το Πεκίνο, κάτι που είναι πολύ πιο έξυπνη κίνηση από αυτό που έκανε ο Γερμανός καγκελάριος για παράδειγμα, καθώς η μόνη δύναμη που έχουμε εμείς οι Ευρωπαίοι ώστε να αντιμετωπίσουμε το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς είναι το εμπόριο και η Ευρώπη είναι ένας τεράστιος και ισχυρός εμπορικός εταίρος. Αυτό είναι το μόνο πλεονέκτημα που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για το συμφέρον μας.
ΕΡ: Η Γαλλία και η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν ενισχύσει σημαντικά τη σχέση τους σε τομείς όπως η άμυνα και ο πολιτισμός. Πώς θα μπορούσε αυτό να επηρεάσει την ευρωπαϊκή ασφάλεια και να ενισχύσει την ιδέα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης;
ΑΠ: Πιστεύω πως είναι σίγουρα μια πολύ καλή κίνηση που εκλήφθηκε πολύ θετικά και από τις δύο πλευρές.
Φυσικά για την ευρωπαϊκή ασφάλεια μεγάλο ρόλο θα παίξει και το τι θα συμβεί τον επόμενο μήνα στην Τουρκία με τις επικείμενες εκλογές, αλλά και πάλι νομίζω ότι η ενίσχυση της γαλλοελληνικής σχέσης προχωρά με επιτυχία και ενισχύει τη συνολική ιδέα ότι πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω την Ευρωπαϊκή Ένωση.
