Υπάρχουν πολλοί τρόποι στην λειτουργία ενός κράτους ώστε το δημοκρατικό του Πολίτευμα να μπει σε εισαγωγικά. Διότι ασφαλώς είναι πολύ αφελής κανείς να πιστεύει ότι τα χαρακτηριστικά μίας δημοκρατίας εξαντλούνται στην προσέλευση απλώς των πολιτών να ψηφίσουν αυτόν που προτιμούν να τους κυβερνήσει. Προφανώς λοιπόν περνάει για αφελείς του πολίτες η κυβέρνηση, θεωρώντας ότι δεν αντιλαμβάνονται τις μεθόδους της που παραπέμπουν σε αυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα, προκειμένου να κυβερνάει ανενόχλητη,άνευ δυνατότητας να την κρίνει κανείς και με την εφαρμογή ενός ιδιότυπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» που οι παλαιότεροι το έζησαν την αξέχαστη εποχή της δικτατορικής Επταετίας.
Του Νίκου Σίμου
Ας θυμηθούμε ότι για πρώτη φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης είδαμε κυβέρνηση να διατάσσει ακόμη και προληπτικές προσαγωγές πολιτών προκειμένου να μην υπάρξουν διαμαρτυρίες εναντίον των κυβερνητικών στελεχών που που επιχειρούν να μιλήσουν έστω και σε μικρά ακροατήρια. Συμπεριφορά που αποτελεί επιβεβαίωση της επανάληψης των αστυνομικών μεθόδων της εποχής της Επταετίας. Η αριστερή κυβέρνηση δεν αρκέστηκε στις αέναες προσπάθειές της να διώξει ποινικώς πολιτικούς αντιπάλους και ΜΜΕ που αποκαλύπτουν τα παρατράγουδά της. Βλέπει εχθρούς και μεταξύ του απλού λαού. Ο οποίος έχοντας αφυπνισθεί, διότι δεν αντέχει πλέον τον έκδηλο, νοτιοαμερικανικού τύπου αυταρχισμό της κυβέρνησης, ζητεί επιμόνως πλέον την μοναδική έξοδο διαφυγής. Εκλογές εδώ και τώρα για να απαλλαγεί η χώρα από αυτούς που την βύθισαν οικονομικά και ηθικά και που παρέδωσαν εθνικά σύμβολα και δίκαια για να έχουν μία δήθεν προστασία από τον ξένο παράγοντα. Ο οποίος,βεβαίως,αφού έχει κάνει την δουλειά του, υπάρχουν πλέον ενδείξεις ότι τους «πετάει σαν στημένη λεμονόκουπα»…
