Τη δημιουργία μίας «Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Κοινότητας» με πρωτοπόρο τη Γαλλία, ζητούσε με άρθρο του στη γαλλική Figaro το 2013, ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, παραπέμποντας στην «Διακήρυξη Σουμάν» του 1950 με την οποία τέθηκαν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεταξύ άλλων έγραφε: «Πριν από εξήντα και πλέον χρόνια, στην αυγή της δημιουργίας της σύγχρονης Ευρώπης, η συγκέντρωση της παραγωγής άνθρακα και χάλυβα, υπό την αιγίδα μίας κοινής Ανώτατης Αρχής, έμελλε να αποτελέσει ένα μείζον βήμα προς μία ενισχυμένη μορφή αλληλεγγύης στον ενεργειακό τομέα ανάμεσα στις έξι χώρες-εταίρους και μία αναμφίβολη επιτυχία στην πορεία της Γηραιάς Ηπείρου. Είναι επείγον να αναδείξουμε μία νέα φιλοδοξία δημιουργώντας μία πραγματική «Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Κοινότητα».
Το 2015, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ θα συμπεριλάβει στις 10 προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης της επόμενης πενταετίας την μεταρρύθμιση της ενεργειακής πολιτικής «σε μια νέα Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση. Κάτι τέτοιο δεν είναι μόνο θέμα υπεύθυνης πολιτικής ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Αποτελεί, ταυτόχρονα, αναγκαιότητα για τη βιομηχανική πολιτική, εάν θέλουμε μεσοπρόθεσμα να έχουμε στην διάθεση μας ενέργεια σε προσιτό κόστος. Γι’ αυτό επιθυμώ η Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση να καταστεί η πρώτη, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ότι αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Πρόσφατα συνηγορούσε και η νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: «Επιθυμώ η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία να αποτελέσει το σήμα κατατεθέν της Ευρώπης. Η συμφωνία αυτή πηγάζει από τη δέσμευσή μας να γίνουμε η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος στον κόσμο. Υπαγορεύεται επίσης από μια μακροπρόθεσμη οικονομική επιταγή: όσοι ενεργούν πρώτοι και ταχύτερα, θα είναι εκείνοι που θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες από την οικολογική μετάβαση. Επιθυμώ η Ευρώπη να είναι πρωτοπόρος».
Και η μεν κ. φον ντερ Λάιεν προς το παρόν απλώς διακηρύσσει τις προθέσεις της, η Ευρώπη όμως προχωρά στον δρόμο που χάραξε ο κ. Γιουνκέρ ή μάλλον η ομώνυμη Επιτροπή του. Οι πέντε στόχοι της για την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση παραμένουν οι ίδιοι και για την περίοδο 2021-2030: Εξασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού, στενή συνεργασία και διασύνδεση των ενεργειακών δικτύων των κρατών μελών, ενοποιημένη εσωτερική αγορά ενέργειας, βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας, μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας των πράσινων τεχνολογιών.
Η ενέργεια στην Ε.Ε. σε αριθμούς
- η Ε.Ε. εισάγει το 53% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνει με ετήσιο κόστος 350 δισεκατομμύρια ευρώ.
- 6 κράτη μέλη βασίζονται σε έναν και μόνον εξωτερικό προμηθευτή για όλο το φυσικό αέριο που εισάγουν.
- το 75% των κατοικιών της Ε.Ε. είναι ενεργειακά μη αποδοτικές.
- το 94% των μεταφορών εξαρτάται από πετρελαϊκά προϊόντα, το 90% των οποίων είναι εισαγόμενα.
- οι τιμές χονδρικής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου είναι υψηλότερες απ’ ό,τι στις ΗΠΑ κατά 30% και πάνω από 100% αντιστοίχως
