Πριν λίγες ημέρες, μία πραγματικά άκρως θετική είδηση με πολλές προεκτάσεις και υψηλούς συμβολισμούς, πέρασε μάλλον στα ψιλά της επικαιρότητας, επισκιασμένη ίσως από την δύσκολη καθημερινότητα που όλοι βιώνουμε. Ασφαλώς αναφέρομαι στην ιστορική απόφαση του Eurogroup, για λήξη της Ενισχυμένης Εποπτείας, γεγονός που συνιστά μία σημαντική εθνική επιτυχία, καθώς κλείνει ένας επώδυνος κύκλος που άνοιξε πριν από 12 χρόνια και ταυτόχρονα ανοίγει τον δρόμο για έναν άλλο –τον προσεχή- εθνικό στόχο, που είναι η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, που θα εγκαινιάσει την απαρχή της εποχής των αυτόνομων επιλογών για την ανάπτυξη της χώρας.
Του Δημήτρη Μαρκόπουλου *
Η έξοδος της χώρας από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, σε συνδυασμό με την προηγούμενη κατάργηση των κεφαλαιακών περιορισμών (capital controls) και την πλήρη αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ, αποκαθιστά πλήρως τις συνθήκες ομαλότητας στην Ελλάδα, για πρώτη φορά από το 2010 και σηματοδοτεί την τροχοδρόμηση της ελληνικής αμαξοστοιχίας στις ράγες της κανονικότητας. Με την απόφαση αυτή του Eurogroup, περνά οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η δυσκολότερη περίοδος της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, κατά την διάρκεια της οποίας η ελληνική οικονομία και η κοινωνία δοκιμάστηκαν σκληρά, φτάνοντας πολλές φορές στα όρια αντοχής τους.
Όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός, η χώρα πλέον, έχοντας αποκαταστήσει την αξιοπιστία της ενώπιον των ευρωπαϊκών θεσμών, μπορεί πλέον να ατενίζει το μέλλον της με περισσότερη αισιοδοξία και μεγαλύτερη ασφάλεια. Είναι προφανές ότι στο σκηνικό των νέων προοπτικών που ανοίγονται μπροστά μας, η Ελλάδα έχει αποτινάξει οριστικά την ρετσινιά του «μαύρου πρόβατου» και πλέον αντιμετωπίζεται ως μία χώρα με ισχυρή οικονομία και σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα. Ουδείς πλέον διατηρεί την παραμικρή έστω αμφιβολία για το γεγονός ότι αυτό που θα συμβεί σε δύο μήνες, δηλαδή η έξοδος της χώρας από το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο ελέγχων, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γίνει αρκετά χρόνια νωρίτερα, αν δεν μεσολαβούσε η καταστροφική «υπερήφανη» διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015, η οποία όχι μόνο ακύρωσε τις θυσίες των πολιτών, όχι μόνο έριξε την ελληνική οικονομία στα βράχια, όχι μόνο μας οδήγησε στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρωζώνη, αλλά εγκλώβισε την κοινωνία σε έναν φαύλο και ατέρμονο κύκλο αιματηρής λιτότητας με το τρίτο –εντελώς αχρείαστο- μνημόνιο.
Το τελευταίο διάστημα, δεδομένου ότι η κυβέρνηση μπαίνει στον τέταρτο χρόνο της κοινοβουλευτικής της θητείας, έχουν φουντώσει τα σενάρια περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει τονίσει επανειλημμένα και με απόλυτη σαφήνεια ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, οπότε κλείνει κάθε συζήτηση γύρω από τον χρόνο διενέργειάς τους. Ωστόσο, αυτό που έχει ύψιστη σημασία είναι τι είδους κυβέρνηση απαιτεί ο τόπος. Αναντίρρητα, η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μία σταθερή πολιτική κατάσταση, μία φιλοεπενδυτική και μεταρρυθμιστική κυβέρνηση με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα μπορεί να σταθεί στα δύσκολα, που θα έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει το ελληνικό σκάφος σε απάνεμα λιμάνια, σε απόσταση ασφαλείας από το ρευστό -οικονομικά και γεωπολιτικά- πλαίσιο. Τέτοια εχέγγυα μόνο μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη μπορεί να προσφέρει, κάτι που άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα την τελευταία τριετία. Κατά συνέπεια, στις προσεχείς εκλογές το διακύβευμα είναι η σταθερότητα και η πρόοδος, τομείς όπου η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς. Η οικονομία και η κοινωνία δεν αντέχουν ούτε νέα περιδίνηση σε καθεστώς αστάθειας, ούτε άλλη οπισθοδρόμηση ούτε άλλα ιδεοληπτικά πειράματα μαθητευόμενων μάγων.
* Ο κ. Δημήτρης Μαρκόπουλος είναι βουλευτής Β΄Πειραιώς με τη Νέα Δημοκρατία
