Κλυδωνισμούς στις ευρωπαϊκές εξελίξεις προκάλεσε το δημοψήφισμα στην Μεγάλη Βρετανία, κλυδωνισμούς στο πολιτικό σύστημα έφερε η κρίση στην οικονομία, κλυδωνισμούς στο κομματικό σκηνικό βλέπουμε μετά την Συμφωνία των Πρεσπών.
Γράφει η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα
Όταν κάνουμε λόγο για κλυδωνισμούς, αναφερόμαστε στην αναταραχή, την αναστάτωση που δημιουργείται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Κλυδωνισμούς μπορεί να νιώσουμε και όταν είμαστε μέσα στο αεροπλάνο, όταν τα ρεύματα του αέρα κάνουν το αεροσκάφος να κουνιέται δυνατά. Τότε τρομάζουμε, αλλά παρακαλάμε να τα καταφέρει ο χειριστής να υπερβεί τους κλυδωνισμούς, τις αναταράξεις, και να μας οδηγήσει με ασφάλεια στον προορισμό μας.
Με κλυδωνισμούς ταλαντεύεται και το πλοίο της γραμμής, όταν κουνιέται πέρα δώθε από τα κύματα. Σε αυτήν την περίπτωση συζητάμε για ταρακουνήματα.
Άλλη μια λέξη από το απαιτητικό λεξιλόγιο, την οποία την συναντάμε συνήθως στον πληθυντικό. Ὁ κλυδωνισμός, τοῦ κλυδωνισμοῦ, λέξη της ελληνιστικής εποχής, παράγεται από το ουσιαστικό ὁ κλύδων, τοῦ κλύδωνος. Ὁ κλύδων, τύπος ομηρικός για το κύμα, τη θαλασσοταραχή, την τρικυμία, δίνει το κλύζω (= πλένω), το κλύσμα (= η πλύση) και το κατακλύζω (= γεμίζω με νερό, κατακυριεύω).
Στα παλιά αρχαιοελληνικά μας κείμενα ὁ κλύδων είναι πελάγιος ή θαλάσσιος. Ενίοτε γίνεται κλύδων κακῶν, μια θάλασσα από συμφορές, που βρίσκουν τον άνθρωπο και τον κάνουν να δυστυχεί και να βασανίζεται. Το πλήθος των ιππέων στη μάχη γεννούσε τρόμο με τον καλπασμό του και τότε είχαμε κλύδωνα ἱππέων, μια θάλασσα από έφιππους πολεμιστές.
Κλύδωνα οι παλιοί μας, κλυδωνισμούς εμείς οι νεώτεροι, κύματα μεγάλα συνεπώς που κλυδωνίζουν τους πάντες και τα πάντα.
Τώρα που συντάσσουμε το λήμμα, οι πολίτες της χώρας μας κλυδωνίζονται από το κύμα φόρων. Τρικυμισμένη η πατρίδα μας, συνεπώς. Ελπίζουμε να επικρατήσουν γρήγορα τα αντώνυμα του λήμματος, η ηρεμία, η νηνεμία, η ησυχία, η απανεμιά.
*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας