today-is-a-good-day
15.8 C
Athens

Αβροδίαιτος

Μια κατάσταση που όλοι επιθυμούμε, όπως και να το κάνουμε, είναι αυτή του αβροδίαιτου. Θέλουμε, δηλαδή, να ζούμε με άνεση και πολυτέλεια, να είμαστε τρυφηλοί, να περνάμε καλά και ωραία.

Της Σοφίας Μουρούτη Γεωργάνα

Ο αβροδίαιτος, όμως, έχει συνδεθεί και με την μαλθακότητα, την έλλειψη σκληραγώγησης. Χαρακτηρίζουμε κάποιον αβροδίαιτο, όταν δεν του αρέσει να κάνει δύσκολες εργασίες, τα βλέπει όλα κουραστικά και είναι τρόπον τινά  μη μου άπτου.

Σύνθετη λέξη με πρώτο συνθετικό το επίθετο αβρός, που είναι ο όμορφος, ο τρυφερός, ο ανάλαφρος και ο απλός. Η γλύκα που αναδίδει το πρώτο συνθετικό προσδιόριζε κυρίως την απαλότητα των νεαρών κοριτσιών. Δεν είναι τυχαίο συνεπώς το ότι πρωτοσυναντάμε τον ἁβρόν, τὴν ἁβράν, τὸ ἁβρόν τον 7ο αιώνα π.Χ. στην ποιήτρια Σαπφώ, που ύμνησε την γυναικεία ομορφιά. Το δεύτερο συνθετικό είναι η δίαιτα, ο τρόπος ζωής. Άρα στον αβροδίαιτο δεν αρέσει να καταπονείται.

Ο αβροδίαιτος, επειδή είναι καλομαθημένος, έχει μάθει να συμπεριφέρεται με αβρότητα, έχει ευγένεια και καλούς τρόπους. Είναι όλο αβροφροσύνη.

Τον ἁβροδίαιτον τον βλέπουμε αρχικά στον τραγικό Αισχύλο που στον πρόλογό του στην αντιπολεμική τραγωδία «Πέρσαι» χαρακτηρίζει τους Λυδούς, συμμάχους των Περσών στην εκστρατεία τους εναντίον των Ελλήνων, ἁβροδιαίτους (ἁβροδιαίτων δ᾽ ἕπεται Λυδῶν ὄχλος = Ακολουθεί όχλος καλομαθημένων Λυδών – στ. 41).

Μερικές αβρολέξεις της αρχαιότητας ήταν ὁ ἁβροκόμης, που είχε πλούσια μαλλιά, ὁ ἁβρόσιτος που έτρωγε ωραία εδέσματα, ὁ ἁβροπέδιλος, επίθετο που περιέγραφε τον Έρωτα που με τα μαλακά του σανδάλια ερχόταν σιγά- σιγά και φώλιαζε στην καρδιά των εραστών.

Αντώνυμα του αβροδίαιτου είναι ο σκληραγωγημένος, ο ψημένος, ο σκληροτράχηλος.

*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ