Μια φράση του απαιτητικού λεξιλογίου η σημερινή, η λάθε βιώσας, που είναι φράση αρχαιοπρεπής. Αποδίδεται στον Επίκουρο και σημαίνει να περνάς απαρατήρητος, να μην επιδιώκεις την προβολή.
Γράφει η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα
Ο Επίκουρος, για την ακρίβεια, ήταν Έλληνας φιλόσοφος που έζησε μεταξύ των ετών 341 π.Χ. και 270 π.Χ. Είδε το φως του ήλιου στη Σάμο, όπου ο πατέρας του πήγε να την αποικίσει, και πέθανε στην Αθήνα, αφού προηγουμένως ίδρυσε φιλοσοφική σχολή, στην οποία και δίδαξε, τον περίφημο Κήπο του Επικούρου, ανάμεσα στο Δίπυλον και την Ακαδημία.
Το λάθε βιώσας αποτελεί μία από τις βασικές θέσεις της επικούρειας φιλοσοφίας, επειδή πολύ σημαντική άποψη της φιλοσοφίας του Επικούρου ήταν η ήσυχη, μετρημένη, λιτή ζωή, χωρίς φανφάρες, τυμπανοκρουσίες και άλλα σχετικά. Ο Επίκουρος πρόβαλλε, επίσης, το «ζῆν ἡδέως», να ζει κανείς ευχάριστα, με αυτάρκεια και να περιβάλλεται από αγαπημένα πρόσωπα.
Πώς χρησιμοποιούμε σήμερα την επικούρεια φράση;
Πολλοί άνθρωποι αγνοούν το λάθε βιώσας και επιδιώκουν την εκζήτηση, το να τους δουν και να τους ακούσουν.
Το λάθε βιώσας δε σημαίνει κατ΄ ανάγκη απραξία ή οκνηρία. Αντίθετα ισοδυναμεί με εργασία χωρίς φασαρία, με έργα και όχι λόγια, μεγάλο ζητούμενο των ημερών μας.
Και λεξιλογώντας ας πούμε ότι το λάθε είναι προστακτική αορίστου β΄ του λανθάνω (=περνώ απαρατήρητος), ενώ το βιώσας είναι μετοχή αορίστου του βιόω –βιῶ =(ζώ).
Να ζεις διαφεύγοντας! Να ξεγλιστράς. Τι ωραία!
*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας
