Το καλοκαίρι έχει ονομασθεί από τους δημοσιογράφους silly season, ανόητη εποχή, γιατί η κάθε χαζομάρα, η κάθε ανοησία, η μπούρδα γίνεται είδηση.
Γράφει η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα
Δεν είμαστε βέβαιοι για την ετυμολογία της λέξης, είναι μάλλον μεσαιωνική και προέρχεται από τη γαλλική bourde, την ανοησία. Στα παλιά γαλλικά υπήρχε ρήμα behourder, που σημαίνει συμμετέχω σε αγώνα λόγου, αγώνα ρητορείας.
Η πρώτη έννοια του αρχικού λεκτικού τύπου φαίνεται ότι ήταν το ψέμα, το ανόητο αστείο.
Στα μεσαιωνικά ελληνικά υπήρχε ὁ μπουρδιάς και ὁ μποῦρδος, που περιέγραφαν τον ψευταρά και τον παραμυθά. Τον μπουρδιά εξάλλου τον συναντάμε στην κρητική κωμωδία «Στάθης». (Πάμε μην έρθει εδώ ο μπουρδιάς και κάμει καστελέτο. Δηλαδή, πάμε μην έρθει εδώ ο χαζός και κάνει φασαρία).
Η μπούρδα ευδοκιμεί παντού. Την συναντά κανείς στις σχέσεις του με τους άλλους, στην εργασία του, στην πολιτική, στα Μ.Μ.Ε., στην επιστήμη.
Πολύ συχνά την συναντάμε στον πληθυντικό ως οι μπούρδες. Μάλιστα οι φράση μπούρδες, αποτελεί απάντηση σε σε πράγματα τα οποία θεωρούμε ότι στερούνται λογικής.
Αυτοί που ασχολούνται με τις μπούρδες ονομάζονται μπουρδολόγοι, ή μπούρδες, γιατί τα όσα λένε είναι μπουρδολογίες, ανοησίες ή κουραφέξαλα.
Ο μειωτικός χαρακτηρισμός «μπούρδας» μάς θυμίζει την εκπληκτική φράση Ρε Καραβάγγο, ρε μπούρδα, ειδοποία ρε…» από την ελληνική ταινία «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα».
Άλλα συνώνυμα της μπούρδας είναι η σαχλαμάρα, βλακεία, μωρολογία, χαζομάρα, χαζοκουβέντα, αρλούμπα.
Υπάρχει και η μπούρδα που μας έρχεται από τη γειτονική Αλβανία. Αυτή είναι burdhë, και δηλώνει το σακί, το τσουβάλι στο οποίο βάζουμε το αλεύρι.
Ας δούμε την μπούρδα ως ανοησία και σε άλλες γλώσσες. Στα αγγλικά υπάρχει το claptrap, το bullshit, ενώ στα ισπανικά είναι ακριβώς ίδια, δηλαδή burradas. Μπορεί να λέει συνεπώς κανείς μπούρδες σε όλες τις γλώσσες.
Χαζολογήσαμε αρκετά, όπως το απαιτούν οι περιστάσεις και η εποχή.
*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας
