Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν για τον Πάνο Καμμένο, ή όταν καλύτερα τα πράγματα δυσκολεύουν για την κυβέρνηση συνολικά, συνήθως ο πληθωρικός υπουργός Άμυνας αναλαμβάνει τον ρόλο του «πολιτικού προβοκάτορα».
Επικαλείται το εκτόπισμα και την προσωπικότητα του Κώστα Καραμανλή και την πολιτική του παρακαταθήκη, προκειμένου να «διαχωρίσει» τη σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας από εκείνην του πρώην αρχηγού της.
Το ίδιο ακριβώς έχουν εξουσιοδοτηθεί να κάνουν και τα στελέχη του κόμματος Καμμένου είτε δημοσίως είτε στο διαδίκτυο, εμφανιζόμενα ως «Καραμανλικότερα του Καραμανλή».
Ήδη τις τελευταίες δύο μέρες ο Πάνος Καμμένος ενεργοποίησε και πάλι την «προβοκάτσια – Κ.Καραμανλής» δηλώνοντας ότι η πραγματική «Νέα Δημοκρατία είναι αυτός», ότι «πιστεύει στη Ν.Δ. του Καραμανλή», και ότι συνταυτίζονται οι απόψεις του με εκείνες των «Καραμανλικών» Αντώναρου και της Παπακώστα. Δεν θα ασχοληθώ με το πόσο «Καραμανλικοί» είναι η Παπακώστα και ο Αντώναρος, η απάντηση μπορεί εύκολα να αναζητηθεί στις επίσημες και ανεπίσημες διαρροές του γραφείου του πρ. Πρωθυπουργού.
Θα ασχοληθώ με τον νυν υπουργό Άμυνας:
Άραγε ποια να είναι η άποψη του Κώστα Καραμανλή για τον Πάνο Καμμένο; Συμφωνεί ο πρώην πρωθυπουργός με τις απόψεις του υπουργού Άμυνας; Επικροτεί τις δηλώσεις του; Κολακεύεται από τις αναφορές του;
Όσοι αντιλαμβάνονται τον τρόπο πολιτικής σκέψης του Κώστα Καραμανλή ή ακόμα καλύτερα όσοι συνομιλούν μαζί του, γνωρίζουν πολύ καλά ένα πράγμα: ότι ο πρώην Πρωθυπουργός έχει κάνει (και συνεχίζει να κάνει) ό,τι είναι δυνατό προκειμένου να αποφεύγει κάθε υπόνοια ταύτισης του Πάνου Καμμένου μαζί του.
Ακόμα και οι επικριτές του πρώην πρωθυπουργού αναγνωρίζουν ότι στα 10 περίπου χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία της Ν.Δ., ο κ. Καραμανλής έχει προβεί μόλις σε τρεις δηλώσεις και σε άλλες τόσες ανεπίσημες διαρροές με κοινή συνισταμένη το μεγαλοπρεπές άδειασμα του Καμμένου αλλά και όσων «Καμμένων» τολμούν να χρησιμοποιούν το όνομά του προκειμένου να πλήξουν την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Κ.Καραμανλής στις ελάχιστες παρεμβάσεις του:
- είχε αποτρέψει με σκληρή δημόσια δήλωσή του το 2012 το ενδεχόμενο ψηφοφόροι της ΝΔ να κατευθυνθούν προς το κόμμα των ΑΝΕΛ
- είχε ευθέως ζητήσει από τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. την στήριξή της παράταξης το 2015, απευθύνοντας και αντίστοιχο κάλεσμα σε στελέχη που είχαν αποχωρήσει προς το κόμμα του κ.Καμμένου. Στο προσκλητήριο αυτό του Κ.Καραμανλή είχαν ανταποκριθεί οι πρ. Βουλευτές των ΑΝΕΛ κ.κ. Ζώης και Κουράκος.
- είχε ευθέως τοποθετηθεί υπέρ του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα χαρακτηρίζοντας ως άφρονες τις επιλογές όπως αυτή του κ. Καμμένου, που «ναρκοθετούν την παραμονή της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης και εξωθούν τη χώρα σε περιπέτειες, με απρόβλεπτες και πιθανώς μη αναστρέψιμες συνέπειες».
- Είχε ευθέως στηρίξει την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και τις πολιτικές του επιλογές απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές, που πρωτίστως εκφράζονται από τον Π.Καμμένο.
- Είχε απορρίψει για μια ακόμα φορά (τον Μάρτιο του 2017) αντίστοιχες αναφορές του κ. Καμμένου στο όνομά του, μετά από συνάντησή του με την κα Μπακογιάννη.
Ο Πάνος Καμμένος δεν είναι χθεσινός στην πολιτική. Πρωτοεκλέχθηκε Βουλευτής το 1993 και γνωρίζει άριστα το πολιτικό παιχνίδι, επενδύοντας με ευκολία στη λήθη του κόσμου.
Μπορεί για παράδειγμα το πρώτο διάστημα της Βουλευτικής του θητείας να εκθειάζει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όμως ο ίδιος είχε επιλέξει να διαφοροποιηθεί πολιτικά από τον αείμνηστο πρωθυπουργό επιλέγοντας την (σκληρά αντιμητσοτακική) ΔΗΑΝΑ για τα πρώτα του πολιτικά βήματα.
Μπορεί στη συνέχεια να χαρακτηρίζει ως «προδοσία» την αποχώρηση του Α.Σαμαρά από τη Ν.Δ. και την ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης, όμως ο ίδιος έχει πολιτευτεί με τουλάχιστον τρία διαφορετικά κόμματα.
Μπορεί επίσης, να χαρακτηρίζει ως μέρος του «παλαιού πολιτικού συστήματος» τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όμως ο ίδιος εντέχνως αποκρύπτει ότι πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής 11 χρόνια πριν την πρώτη εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2004.
Ο Πάνος Καμμένος, λοιπόν, αυτή την περίοδο, πάντα με πυξίδα του την περιορισμένη πολιτική μνήμη των ψηφοφόρων, επιλέγει να εμφανιστεί (και πάλι) ως «Καραμανλικός», παρ΄ότι έναν χρόνο πριν είχε καταφερθεί κατά του πρ. Πρωθυπουργού, και ειδικότερα κατά της εξωτερική πολιτικής του.
Ο λόγος είναι προφανής, μιας και αναζητά ενός είδους «εύκολο άλλοθι» που να δικαιολογεί τη στήριξή του στην καταστροφική κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και την ανοχή του στην παράδοση του «Μακεδονικού» έθνους και της «Μακεδονικής» γλώσσας στους Σκοπιανούς.
Γι αυτό ίσως ο (νεώτερος) Κώστας Καραμανλής (Βουλευτής Σερρών), λίγο καιρό πριν είχε σπεύσει να χαρακτηρίσει τον Πάνο Καμμένο ως «Καραμανλικό ευκαιρίας ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τις αξίες του Ιδρυτή της γαλάζιας παράταξης».Ίσως να βιάστηκε να τον χαρακτηρίσει, αναμένοντας και αυτή, τη νεώτερη «αυτοκαραμανλοποίηση» του Πάνου Καμμένου.
Γ.Μ.
