«Η εθνική άμυνα δεν μπορεί να είναι πεδίο επικοινωνιακών παιχνιδιών, ούτε κομματικών ανταγωνισμών. Δεν μπορεί να είναι χώρος πειραματισμών ή προσωπικής ατζέντας. Είναι εθνική υπόθεση, που απαιτεί σεβασμό στους θεσμούς, επιλογές που υπηρετούν τη διαφάνεια και το δημόσιο συμφέρον στα πάντα, σοβαρότητα και εμπιστοσύνη», ανέφερε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Μάντζος, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη «μετάβαση των Ενόπλων Δυνάμεων στη νέα εποχή» στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Το νομοσχέδιο, παρατήρησε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έχει προκαλέσει οργή και μαζικές διαμαρτυρίες προσωπικού, αλλά και ρεκόρ 16.464 σχολίων στη δημόσια διαβούλευση.
«Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι ένας χώρος όπου η δημόσια διαμαρτυρία αποτελεί συνήθεια ή ρουτίνα. Όταν, όμως, αυτή εκδηλώνεται, πρέπει να είναι ένα σήμα συναγερμού για την πολιτεία», είπε ο κ. Μάντζος και πρόσθεσε ότι οι ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου, δεν στοχεύουν στην αποκατάσταση της φθοράς, αλλά την επιδεινώνουν:
«Οι πιο βαριές και άμεσες συνέπειες αυτών των ρυθμίσεων, αφορούν προφανώς στους υπαξιωματικούς και τους επαγγελματίες οπλίτες, τη ραχοκοκαλιά της καθημερινής λειτουργίας και της επιχειρησιακής ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, ανατρέπεται βίαια το μέχρι σήμερα πλαίσιο σταδιοδρομίας, περιορίζονται ουσιαστικά οι πραγματικές δυνατότητες εξέλιξης, παγιώνεται η πολύχρονη παραμονή στους ίδιους βαθμούς και η συσσωρευμένη εμπειρία αντιμετωπίζεται, όχι ως επιχειρησιακό πλεονέκτημα αυτών των στελεχών, αλλά ως πρόβλημα διαχείρισης της πυραμίδας.
Εισάγονται καταληκτικοί βαθμοί, προβλέπονται καταληκτικοί βαθμοί ανάλογα με έτη υπηρεσίας, οριζόντια, παραβιάζεται η αρχή της ισότητας, διότι πολύ απλά δημιουργείται μια εικόνα πολλαπλών ταυτοτήτων στελεχών και διαμορφώνονται και συνθήκες βαθμολογικής καθήλωσης χιλιάδων υπηρετούντων, παράλληλα με μια συγκέντρωση κατά τα λοιπά κρίσιμων εξουσιών χωρίς τα αναγκαία θεσμικά αντίβαρα» είπε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ.
«Οι υπαξιωματικοί και οι επαγγελματίες οπλίτες, επέλεξαν τη στρατιωτική τους καριέρα με συγκεκριμένους όρους και συνθήκες εξέλιξης, αποδεχόμενοι περιορισμούς στη ζωή τους, με οικογενειακό κόστος, με την εύλογη προσδοκία ότι το κράτος θα σεβαστεί και θα σεβόταν τη θεσμική συμφωνία πάνω στην οποία βασίστηκε η επιλογή τους.
Η εκ των υστέρων ανατροπή βασικών όρων αυτού του πλαισίου σταδιοδρομίας, χωρίς επαρκείς μεταβατικές εγγυήσεις και χωρίς σαφή προστασία των δικαιολογημένων προσδοκιών τους, διαρρηγνύει τη σχέση εμπιστοσύνης κράτους και προσωπικού» επεσήμανε ο κ. Μάντζος.
