Στις 18 Μαΐου θα γίνουν φέτος οι φοιτητικές εκλογές μετά από μια παύση δύο ετών λόγω των υγειονομικών μέτρων και της πανδημίας. Τα πράγματα φέτος φαίνεται να είναι διαφορετικά. Όχι μόνο λόγω της διετούς απουσίας από τις κάλπες, αλλά γιατί η πολιτική κατάσταση μέσα στα ιδρύματα είναι εντελώς αλλιώτικη. Μετά τα εκτεταμένα περιστατικά βίας που παρακολουθήσαμε πχ. Η επίθεση στον Πρύτανη του ΟΠΑ αλλά και τα πιο πρόσφατα όπως τα γεγονότα στο ΑΠΘ με το γκρέμισμα της βιβλιοθήκης, οι παρατάξεις της αριστεράςφαίνεται πως δεν έχουν αντιληφθεί ότι «μένουν πίσω». Από την άλλη η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταγγέλλει επιθέσεις σε μέλη της από κουκουλοφόρους και συντονισμένες επιθέσεις. Σε ό,τι αφορά τις προτάσεις των παρατάξεων η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (η οποία είναι πρώτη δύναμη στα περισσότερα ιδρύματα), έχει ήδη καταργήσει την αφισοκόλληση και έχει καλέσει τις άλλες παρατάξεις να κάνουν το ίδιο χωρίς να έχει βρει μέχρι στιγμής ευήκοα ώτα. Παράλληλα έχει καταθέσει μια σειρά από προτάσεις για φοιτητές ΑμΕΑ, για μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των πανεπιστημίων, επαναφέροντας τη συζήτηση για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ (με νέο μοντέλο)αλλά και των γραφείων διασύνδεσης. Οι παρατάξεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, της ΠΑΣΠ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ κατεβαίνουν στις κάλπες προσπαθώντας να δημιουργήσουν κλίμα πόλωσης με κυρίαρχο ζήτημα την Πανεπιστημιακή Αστυνομία.
Τα μηνύματα των φοιτητικών εκλογών
