Με μια πρώτη ανάγνωση του ανασχηματισμού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση την Παρασκευή, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώνει τις οικολογικές ανησυχίες του: έκανε μια γερή βουτιά στον κάδο της πολιτικής ανακύκλωσης και ανέσυρε από εκεί ό,τι θεώρησε ότι του είναι πολιτικά χρήσιμο. Ανακυκλώνει, δε τα υλικά εκείνα που ακόμα και το «παλιό πολιτικό σύστημα», χάρη στη δαιμονοποίηση του οποίου ανήλθε στην εξουσία, έχει πετάξει! Δεν ανακυκλώνει, δηλαδή, καν το παλιό. Ανακυκλώνει τα πολιτικά απορρίμματα του παλιού. Τα ορφανά του!
Γράφει ο Νίκος Ρωμανός
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς αυτά που συμβαίνουν; Ένας πρώην βουλευτής και υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ που έβριζε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγινε υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και ένας πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος που ήθελε μέχρι πρότινος να πολιτευτεί με το Κίνημα Αλλαγής και αποδομούσε τη Συμφωνία των Πρεσπών, είδαν ξαφνικά το φως το αληθινό και ανέβηκαν στο καράβι του «μεγάλου τιμονιέρη» Αλέξη Τσίπρα. Μαζί τους ένας άλλος πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ που κατέληξε χειροκροτητής και ένας επαγγελματίας του εκσυγχρονισμού και της Κεντροαριστεράς που, δυστυχώς, δεν πήραν καρέκλα, αλλά και αυτοί προσδέθηκαν στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, στα τελευταία του.
Και καλά όλοι αυτοί: είναι πολιτικά ανέστιοι και κοινωνικά απαξιωμένοι. Ψάχνουν σανίδα σωτηρίας, προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν πολιτικά. Έως και με συμπάθεια θα μπορούσε να δει κανείς τις περιπτώσεις τους. Η κυβέρνηση, όμως, που πέρασε από το «δεν πληρώνω» στο «ανακυκλώνω», τι νομίζει ότι κερδίζει;
Η κυβέρνηση που κάποτε είχε αυταπάτες, τώρα απέκτησε ψευδαισθήσεις. Τι, αλήθεια, νομίζει ότι κάνει; Ότι, τάχα, αλλάζει την ατζέντα; Ότι εκφράζει «αυθεντικά» τον προοδευτικό κόσμο, κάνοντας απλά μια ανακύκλωση προσώπων που οι πολίτες απέκλεισαν από τη Βουλή δια της ψήφου τους; Ότι «διεμβολίζει» τη ΝΔ που δήθεν κάνει «ακροδεξιά στροφή»;
Δεν έμαθε καλά τον ρόλο του ο «κεντροαριστερός» κ. Τσίπρας. Προοδευτικό δεν είναι να μαζεύεις πέντε ή δέκα «πρώην» και κατά σύστημα «δυνάμει». Προοδευτικό είναι να απαντάς με ουσιαστικό τρόπο στις απαιτήσεις των πολλών. Προοδευτικό είναι να δημιουργείς καινούργιο πλούτο και όχι να αναδιανέμεις τη μιζέρια. Προοδευτικό είναι να δημιουργείς ευκαιρίες και όχι να τις αρνείσαι, όπως ιδεοληπτικά έγινε ξανά με το άρθρο 16 για τα πανεπιστήμια. Και, τέλος, προοδευτικό είναι να ενώνεις και να δίνεις προοπτική, όχι να διχάζεις και να ενσπείρεις μίσος.
Η κυβέρνηση οδεύει προς το πολιτικό της τέλος. Και αντιδρά σπασμωδικά, ακριβώς γιατί καταλαβαίνει ότι χάνει. Ανακυκλώνει πεταμένα υλικά και φαντασιώνεται ότι στήνει «προοδευτικό μέτωπο». Εργαλειοποιεί το Σύνταγμα, αλλά ακόμα και το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας που η ίδια θεωρητικά στηρίζει, μόνο και μόνο για να στήσει μια ακόμα παγίδα στον δρόμο της επόμενης κυβέρνησης της ΝΔ. Και το χειρότερο: αφήνει την πραγματική οικονομία, την αγορά, τη μεσαία τάξη μετέωρες, χωρίς προοπτική εξόδου από το τέλμα της στασιμότητας, στο οποίο τις έχει καταδικάσει.
Όσους «πρώην» και αν κάνει υπουργούς ο κ. Τσίπρας, όσα σενάρια και να εξυφάνει, όσες νάρκες και αν βάλει στην ίδια τη χώρα, δεν μπορεί να δει πέρα από εκεί που φτάνει ο κομματικός ίσκιος του ΣΥΡΙΖΑ. Το μοιραίο γι’ αυτόν και τους καινούργιους του φίλους είναι ότι οι πολίτες τους έχουν καταλάβει. Και σε πολύ λίγους μήνες θα τους δώσουν την απάντηση που τους αναλογεί. Γιατί, μπορεί η δύναμη να είναι στο παραμύθι, όπως δήλωνε από το 2007 ο κ. Τσίπρας, αλλά το δικό του παραμύθι, πια, δεν έχει δράκο.
* *Ο Νίκος Ρωμανός είναι υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. στον βόρειο τομέα της Β’ Αθηνών
